Sizce babama nasıl davranmalıyım?

Canım ben de buna benzer büyüdüm ve aynı senin gibi hissediyordum bir hocaya sordum o da dediki bayramda seyranda ara hatrindan geç birde ihtiyacı olunca yardim et o kadar
 
Ve birşeyi birbirinden iyi ayir o babalık yapmadı kötü biri oldu diye sende iyi olmaktan vazgeçme kötülük yapma sakın. Ama iyiligi de işte insan anca içinden geldiği kadar yapabiliyor. Misal annem yardim istese iki elim kanda olsa fizanda olsam uçarim maq babam isteyince mecbur olduğum için. Keşke böyle olmasaydı ama insan işte zamaninda ne ekersen onu biciyorsun
 
Ben de soğuk davranıyorum , vicdanım sızlamıyor pek . Hatta bazen kızıyla ilgilenen anne babaları görünce kırgınlığım , kızgınlığım artıyor . Onca kitap okudum , affetmek için bir sürü şeyler denedim ama yok olmuyor . Bir kedi bile dünyaya getirdiği yavrusunu yediriyor içiriyor, bunu bile çok gören insanlara yaşlanınca ne diye saygı duyacağım , kinim bir türlü azalmıyor kendi aileme karşı . Ha dışardan belli etmemeye çalışıyorum. Saygısızlık yapmadım ama bilemiyorum bir şeyler sürekli eksik kalıyor .

Ha bizde şiddet yoktu ama yediğim her lokma israf oldu diye görülürdü . Giydiğim çoraba bile layık olmak için annemi küçücük halimle mutlu etmeye çalışırdım . Ama olmazdı beceremezdim .
Seni çok iyi anlıyorum. Onlar sınavlarını veremediler , ama ben onlardan daha iyi olmalıyım diyorum . Sonuçta herkes ektiğini biçiyor.
Yaşlıya saygı , anne babaya saygı , amire saygı , vs vs derken ben diyor insan , bana neden saygı duyulmadı . Kendini iyi hissedecek kadar yakın ol ancak çokta yüz verme .
 
Bazı şeylerin telafisi olmaz. Çocukluk da öyle bir dönem. Babanız dünyanın en iyi insanı bile olsa o dönemi şu an telafi edemez.
Affedip-affetmemek size kalmış. Bu insanin karakteri ve yaşam görüşü ile alakalı bir durum. Ben olsam affetmezdim. Saygı hakedene gösterilir. Bana göre babanız saygıyı haketmiyor, hele annenize yaptıklarını düşününce bir bardak su vermeseniz yine haklı olursunuz.

(Allah bundan sonraki yaşamınızı güzelliklerle yaşamayı nasip etsin inşallah.)
 
Babam bize çocuğu gibi bakmazdı. Afedersiniz ama şöyle derdi:” Bir kadınla birlikte olursun, olur sana çocuk.”
Şu cümleye göre annen bir adamla birlikte olur ,olur sana baba. Biyolojik yakınlıkların hiçbirini önemsemiyorum anne ,baba, kardeş ,akraba ..vs Mühim olan emek ,sevgi ,bağ...Bu yüzden evlatlık konularında hep büyütenin aile olduğuna inanırım. Günah mıdır bilemem ama şahsi görüşüm dünyaya gelmenize yarım saatlik bir katkısı olup sonrasında da hayatınız boyunca sırtınıza yük yükleyen birine özel bir ilgi göstermeniz gereksiz. Günah korkusu olmaksızın kalbinizden geçen özgür duygularınız ,nasıl davranmanız gerektiği konusunda rehberlik yapacaktır size kanaatimce .
 
Çok teşekkür ederim. Allah razı olsun. Size de inşallah.
 
aynen katılıyorum bunları yaşamış bir birey olarak.yaşlılıklarında yanlarında olup bir de ödül mü vereceğiz bunlara
 
Benim babam da bana çok kötü davrandı geçmişte ve anneme çok sıkıntılar yaşattı, dövdü.. Sonra yaşlandı ve hastalandı ve ona ben baktım. Dolayısıyla neler hissettiğinizi iyi anlıyorum. Geçmişi unutmak zor, affetmek de zaman ister, bu yüzden şimdi bunları düşünmeyin. Babanız şu anda siz karşı iyi mi? siz ona bakın. Şöyle düşünün: O şu anda size o zorlukları yaşatan babanız değil de evinizde yaşayan yaşlı bir amca olsaydı ona karşı iyi duygular hissederdiniz muhtemelen. İnsanlar yaşlanıp, biraz çocuklaşmaya başladı mı, kişilikleri de yumuşuyor biraz daha. O da kimbilir nasıl bir çocukluk yaşadı da o hale geldi. Sizin de içinizde bir yerlerde yaşanmamış ve özlemini duyduğunu bir baba sevgisi var. Siz de o duygunuzu serbest bırakın, affetmek zorunda değilsiniz ama içinizdeki kine de tutunmanız gerekmiyor. çünkü siz artık o çaresiz çocuk değilsiniz, yetişkin kendi ayakları üzerinde duran bir bireysiniz. Roller artık değişti.
 
Kendimi buldum, biz de fiziksel şiddet yoktu ama psikojik şiddetin alasını yaşadık. Şu an 32 yaşinda aileden baya uzakta baska sehirde yasiyorum evliyim, 2 cocuğum var. Babamla hiç iletişimim yok. 10 yıldır gutbetteyim 5 kere aramamıştır beni bende onu. Bence senin pek bi sorumluluğun yok iyi olmak zorunda değilsin. İnsan ne ekerse onu biçer babanda öyle. Keşke annen ayrılsa baban yalnız kalıp görse biçtiklerini.
 
Biz ablamla okuduk. Annem olmasaydı okuyamazdık. Babam okutma taraftarı da değildi. Ben evliyim ablam değil. Annemde ise ne yazık ki psikolojik sorunlar kaldı. Dediğiniz gibi benim de asla babam aklıma gelmiyor.
anneniz sağlam bir tedavi olur inşallah
babanızla da mümkün olduğunca az irtibat
 
Baba mı diyorsun o adama hala ?
 
anneniz sağlam bir tedavi olur inşallah
babanızla da mümkün olduğunca az irtibat
anneniz sağlam bir tedavi olur inşallah
babanızla da mümkün olduğunca az irtibat
Ne yazık ki aynı evdeler. Annem babamdan nefret ediyor. Babam da annemden. Birgün şiddet haberiyle televizyona çıkarlar diye çok korkuyorum. İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…