merhabalar.
ben yakın zamanda bir evlilik teklifi aldım. Şu sıralar düşünme sürecindeyim. size durumu özetleyeyim. Tecrübeli ve akıllı mantıklı kadınların görüşlerine ihtiyacım var.
ben bir mühendislik fakültesinde çalışıyorum. master'ımı yeni bitirdim. benim yolum bu yani. Akademik devam edeceğim. sevgilim konservatuar mezunu. bir müzik okulu var. baska işler de yapıyor. yani durumu iyi bir sıkıntısı yok şükür.
ailemle yasıyorum ben. ailem henuz onun varlığından haberdar değil. yani tanıstığımız günden itibaren bahsetmedim. istemezler diye korktum sanırım.
biz aynı memleketliyiz. yani aslında ailelerde uzaktan birbirlerini tanıorlar. ama farkında değiller hiç bir seyin :) bir tatil dönemimde memlekette tanıstık. sonra 1 sene kadar neredeyse hiç görüşmeden uzaktan devam ettik ilşkimize. benim işimle ilgili sorunlarım vardı, o daha düzenini kurmamıştı. o yuzden aramızda kaldı ilişkimiz. söylemedik hiç kimseye.
sonra işlerimiz yoluna girince çok şükür, yine ayrı sehirlerde olmamıza rağmen sık görüşmeye başladık. arada ben gittim arada o geldi. sevdik yani birbirimizi. hani bu ilşkiyi kimsenin bilmemesi bizi o kadar yalın ve bağlı tuttu ki, sonrada söylemeye ikimiz de cekindik sanki :) hala da kimse bilmez.
yaşama bakışımız aynı, kültürlerimiz değerlerimiz aynı. aynı toprağın insanıyız ya hani, aynı gibiyiz. ama ufak farklılıklar var tabi. ben buyuk bir sehirde buyudum, alışkanlıklarım, yasam biçimim onun ailesine yanlış gözükebilir. ama hani dısardan bakınca öyle. yoksa bende özümü kaybetmiş değilim. Namusum serefim için yasadım, koruyarak yasadım sonucta. o beni tanıyor artık biliyor ama bu konuları konustugumuzda ailem sana basta önyargıyla yaklasaktır buna hazır ol dedi. zamanla asılacağını dusunuyorum fakat sancılı bir surec olabilir dedi. bu konu kafamı karıstırıyor biraz.
benim ailemdede meslek takıntısı var. ben küçüklüğümden beri çalışmayı bilimi çok sevdim. hep zevkle çalıştım. saatlerce dirsek çürütmek gibi gelmezdi bana o çalışma anları. hala öyle. bu yuzden de böyle bir kariyerim oldu. fakat ailemdede şöyle bir bakış açısı gelişti bu surecte, akademik camiadan olsun esin. konservatuarı çok ciddiye almayabilirler gibi geliyor. kendi işi olduğu için hani guvencesiz görebilirler. oysaki durum öyle değil aslında. çok kültürlü cok ince cok naif bir insan o. işinde de son derece iyi. düşünsenize profosyonel anlamda çalamadığı enstruman yok neredeyse. sesi cok güzel. ticaretle de uğrasıyor. ticari zekası da var. pek çok konuda beni cebinden cıkarabilecek biri hatta. benim de işte ailemin bu ön yargılarını yıkmam zor olacak gibi görünüyor. maalesef benim basarılarım onlarda kibir yarattı
sevgilimin canı sıkılmasın diye kendi ailemle alakalı bu endişemi ona hiç söylemedim. ama şimdi artık ciddi ciddi evlilik yaklasıyor gibi, ve liseli gibi gizli aşk yasama durumumuz kalmadı maalesef :)) oysa cok guzeldi, heyecanlıydı :)))
bana bir akıl verin. ne yapayım nasıl yapayım. :) biraz cesaret verin.
aileler karsı cıkıyorsa o işte bir hata vardır diye dusundum hep bu zamana kadar ama bu konuda öyle dusunemeyeceğim. cunku hem iyi anlaşıyoruz. hem denk olduğumuzu düşünüyorum. hem de seviyorum. :)
hem onun ailesi hem benim ailem farklı bir takım sebeplerden dolayı isteksiz olursa yaralanan yine biz mi oluruz acaba diye dusunmeden de edemiyorum.
söz sizde :)))
fakültede çalışıp master yaptığına göre araştırma görevlisisin
şu işi gözünde bu kadar büyütmeyen bi ben mi varım ya? :) tamam kariyer falan da çok da üst tabaka falan değil yani akademik personel bence.
alt tarafı bi meslek işte. tek farkı sürekli ders çalışıyoruz. ben de araştırma görevlisiyim ve eşim lise mezunu, bi kurumda personel olarak çalışıyor. ailem için sorun oldu ama benim zerre umrumda değildi
10 seneye varacak birlikteliğimiz :)
Ben de araştırma görevlisiyim, aynen katılıyorum bu yazdıklarınıza. Bazılarının egolarından geçilmiyor ama ders çalışma kendini geliştirme gerekli prosedürü sağlayarak belli bir noktaya geliyorsun işte, o kadar çalışıyorsun emeğinin de bir karşılığı oluyor tabii ama başka mesleklere göre maddi manevi abartılacak bir avantajı yok. Benim çalıştığım hocalar ticarete atılsaydık zamanında diyorlar.
Eşim emniyet mensubu, başka işler de yapıyor. Bana da aaaa o polis mi diye laf sokan bir hocam vardı 45 yaşında ve bekar, kendini nasıl bir yerde görüyorsa kimseleri beğenmemiş.
çok saçma konulara takılmışsınız bende sanat eğitimi okuyorum. konservatuar , güzel sanatlar bunları gözünüzde küçültmeyin. kolay kazanılan ve kolay çıkılan bölümler değil bunlar. en az sizin akademik kariyeriniz kadar çaba gerektiren bölümler . Malesef günümüzde aileler sanat konusunda bilgili olmadığı için küçük görebilirler. o camiayı ancak o camianın içindekiler ve o ruha sahip kişiler anlar ve yaşar. Burda size düşen artık ailenizi yavaştan böyle bir adaya alıştırmanız. babadan anneden korkudan çekinceden belki ilişki saklanır ama çevreden ... kimden neden saklıyorsunuz ilişkinizi bunu anlamadım. Hiç bir işin garantisi tabiki sevgilinizin işininde yok,sizinde. Müzik okulu var demişssiniz daha ne istiyorsunuz yeterli değil mi? Müzik okulu derken kurs mu, lise mi , hazırlık okulu mu bilmiyorum ama adam belli ki başarmış birşeyleri. Türkiyede ne garanti ki allah aşkına. illa herkes memur mu olsun yani. Ben eşim benimle aynı piyasada çalışssın istemezdim, birbirimizden öğrenebiliceğimiz farklı şeyler olmalı. Ki anlaşıyormuşsunuzda daha ne olsun. Yani sorun yokken gereksiz sorunlar yaratmayın kafanızda.
Öyle uyumlu bir portre çizmişsinizki kimse siz anlaşamazsınız diyemez zaten. Bunda kafaya takılacak hiç birşey göremedim ben. Sadece aileyi ikna etmek gerekecek onun bile sorun olacağını sadece zannediyorsunuz daha kimseye anlatmamışsınız çünkü. Bu arada aşık olduğunuz belli hiç adayın kötü yönünden bahsetmemişsiniz, gözler şu an olumsuzluklara kapalı sanırım, yada mükemmel bir erkek, bilemiycem.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?