KAynanamla yaşamak çok zor geliyor her şeyime karışıyor eşime yaptığım yemekten eşime karşı olan davranışlarıma kadar...Her şeyde akıl vermeye çalışıyor yok onu böle yapma şöle yap diye.Bir de yaptığım işi beğenmiyor söylenip tekrardan kendisi yapmaya kalkıyor.
Tek güzel olan şey kayınvalidemin bana iyi davranması..Ufak tefek hataları oluyor benim de olmuştur muhakkak ama idare ediyoruz en azından..Hayatımda başkada güzel bişey yok..Mutluluk bana çok uzak sanırım..
Kızlar 1 buçuk yıldır evliyim yaşım 26 oldu kaynanam ve kayınpederimle yaşıyorum maddi sorunlardan dolayı ayrı eve çıkamadıkbir türlü..Çocukları çok seviyorum eşimde çok seviyo ama çok korkuyorum hemde çok..Aklıma sürekli olumsuzluklar geliyor psikolojim çok yorgun ve çok yıkkın..Bu durum hiç bitmeyecek gibi yani 30 uma da gelsem aynı olacak gibi..Napıcam bilmiyorum cümleleri bile toparlayamıyorum şuanda sizce napmalıyım?
Çalış diyen arkadaşlara sesleniyorum herkesin aile yapısı bir değil malesef eşim izin vermiyor çalışmama buyüzden bende kurslara falan gidiyorum sırf evden uzaklaşmak için..Kendimi çok yalnız hissediyorum bi tane arkadaş buldum onuda kaynanam elimden alacak diye korkuyorum ben yokken onu eve davet ediyor onunla yakın olmaya çalışyor onu çok sevmiş bana yine yalnızlık düştü..Belki çocuk bana arkadaş olur diye düşünmüştüm ama bu şartlarda olmaz tabi çocuğa yazık..
Kızlar 1 buçuk yıldır evliyim yaşım 26 oldu kaynanam ve kayınpederimle yaşıyorum maddi sorunlardan dolayı ayrı eve çıkamadıkbir türlü..Çocukları çok seviyorum eşimde çok seviyo ama çok korkuyorum hemde çok..Aklıma sürekli olumsuzluklar geliyor psikolojim çok yorgun ve çok yıkkın..Bu durum hiç bitmeyecek gibi yani 30 uma da gelsem aynı olacak gibi..Napıcam bilmiyorum cümleleri bile toparlayamıyorum şuanda sizce napmalıyım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?