sizce de bir gariplik yok mu

psikolog psikiyatra yönlendirdi, psikologa giderken fayda olmadı, psikiyatrda fayda görmüştüm ama dediğim gibi olmuyo bazı şeyler...çok denedim...lay lay lom değil de üzgün depresif de olsam ben olmak istiyorum...sorunları ilaçla çözmeyeceğim, istemiyorum, kaderimdeyse yaşarım, ne kadar zordu, tedavim iyi gidiyo, herşeyiyi, iyihissediyorum, paat tekrar iştençıkarıldım sf yüzünden ve ağlayamadım...istemiyorumböyle şeyler, varsa bunun kesin birilacı gider tedaviyi olurum ama benim için çok geç, 1994 den beri ben böyleyim...
 

şu alıntı yaptığım mesajı gözden kaçırdınız mı yoksa es mi geçtiniz bilemiyorum ama okumanızı isterim....

sağlıkla ilgili konularda her zaman tek doktora güvenilmemesi gerektiğini düşünürüm

aslında milyon şey yazabilirim size ama sizde istek yok

pes ediyorum

umarım bu kararınız ilerde çocuğunuzu en az düzeyde örseler...
 
birkaç doktora gittim, gittiğim hoca şu an profesör ve bir üniversitede anabilim dalı başkanı ve gayet iyi bir hoca idi, doktorumda sıkıntı yok, muayene ücretleri şu an zaten 300 lira civarında, hakkını yiyemem, iyi bir hoca idi, ama sorun ilaçlı tedaviyi istemiyorum
 
Sorun kazanmak değilse canım al bebeğini git kocanın yanına bide onu kurda kuşa kaptırma babanda olsa kimseye minnet etme evli ve bir çocuk annesisin pekala bununda üstesinden gelebilirsin okapıdanda birkere çıktın ve artık o evin kızı değilsin aynı ilgiyi bekleyemezsin bunları kabullen cnm ve kendi hayatına bu şekilde devam et bırak o öylemi bu böylemi diye düşünmeyi oğlunun Senin ders çalışmana ihtiyacı yok sana ihtiyacı var sınav sonrada kazanılır.çocuğu için erteleyen (1-2) sene çok anne var bdv da sende yapabilirsin daha sonra karar senin
 
arkadaşım konunda toptan sen haksızsın diyemiyorum bu hale gelmen de babanın ve kocanın büyük katkıları olmuş belli
ama bütün bunların çözümü ne kpssyi kazanmak ne annenin üst katına yerleşmek
çözüm senin ciddi bir tedavi olmanda yatıyor
- anlamlandıramadığım bir şekilde babana öfkelisin belki de bazı yerlerde haklısın insan bir evlat olarak sadece başarılı olduğu zamanlarda değil başarısız olduğu zamanlarda ailesinin yanında olmasını ister ama baban yapmamış bu aile ile evlat arasında nasıl büyük bir uçurum bırakıyor biliyorum
ama
bu adamda seni her gün döven üzerinde sigara söndüren 15 yaşında seni yaşından büyük bir adamla zorla evlendiren biri değil kendin diyorsun bana bayağı bir para harcadı her sene dershaneye gönderdi diye çocuklarını o kadar yalvarmalarına rağmen lise sonda bile bir kere dershaneye göndermeyen aileler var
bu babana olan öfkeni bir şekilde yenmen ve sırf bunun için ciddi tedavi olman lazım

- bırak artık annenin babanın evini odasını
senin bir evin bir kocan ve oğlun var eşin uzakta oğlunla bayağı idare edebilirsin sanırım eşinle sorunların vardı çözdüğünü söylüyorsun
ee o zaman evde teksin zaten bebeğine bakabilirsin bu halde hem bebeğine bakabilir hem tedavine odaklanabilirsin komşularla konuşur her gün belki parkta bebek arabanla yürüyüş yapar başka insanlarla tanışır sohbet edersin buda sosyal fobine iyi gelir belki

-kpssye çalış bile demiyorum sana bir işin var biraz memnun olup şükretmeyi bilsen kendin diyorsun babam arkamda değil kocama güvenmiyorum diye işte o zaman işine güveneceksin ne zor şartlarda özel sektörlerde sabah 8 akşam 9 çalışanlar var ve senden fazla para almıyorlar

ne olur biraz kendin için değilse çocuğun için fikirlerini değiştir ve geçmişte yaşamayı bırak
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…