- 14 Nisan 2012
- 11.496
- 21.253
- 398
Merhaba güzel kadınlar.
Kafam bir hayli karışık. Şu yazıyı yazmam bile en aşağı yarım saatimi aldı.Gece hiç uyuyamadım..
Benim liseden beri çok samimi olduğum bir erkek arkadaşım var. Her zor zamanımda bir telefonla yanımda biten ve bana kendi kardeşi gibi sahip çıkan. Evlendiğim dönemde eski eşim istemediği için görüşememiştik..
Boşanır boşanmaz yeniden görüşmeye başladık. Sanki 3.5 yıl hiç ayrı kalmamışız gibi kaldığımız yerden devam ederek.
Bana o kadar çok destek oluyordu ki, ben ondan gördüğüm desteği abimden dahi görmedim. Buraya kadar her şey güzeldi. Ta ki ben sevgilimden evlenme teklifi alana kadar. Beni 1,5 ay kadar hiç arayıp sormadı. Sadece instagramda hikayelerimi izleyip, fotoğraflarımı beğeniyordu. Bende aynı şekilde onunkini. Onun ailesel olarak problemleri olduğu için ben de sürekli arayıp sık boğaz etmek istemedim.
Bu arada kendisi annesine ve kardeşlerine öyle bir sahip çıkıyor ki ben hayret ediyordum.
Şimdi kendi işini gücünü kurmuş. Maddi olarak çok iyi durumda. Dün ben bir hikaye atmıştım onun üzerine instagramdan bana yazdı. Nasılsın vs diye . Bende normal şekilde sohbet ettim.Bana yoklardasın dedi . Bende dedim ki zaten bu ara bi alıp başımı gidesim var tamamen yok olmam an meselesi.Sonra bana dedi ki senin her zaman için gidebileceğin en az bir kapı var. Hangi kapıymış o dedim (sevgilimi kast ediyor sandım)
Tabii ki benim kapım dedi. Ben şok oldum. Dedim ki teşekkür ederim ama olmaz yazdım. Bana sen hangi vasıfla gelmek istersen o kapı zaten sana hep açık yazmış.
Bende sonra bir cevap yazmadım tabi.
Ama kendimi de kötü hissettim. Ben sevgilimi çok seviyorum yakında da nişanlanıp sonra nasipse evleneceğiz. Ama bu arkadaşımın bana gösterdiği manevi desteği de asla yabana atamam..
Ne yapmam lazım bilmiyorum
Kafam bir hayli karışık. Şu yazıyı yazmam bile en aşağı yarım saatimi aldı.Gece hiç uyuyamadım..
Benim liseden beri çok samimi olduğum bir erkek arkadaşım var. Her zor zamanımda bir telefonla yanımda biten ve bana kendi kardeşi gibi sahip çıkan. Evlendiğim dönemde eski eşim istemediği için görüşememiştik..
Boşanır boşanmaz yeniden görüşmeye başladık. Sanki 3.5 yıl hiç ayrı kalmamışız gibi kaldığımız yerden devam ederek.
Bana o kadar çok destek oluyordu ki, ben ondan gördüğüm desteği abimden dahi görmedim. Buraya kadar her şey güzeldi. Ta ki ben sevgilimden evlenme teklifi alana kadar. Beni 1,5 ay kadar hiç arayıp sormadı. Sadece instagramda hikayelerimi izleyip, fotoğraflarımı beğeniyordu. Bende aynı şekilde onunkini. Onun ailesel olarak problemleri olduğu için ben de sürekli arayıp sık boğaz etmek istemedim.
Bu arada kendisi annesine ve kardeşlerine öyle bir sahip çıkıyor ki ben hayret ediyordum.
Şimdi kendi işini gücünü kurmuş. Maddi olarak çok iyi durumda. Dün ben bir hikaye atmıştım onun üzerine instagramdan bana yazdı. Nasılsın vs diye . Bende normal şekilde sohbet ettim.Bana yoklardasın dedi . Bende dedim ki zaten bu ara bi alıp başımı gidesim var tamamen yok olmam an meselesi.Sonra bana dedi ki senin her zaman için gidebileceğin en az bir kapı var. Hangi kapıymış o dedim (sevgilimi kast ediyor sandım)
Tabii ki benim kapım dedi. Ben şok oldum. Dedim ki teşekkür ederim ama olmaz yazdım. Bana sen hangi vasıfla gelmek istersen o kapı zaten sana hep açık yazmış.
Bende sonra bir cevap yazmadım tabi.
Ama kendimi de kötü hissettim. Ben sevgilimi çok seviyorum yakında da nişanlanıp sonra nasipse evleneceğiz. Ama bu arkadaşımın bana gösterdiği manevi desteği de asla yabana atamam..
Ne yapmam lazım bilmiyorum