Merhaba yaklaşık 9 ay önce nişanlandım.Nişanlım iyi biri. Ailesi de iyi insanlar. Yalnız benim ailem kendisini hiç istemedi. Nişan da zaten benim ısrarımla bir şekilde yapıldı. Ailem pek geniş bir aile değil, nişanlı halde pek gezip dolaşmamı istemiyorlar, hatta nişan atılsa mutlu olacaklar. Nişanlım da bunun farkında. Yalnız beni bırakmıyor. Ama aileme karşı beni kullanıyor sanki, kızdığı için. Beni eve bilerek geç gönderiyor. Her gün evden çıkmam, onlara gitmem için ısrar ediyor. Evlerimiz de çok yakın değil. Ben artık dediklerini yapmak için helak oldum yollarda resmen. Hiç acımıyor bile. Bir gün ben evde oturmak istiyorum desem küsüyor, telefonlarını açmıyor vs. Sürekli sürekli yanında olmamı bekliyor yani evlenmeden evliymiş gibi davranmamı bekliyor. Tatile gidelim diyor vs. Yapmadım mı yaptım, ailemle sayısız gerginlik yaşamama rağmen birçok dediğini yaptım.Ancak gün geliyor isyan ediyorum ben de, madem öyle evlenelim diyorum, daha zaman var diyor.Sen ailene bağımlısın, bunu aş diye bir tezi var, takmış kafaya. Bana normal gelmiyor, ne evleniyor, ne bana acıyor, ne de bırakıyor. Delirecem artık, ne yapsam olmadı.Ben bu işi anlamadım gitti. Mesela dün hastaydım, yine onlardaydım, eve gitmek istiyorum diyorum, ailenle mi oturmak istiyosun, napcan diyor.Saat 8 di akşam, ben gitmek istiyorum dinlencem dedim, ta beni saat 10 da bıraktı inadından. Eve geldiğimde de problem yaşayacağımız çok da iyi biliyor.Bugün de gitmedim, küstü. Her sabah aynı şey...Kahvaltını yap ,çık gel..Bu arada ikimiz de öğretmeniz,tatildeyiz.