Sizin bebeginizin sakat dogacagini bilseniz,dogurur musunuz?

Böyle durumlarda neden allahın verdiği can alınmaz deniyor anlamıyorum. Bu, anne karnındaki can vs gözüyle bakılabilecek bir durum değil. Siz engelli bir çocuğu doğurmaya karar verdiğinizde kendinizden önce ona işkence edecek oluyorsunuz. Alt komşumun engelli bir çocuğu var. Nasıl davrandığını görseniz bırakın aileyi çocuğa yanasınız. Çünkü aileden daha zor şeyler yaşıyor. Ailenin çektikleri çocuğun yanında hiç. Çocuğun feryatlarını duysanız yazık günah, alınmalı diyeceğinize eminim. Bahsettiğim konu özellikle zihin engeli için ve anne karnında kesinleşmişse. Metanetle, gerekirse psikolojik yardımla ve eğer yasal kürtaj süresi geçmemişse tartışmasız alınmasından yanayım. Nasıl çocuğunuza kötü bir gelecek bırakmak istemezseniz, hayata artıya geçemeyecek kadar eksilerde zorluklarla yaşayacak bir çocuk getirmek de istemeyin. Hastalık dışında her bebeğin belli bir oluşum sürecini geçirdikten sonra doğmasından yanayım. Ama engellerle veya hastane kapılarında geçecek bir ömürle asla... Bu anne babanın elinde olmayan bir şey, yani hastalık. Ama öyleleri de var ki özensiz şekilde korunup, çocuk aldırmayı göze alıyor. Bunu anlamak imkansız. Herkes oluşturacağı canlıdan sorumludur. Ve ona göre davranmalıdır.
 

Hamileyken çocuğun sakat olucağını bilip evladımdır deyip aldırmayı düşünmeyen ve sonrasında sağlıklı bir bebek dünyaya getiren anne o kadar çok ki.. Buda bi imtihan.. Rabbim haketmeyen kimseye pişman olucağı kararlar verdirtmesin inşallah.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…