Sobalı Evde Büyüyen Çocuk

Ellerimde 1 yasinda iken oluşan o koca yanik izi hala durur ama severdim sobali evi.
Evin tek odasinda soba olduğundan tüm aileyi bi arada tutardi soba, hem evi isirirdi hem de gönülleri...:31:
en cok da sobanin üstüne minicik tükürüp onun yok oluşunu izlemeyi sevdim ben :27::27::27:
 
Sobanın borusunda bulunan, çamaşır kurutma tellerine asılı olan okul önlüğünün kurumasını beklemiş çocuktur...

Kış sabahları bazen üşümekten yataktan çıkmayı istemeyen,soba kokusunu seven, üstünde kaynayan çaydanlığın sesini seven,üstündeki kestanenin, mandalina-elma kabuklarının kokusunu tanıyanseven, bahçede karda oyn...adıktan sonra üstüne ellerini tutup ısıtmayıseven, sobalı odadan öteki odaların soğukluğu nedeniyle çıkmakistemeyen, kömür kokusu, odun kokusu, çalı çırpı çıtırtısı, ateş gürlemesi nedir bilen çocuktur...

Yıllar sonra büyüdükten sonra kaloriferli veya kombili bir evde bile halen "oturma odası"nın kapısını kapayan rahatsız bir insandır...

İlerleyen yıllarda kestaneye bayılan ama çocukluğundan hatırladığı tadı bulamayan bir büyük insan olacaktır...

Sobanın üzerine kolonya dökerek alev denemesi yapmış çocuktur...

Elbiselerinin bir köşesi kurutulurken yanmıştır...

Büyüdüğünde, yazın bile yorgan kullanmadan uyuyamama alışkanlığına ve her mevsim açık kapıları kapama hastalığına sahip olacak çocuk...

Gizli gizli sobanın arkasına pastel boya değdirip, boyanın eriyereksoyut sanat eserlerine dönüşmesini izleyen, koku farkedilip kendisinemüdahale edilene kadar bunu değişik renklerle yapmaya devam edençocuktur...

Nohutun leblebiye dönüşünü soba üstünde görmüş cocuktur...

Yün coraplarini sobaya dayayarak ayaklarini isitmistir bu cocuk....

Geceleyin atesin kırmızı ve sarı renklerinin dansını evin tavanında seyreden çocuktur...

Elinin kolunun bir kenarında, muhtemelen nasıl olduğunu hatırlayamadığı yanık izleri olan çocuktur...

Sobanın kenarına pısıp dakikalrca ısınan,sonra kosarak aynaya bakan vekıpkırmızı yanakları görünce kendini begenen, bundan zevk alan cocuktur...

Annesi evde yokken, soba sönmesin diye sobaya tahta, kömür taşımayı görev bilmiş çocuktur...

Gece lambasinin isigi yerine sobanin alevlerine bakarak uyuyan cocuktur...

Soba tütünce tırsmış çocuktur...

Sobanın üstüne mantar koyup, tuzlayıp sonra afiyetle yiyen çocuktur...

Sobanin onunde mavi legen icinde banyo yapmis cocuktur...

Muhakkak bir kere evi havaya ucurma macerasini yasamis cocuktur...

Sobanın sıcaklığını ne kaloriferle ne de doğalgazla ısınan evde bulabilmiş çocuktur...

Önlük yakalığını, kumaş mendilini, bilumum ufak tefek malzemeyi soba borusuna yapıştırmak suretiyle ütülemiş olan çocuktur...


Sıcacık odada radyo dinlemeyi...
Sevdikleriyle zaman geçirmeyi...
Annesinin ördüğü kazağı o sıcaklıkta yinede giymeyi...
Özelliklede hasta olmayı çok iyi bilen çocuktur...

Ah ahh çocukluguma dondum bir an :43:
 
Hiç sobalı evde yaşamadım. Üniversiteye başladığım ilk yıl arkadaşların öğrenci evi vardı sobalı. Oraya gitmiştim. Hayatımda bir kez sobalı evde o şekilde bulundum sadece. Nasıl bir duygu bilemem.
 
"Kış sabahları bazen üşümekten yataktan çıkmayı istemeyen,soba kokusunu seven, üstünde kaynayan çaydanlığın sesini seven,üstündeki kestanenin, mandalina-elma kabuklarının kokusunu tanıyanseven, bahçede karda oyn...adıktan sonra üstüne ellerini tutup ısıtmayıseven, sobalı odadan öteki odaların soğukluğu nedeniyle çıkmakistemeyen, kömür kokusu, odun kokusu, çalı çırpı çıtırtısı, ateş gürlemesi nedir bilen çocuktur..."

burası beni tarif etmiş en çok da yataktan çıkamama mevzusu gerçi tembellğimden ötürü şimdi de öyleyim belki de alışkanlık oldu :9:
 
bende hiç sobalı evde oturmadım küçükken arkadaşlarımın evine giderdim sobalı evi olan vardı nasıl özenirdim üstünde kestane falan yaparlardı :) hala da hep söylerim keşke küçükken sobalı evde otursaydık diye:)
 
Bende sobaya hasret kalanlardanım, kendi evimize göçtükten sonra eşim soba kurmama müsaade etmedi evin boyası epey tuttu yeni ev , inanın o kiradaki evimi çok özledim ,kömür sobasına hasret kaldım , kendi evin olması ne belaymış çivi çakma,soba yakla eskiyi özledim
bekarkende sobayla büyüdüm kemiklerimiz ısınırdı , eski mazide kalanlar nostalji nedense daha güzel daha sevimli
 
ay beni anlaymissin 80.dogumluyum ve sobayla buyudum cocuklugumda okadar guzel gectiki sobali.evler bir baskaydi ya. su an evliyim ve evim dogalgazli.o sicak soba li ev cocuklugumda kaldi of of of
 
Ahh nasıl özledim nasıllll

Pazar günleri banyo günleridir. Sobanın hemen yanına mavi leğen konur,içine oturulur,bir kova suyla yıkanılır.

sabah kalktığımda sobaya vantuz gibi yapışırdım,üşürdüm.

Ellerimi de az yapıştırmadım koşuşutururken. Sonra o yanık yere ayakkabı boyası sürerlerdi. Ne alakaysa işte :9:

Bir kere bile sobalı evde yaşamamış çocuk,çocukluğunu yaşamamıştır. Soba keşiftir yahu. İcattır. Beynimizi sobayla geliştirdik biz :1:
 
Back
X