bak canim. Bir insan ile iliski icerisinde olman, bu kari koca bile olsan ona sahip oldugun anlamina gelmiyor. Ama nedense iliskilerdeki bir cok sorunun temelinde bu var. Herkes karsisindakini kendi istedigi gibi olmaya zorluyor. Zorlamanin cok yanlis oldugunu dusunuyorum, ve hic bir yarar saglamadigini dusunuyorum. Sizinkinde de bu olmus. Ayrica uzaktan yurutulen iliskiler cok ama cok zor oluyor. Ve uzun sureyse bu durum cok yipratici oluyor. Bence biraz da oluruna birakmayi denesen, sakinlessen. Sen sanki bir yerlerini yirtsan birsey mi deyisicek? Biraksan biraz oluruna, da deyistirme gucune sahip oldugun seylere yogunlassan, kendi hayatin gibi. Sevgilin zaten seni seviyorsa, senle iliskisine deyer veriyorsa, empati yetenegine sahipse senin isteklerini anliyacaktir ve ortada buluscaksinizdir. ama sevgilinde de sadece benim istegim olsun sen benim istedigimi yap benim istedigim gibi ol diyorsa da, zaten bencildir, ve gercekten seni sevmiyordur ama kendini seviyordur.
Ve sana su dusuncemi de soyliyim. Bana gore artik ozellikle bu cagda insanlar cok fazla bireysellesti, ve artik cok daha fazla bencillik var. Insanlar sevgiyi bile bencillikle yapiyor. Yani artik karsisindakini o oldugu icin deyilde, kendisi karsisindakine sahip olmak istedigi icin sevdigini sanan insanlar cok fazla. O yuzden de zaten bir cok iliski de boyle sallana sallana inisli cikisli suruyor.
Sanmaki ben oyle deyildim yada deyilim. Bazen esimle olan iletisimlerimide dusunuyorumda, bazi konularda bencillik yaptigimi, onu sikbogaz ettigimi farkediyorum. Onu sevdigimden hep yanimda olmasini istedigimi saniyordum bir ara, ama anladim ki ben sadece kendimi dusunmusum, kendi isteklerimi dinlemisim.
Sana tavsiyem, biraz ortam deyisikligi yap, temiz hava al, kendine gel. Once kenidini gozden gecir, ve bir yere gel, sonra karsindaki sana uyuyorsa ne ala, uymuyorsa zaten yoluna bakarsin, ve eminim zerre kadar da aci cekmezsin.
Su anki duygularin, biraz da hirstan kaynaklaniyor, hepimizde oldugu gibi diye dusunuyorum.
Kolay gele.
