Merhaba kızlar
Ara sıra takip ediyorum ve yardımlaşmalarınız bakış açılarınız benim için önemli.
Evliyim 2 küçük çocuğum var;evliyim ama yalnızım.
Kocam ailesinden gelire sahip olduğu için evin giderleri ve çocuk masrafları oradan karşılanıyor.ekstra çalışıp bir iş yapmıyor 9 yıllık evliyiz.
Ben yaklaşık 6 yıl önce iyi olan mesleğimi bıraktım ve çocuklarıma bakmaya başladım.iyi bir anne olduğum söylenir yanımda baba faktörü de olmayınca her şeyi tek başına yapıyoruz çocuklarla ve artık bu biZim rutinimiz.
Yeme içme okul uyku ödev gezme tozma çocukların hep bende
Kocam uyduruktan babasının firmada gündüzleri vakit geçirip geceleri en iyi ihtimalle iki gecede bir dışarda içki yemek erkek erkeğe kahve ortamı bitmiyor.ailesi ile yakın oturuyoruz.
Üzerimize hiç bir şey yok.
Ne kocalık ne babalık görevini yerine getirmez çocuklarda ona karşı soğuktur bana aşırı düşkünler.
İyi kötü konuştum kavga ettim şiddet gördüm çocukların gözü önünde defalarca gran değişmedi.
Bana sürekli beğenmiyorsan defol git diyor
Annesi ile konustum erkekdir alttan al ve oğlunun kötü huyu yokmuş idare etmemi istedi.
Kendi ailemle konustım kendin ettin kendin buldum diyorlar kaçtığım için
Ve ben yatılı bakıcı muamelesi görmekten eşimle hiç bir paylaşamamaktan duygusal olarak bıktım.yoğun stres ve üzüntü içerisindeyim her gün aynı.yaşım geçiyor ama adam aynı işe başlamak istiyorm tüm sorumluluk bende oldugundan kendisi yada ailesi hiç bir şekilde destek olmuyor
O hep yorgun hep hava almaya ihtiyacı olan ama ben gittiği yerden konum gönderen dışarıya karşı hali vakti yerinde aracı evi olan biriyim ama işin iç yönü bu anlattıklarım.
Aşağılamaları ve üzerimdeki sorumluluklardan özgüvenim azaldı.kendileri insanların yüzüne gülüp kimseyle kötü olmayıp ama beni hor gören bir aile yapısına sahipler.
Bana tavsiyelerinizi dinlemek isterim çıkmazda gibiyim
Ara sıra takip ediyorum ve yardımlaşmalarınız bakış açılarınız benim için önemli.
Evliyim 2 küçük çocuğum var;evliyim ama yalnızım.
Kocam ailesinden gelire sahip olduğu için evin giderleri ve çocuk masrafları oradan karşılanıyor.ekstra çalışıp bir iş yapmıyor 9 yıllık evliyiz.
Ben yaklaşık 6 yıl önce iyi olan mesleğimi bıraktım ve çocuklarıma bakmaya başladım.iyi bir anne olduğum söylenir yanımda baba faktörü de olmayınca her şeyi tek başına yapıyoruz çocuklarla ve artık bu biZim rutinimiz.
Yeme içme okul uyku ödev gezme tozma çocukların hep bende
Kocam uyduruktan babasının firmada gündüzleri vakit geçirip geceleri en iyi ihtimalle iki gecede bir dışarda içki yemek erkek erkeğe kahve ortamı bitmiyor.ailesi ile yakın oturuyoruz.
Üzerimize hiç bir şey yok.
Ne kocalık ne babalık görevini yerine getirmez çocuklarda ona karşı soğuktur bana aşırı düşkünler.
İyi kötü konuştum kavga ettim şiddet gördüm çocukların gözü önünde defalarca gran değişmedi.
Bana sürekli beğenmiyorsan defol git diyor
Annesi ile konustum erkekdir alttan al ve oğlunun kötü huyu yokmuş idare etmemi istedi.
Kendi ailemle konustım kendin ettin kendin buldum diyorlar kaçtığım için
Ve ben yatılı bakıcı muamelesi görmekten eşimle hiç bir paylaşamamaktan duygusal olarak bıktım.yoğun stres ve üzüntü içerisindeyim her gün aynı.yaşım geçiyor ama adam aynı işe başlamak istiyorm tüm sorumluluk bende oldugundan kendisi yada ailesi hiç bir şekilde destek olmuyor
O hep yorgun hep hava almaya ihtiyacı olan ama ben gittiği yerden konum gönderen dışarıya karşı hali vakti yerinde aracı evi olan biriyim ama işin iç yönü bu anlattıklarım.
Aşağılamaları ve üzerimdeki sorumluluklardan özgüvenim azaldı.kendileri insanların yüzüne gülüp kimseyle kötü olmayıp ama beni hor gören bir aile yapısına sahipler.
Bana tavsiyelerinizi dinlemek isterim çıkmazda gibiyim