Canım biraz alakasız olacak ama geçenlerde bir sanat filmi izlemiştim. Senin yazdıklarını okurken de nedense o film geldi aklıma. Dışardan bakılınca mükemmel bir çift var. Erkek zengin, yakışıklı..kadın da zuhal olcay'dı o kadar diyeyim :)) kadın mükemmel bir eşti, sakindi, güzeldi, zekiydi, iyi bir anneydi. Ama adam durmadan aldatıyordu bunu. Sonra bir gün adam itiraf etti karısına: "Basitlik, adilik beni inanılmaz derecede kendine çekiyor, kurtulamıyorum. Basitliği adiliği arzuluyorum. Ama seni seviyorum"... Biliyorsun sanat filmleri hep gerçek yaşamdan kesitler sunar seyirciye. Kendini sorgularken bunları da bir düşün derim