- 20 Ağustos 2014
- 3.435
- 9.510
- 358
- Konu Sahibi Nastasya flipovna
-
- #1
arkadaşlar kendimden nefret etmeye başladım.Ben asla düşünmeden sorumsuzca davranamıyorum.beni bir şeyler tutuyor sürekli böyle olunca da kendimi hiçbir istediğimi gerçekleştirmezken buluyorum.ömrüm böyle geçecek galiba.kısaca anlatayım eşimde bende çalışıyoruz.ama eşim maaşının büyük bir bölümünü kendi kişisel ihtiyaçlarına harcadı yani takside bağladı maaşını ve onun maaşından aylık ancak girerse 400 tl gibi bir para giriyor eve.onun dışında evin tüm giderlerini karşılayan benim.
Ne zaman gene sorumsuz bir harcama yapsa bende o anda karar alıyorum bende şunu yapacağım neden erteliyorum ki diye düşünüyorum.ama o gün gelince bir türlü elim gitmiyor çünkü geçinememekten korkuyorum.eşimle ne zaman konuşsam bu konuyu "ben insan değil miyim, o kadar çalışıyorum istediklerimi yapamayacak mıyım?" diyor.ama bende insanım kendime harcadığım tek kuruşum yok ki zaten kalmıyor elimde.
bugünde yine ev kirasını kenara ayırmıştım gidip yatırayım diye, eşim işten geldiği gibi annesini çok özlediğini yanına gideceğini söyledi, bende parasını almış herhalde diye düşünüp tamam git gel bakalım dedim.annesi iki saat uzakta bir yerde yaşıyor ve on gün önce görüştüler.dün telde konuşmuşlardı sesini duyunca özlemiş.neyse bu kirayı aldı bende sorun çıkardım kira ne olacak bayramda gitseydin diye ama "ben sana bir şekilde ödemesini bilirim bu parayı" deyip trip atıp çıktı.
banada bu sorumsuz yaşamanın sırrını öğretin lütfen.yine karar aldım ama biliyorum ki gene uygulamaya koyamayacağım.
Ne zaman gene sorumsuz bir harcama yapsa bende o anda karar alıyorum bende şunu yapacağım neden erteliyorum ki diye düşünüyorum.ama o gün gelince bir türlü elim gitmiyor çünkü geçinememekten korkuyorum.eşimle ne zaman konuşsam bu konuyu "ben insan değil miyim, o kadar çalışıyorum istediklerimi yapamayacak mıyım?" diyor.ama bende insanım kendime harcadığım tek kuruşum yok ki zaten kalmıyor elimde.
bugünde yine ev kirasını kenara ayırmıştım gidip yatırayım diye, eşim işten geldiği gibi annesini çok özlediğini yanına gideceğini söyledi, bende parasını almış herhalde diye düşünüp tamam git gel bakalım dedim.annesi iki saat uzakta bir yerde yaşıyor ve on gün önce görüştüler.dün telde konuşmuşlardı sesini duyunca özlemiş.neyse bu kirayı aldı bende sorun çıkardım kira ne olacak bayramda gitseydin diye ama "ben sana bir şekilde ödemesini bilirim bu parayı" deyip trip atıp çıktı.
banada bu sorumsuz yaşamanın sırrını öğretin lütfen.yine karar aldım ama biliyorum ki gene uygulamaya koyamayacağım.