• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

sorun nerede bilmiyorum.

Acaba bunlar evliliğin geritirisi mi? Bir süre sonra hersey monotonlaşıyor ya ben bununla mı basedemiyorum acaba.
Bir de eşimle hiç bir sorunumuz yok.İlişkimiz cok iyi gidiyor.Eşimin bes yıldır bana sesini yükselttiği 2-3 tür onu da ben zorlamısımdır.Nerdeyse hiç kavga etmeyiz ilgilidir romantikdir...
Ailelerle de hersey mükemmel derece de iyi gidiyor.
E bu da tek düzelik getiriyor.
 
Hanımlar 2 yıllık evliyim.
Güzel bir evliliğim var.
Kendi işim var.
Ailelerle aramız cok iyi.
Ama benim içimde gecmeyen bir sıkıntı.
Bu iç sıkıntısından kurtulamıyorum.
Ara ara öyle artıyor ki hayattan soğuyorum resmen.
2-3 gündür yine böyleyim.
Ben böye olunca da eşim üstüne alınıyor ''sen buara pek sevmiyorsun beni.'' diye sakayla karışık takılıyor.
Canım hiçbirşey yapmak istemiyor.
Eşimle konusmak bile gelmiyor içimden.
Ev telefonlarına cıkmıyorum cekiyorum fişi.
İş eziyet oluyor.
Napcagımı bilmiyorum.
Ortada herhangi bir sorun yokken ben kendimi kapatıyorum herseye.
Niye böyle oluyorum acaba!!!
:ssz:

arkadaşım psikolog değilim elbette ama yazdıkların depresyon belirtileri.geçen sene seninkilere benzer davranışlarım olmuştu ortanın üzerinde depresyon tanısı koydu doktorum.ilaç kullandım bir süre.

depresyonda olmanız için güncel bir sorununuz olması gerekmiyor,geçmişte yaşadığınız küçük hatta önemsiz bulduğunuz bazı durumlar birikip sizde bir patlama yapmış olabilir.doktora gittiğimizde ilk olarak uzak geçmişimizi sorarlar ya hani mesela çocukluk ve ergenlik,bilanç altımızda yatan farkedemediğimiz sorunların dışa yansımaları işte.

bence vakit kaybetmeden bir uzmana başvurmalısın...
 
Son düzenleme:
arkadasım psikiyatr a gıdebılırsın.bır sorun yokmus gıbı gorunuyor ama belkı derınlerde bı yerde bır sorunun var kendıne bıle acamadıgın.depresyonda olabılırsın,ısteksızlıklerın bunu gosterıyor gıbı geldı bana.
hayat herseye ragmen yasanmaya deger arkadasım,ben de bunu yenı yenı anlamaya basladım
 
Boşver yogayı, boşver platesi.
Al abdestini kıl beş vakit namazını, güzel huzurlu bir hayat verdigi için Allaha şükret, dua et.
Ne ic sıkıntısı kalır, ne bunalim :)
 
bende zaman zaman bole oluyorum hatta en ufacık seydede aglıyorum o mutsuz gunlerımde bıkac gun bole oluyor gecıyor sonra gene aynı ben hormonal oldugunu dusunmeye basladım sızde bozukluk varda dıkkat ettınızmı hıc o mutsuz gunler adet zamanlarıyla cakısıyor olmasın:5:
 
diğer konularına da baktım ben,ve senin sorununu buldum,yaklaş iyice;

sana rahat batıyor:9:

bi de ne var biliyomusun,hafif bir ego tatmini hissiyatı alıyorum senden,hani burdaki kadınların birçoğunun özeneceği bir hayatın var,güzel evlilik,deli gibi seven romantik koca,kendi işin falan...belki farkında değilsindir ama senin konunu okurken fena şekilde iç çeken bir sürü kadın vardır...
bence sahip olduklarına şükret,eşine de hakettiği gibi davran,mutluluk varılacak bir istasyon değil,bir yolculuk şeklidir...mutlu olmayı,iç sıkıntının kalkmasını beklersen mutlu olamazsın...her anından keyif almayı bilirsen(ki senin durumunda hiç zor değil)çok mutlu olacağına eminim...
sorun falan yok,sorun sadece modern çağ doyumsuzluğu o kadar...
güzel monotonluğa şükretmek lazım...Allah hepimize öyle monotonluklar versin...:9::9::9:
 
diğer konularına da baktım ben,ve senin sorununu buldum,yaklaş iyice;

sana rahat batıyor:9:

bi de ne var biliyomusun,hafif bir ego tatmini hissiyatı alıyorum senden,hani burdaki kadınların birçoğunun özeneceği bir hayatın var,güzel evlilik,deli gibi seven romantik koca,kendi işin falan...belki farkında değilsindir ama senin konunu okurken fena şekilde iç çeken bir sürü kadın vardır...
bence sahip olduklarına şükret,eşine de hakettiği gibi davran,mutluluk varılacak bir istasyon değil,bir yolculuk şeklidir...mutlu olmayı,iç sıkıntının kalkmasını beklersen mutlu olamazsın...her anından keyif almayı bilirsen(ki senin durumunda hiç zor değil)çok mutlu olacağına eminim...
sorun falan yok,sorun sadece modern çağ doyumsuzluğu o kadar...
güzel monotonluğa şükretmek lazım...Allah hepimize öyle monotonluklar versin...:9::9::9:


ben herkesin kendi sectiği hayatı yasadığına inanıyorum....ben kendi adıma bu hayatı yasamak için yeterince fedakarlık yaptım .yukarda dediğim gbi düğün balayı yatak yemek odası vs yapmayıp ben tüm bunlarar gidecek parayla iş yeri açaraım dedim kendi işimi actım dediğim gbi evimde halım bile yok benim ha umrumda değil o ayrı konu...eşimle tamam bu adam deyip evlendim ama bes sene bekledim işlerini toparlasın diye ki o bes sene hayatımın en kötü zamanlarıydı...ama bunların hepsi bugün var yarın yok seyler.o yüzden derdim kendimle.
herkesin sorunları kendine göredir.
dısardan gelen sorunların cözülmesi bana hep daha kolay gelir iyi ya da kötü bir karar verirsin artısını eksisini sen cekersin.
ama sorun insanın içinden geliyorsa ne yapcagını bilemiyor işte.
yukarda bahsettiğim hayata ragmen kendi içimde sorunlarım varsa demek ki iç çekilecek bir hayat değil.insanın önce iç huzuru olmalı yoksa diğerlerinin kıymeti kalmıyor ne yazzık ki.
 
Son düzenleme:
Hayatımızın rutine bağlanmasından kaynaklanan geçici melankoli halleri canım.
Arada alışkanlıkları değiştirmekte fayda var.
 
Bir de iyi ve güzel olan hersey bir süre sonra normalleşiyor ''iyi'' den cıkıp...
Bence insan oğlunun en kuvvetli duygusu alışmaktr kötü şeylere de alışıp normalleştirirsin iyi şeylere de...
ben sadece innsan olmanın geregini yapıp kendimi ve hayatımı sorguluyorum.
sizin rahat batmış dediğiniz hayatım benim için gündelik normal bir hayat.ve bu iyi birşey olsaydı bu konuyu acmazdım zaten.
diğer konuları okuyup geceleri eşime daha sıkı sarılırdım.
hanımlar bunu kasıtlı söylemiyorum sadece beni anlayın diye söylüyorum.
cok sıkılıyorum herseyden,herkesten.
ayrıca beni aldatacak ya da bana kkötü davranacak bie eş secmediğim içim de kimse beni sucalayamaz ki.
ayrıca hangimiz iyi seylerin hakkını tam anlamıyla veriyoruz???
hep daha iyisini istiyoruz,daha iyisini elde edince buna alışıp daha da iyisini istemiyormuyuz;karsımızdakinden ya da hayattan???
ki benim eşimden ya da hayatımdan istediğim daha fazla birşey yok.
kafam ve içim rahat değil.
sorunum kendimle.bunu bulmaya calışıyorum.
 
Son düzenleme:
sırf değişiklik olsun kendimden sıkıldım diye rejim yapıp 65 kilodan 51 kiloya indim boyumda 168-170 civarı.belime gelen saclarımı kısacık nerdeyse 3 numara kestirdim şimdi erkek cocugu gbi dolaşıyorum :1:

ama gecmiyo sıkıntım.
 
Son düzenleme:
tek istegim beni anlayan biri cıksın desin ki arkadasım insan düşünen sorgulayan bir varlık hayatta ki tek amacımız iyi bir eş bulmak, para kazanmakya da herkes gibi olmak değil insan önce kendini tamamlamalı .insan olmanın gereklerini yerine getirmek asıl sorun desin ben seni anlıyorum desin de dertleşeyim azcık...eşimle hayatımla sorunum yok kendi secimlerim artı kendi cabalarım biraz da şansın yardımıyla memnum olduğum bir hayatım var şükürler olsun ama ne olduğunu bilemediğim kendimle ilgili sorunlarım var.delirmek üzereyim.
inanın kayınvalide ya da öküz bir eşle uğrasmak daha kolay gelirdi ki zaten herkes gibi ara ara yaşadığım şeyler bunlar.kimsenin hayatı mükemmel değil.
keşke sorunum içerden değil dışardan gelseydi.
 
maneviyatınız eksik..
o " iç huzur" dediğiniz şey maneviyatla sağlanıyor.

ben şöyle bir şey seziyorum sizde.
Düğün- gelinlik telaşına düşmek, mobilya seçmek, çeyiz hazırlamak masraflı olduğu için değil de
geleneksel davranışlar olduğu için aşağılıyorsunuz bence..
Aykırı olmak, farklı olmak gibi istekleriniz var.
Evlilik, iş hayatı belli bir rutinde götürüyor mutlaka.

belki çok tepeden bir bakış olacak benimki ama
çıkın o taksim-ortaköy konseptinden..
 
Bu saydiklariniz depresyon belirtisi olabilir, bir psikologa ya da psikiyatriste gitmeniz
sizin acinizdan yararli olur.
Ortada birseylerin varoldugunu düsünüyorum, gecistirmeyin, ihmal etmeyin lütfen.

banada öyle geldi bir ara bende de olmuştu sonra kızıma verdim kendimi işime verdim geçti.fazla yoğunlaşmamak lazım
 
sırf değişiklik olsun kendimden sıkıldım diye rejim yapıp 65 kilodan 51 kiloya indim boyumda 168-170 civarı.belime gelen saclarımı kısacık nerdeyse 3 numara kestirdim şimdi erkek cocugu gbi dolaşıyorum :1:

ama gecmiyo sıkıntım.

Boyundan kilondan bize ne...
Manken gibisin dememizi bekliyorsun heralde
Belki can sıkına iyi gelir bu sözler
Canım ben de senin boylarındayım ve maalesef orta boyluyuz uzun manken sınıfına giremiyoruz
 
Son düzenleme:
ciddiye alınması gereken bir rahatsızlık olan depresyonda olma olasılığınız çok yüksek..bir uzmandan yardım almalısınız..eşinizin değil sizin kendi isteğiniz önemli..unutmayın;mutsuzluğunuzu,umutsuzluğunuzu paylaşmak ruhsal açıdan kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlamanın ilk adımıdır..
 
kişisel gelişim için birçok kitap okumuştum... en büyük ilacın, inanmak olduğuna karar verdim... inandığın şey içinde çabalamak, rahatlatır sizi...

özellikle kitaplardan bazılarında diyordu ki;
dininize inanın ve gereklerini elinizden geldiğince yapın... dua edin...
(din tartışmak için yazmıyorum, yanlış anlaşılma olmasın)

maneviyatta ancak inançla olur. iç huzurda bu şekilde sağlanıyor. ben yapabiliyormuyum Allah bilir....
 
Son düzenleme:
tek istegim beni anlayan biri cıksın desin ki arkadasım insan düşünen sorgulayan bir varlık hayatta ki tek amacımız iyi bir eş bulmak, para kazanmakya da herkes gibi olmak değil insan önce kendini tamamlamalı .insan olmanın gereklerini yerine getirmek asıl sorun desin ben seni anlıyorum desin de dertleşeyim azcık...eşimle hayatımla sorunum yok kendi secimlerim artı kendi cabalarım biraz da şansın yardımıyla memnum olduğum bir hayatım var şükürler olsun ama ne olduğunu bilemediğim kendimle ilgili sorunlarım var.delirmek üzereyim.
inanın kayınvalide ya da öküz bir eşle uğrasmak daha kolay gelirdi ki zaten herkes gibi ara ara yaşadığım şeyler bunlar.kimsenin hayatı mükemmel değil.
keşke sorunum içerden değil dışardan gelseydi.

Kendi çözümünü yazmışsın aslında farkındasın bence :34: İnsan kendini tamamlamak için bir uğraşı içinde ama biz bu tamamlanmayı evlenince çocuk yapınca çocukları büyütünce...vesaire vesaire gibi hep başka sebeplere dayandırıyoruz.Hep başka bir şeyler gerçekleşince mutlu olacağız sanıyoruz artık bitecek..ama bitmiyor o bu şu derken ölüm vakti geliyor..O zaman ne için ?? bunun sonu ne??
İnsanın ; bizim içgüdüsel olarak yaptığımız aslında tamamlanma duygusu çünkü hep bir yerde eksik var.Aslında hepimiz bu tamamlanma duygusunu taşıyoruz,Allah'a ulaşmak istiyoruz..Farkında olarak veya olmadan..Bu yolculuğun adı seyr-ü süluk..
Sen farkında bile olmadan nefsini birtakım hazlardan arındırmışsın aslında yaptığın fedakarlıklarla; olağan yaşamın dışında olması gerekenin dışında hareket ederek aslında onların bizi doyurmadığını kanıtlamışsın kendine..O yüzden şimdi soruyor beynin bunlar beni doyuran şeyler değilmiş,o zaman beni doyuran ne? Bunu bulmak istiyor :1:
Seyrü süluk hakkında ve bu kendi hakikatini keşfetme konusunda okumak istiyorsan Mevlana'dan başla derim çünkü şimdi netten baktım araştırırsan karşına ne çıkar diye yok tarikat marikat diyor :31: Ayrıca psikoloğa gidip psikolijini düzeltirsen bu yolculukta çok güzel bir aşamada olduğun şu durumu çok güzel katledebilirsin bence:1:
Bir deee böyle bilmiş bilmiş yazıyorum ama ben de çabalıyorum sadece.. yoksa bir şey olduğumdan olacağımdan değil,Allah biliyor.Okuduklarımı özetledim bir nevi.Ama inşallah bu yolda ilerlemeyi başaranlardan olurum..
 
Son düzenleme:
Back
X