- 11 Ocak 2013
- 49
- 16
- 28
- Konu Sahibi Ladybird93
- #21
Merhaba, sizden fikir almak istiyorum bi konuda.
1 yıllık bir ilişkim var, daha önce öyle çok kişiyle gezip tozmuş biri değilim ben, ve cidden çok ciddi düşünüyoruz. Lakin bir görseniz, uyumlu tek bir yanımız yok gibi... Ben karadenizliyim, o güney doğulu kürt, ben sünniyim, o alevi, benden 9 yaş büyük ama ben olgun gösteriyorum 5, 6yaş ancak görünüyor. Ama birbirimizi cidden çok seviyoruz, ve çok iyi anlaşıyoruz, bu vakte kadar herşeyin üstesinden geldik, kırmadık hiç birbirimizi. Ailelerde sorun var, benim henüz ailem bilmiyor, üniv. 3.sınıftayım son sınıfta söylerim diye düşündüm, bunca farklılığa rağmen benim ailem eğer ben istersem, zorlada olsa, istemeyerekte olsa verirler beni diye düşünüyorum. Üzmezler beni. Ama bugün onun annesinin ve babasının beni istemediğini öğrendim. Onun ailesi beni biliyordu konuşurken felan öğrenmişlerdi. Soruyordum hep ona, kabul ettiler mi beni, nasıl diye, ettiler tabi diyordu, ben sevdiysem kim ne yapar diyordu, sen güzel aklına takma bunları diyordu ben seviyorum başka birşey düşünme diyordu. ama son bi aydır hep morali bozuk, hep ama, bana hep diyordu ki, senle konuşurken çok mutlu oluyorum, seni çok seviyorum, yemin ederim çok seviyorum felan diyordu, ama telefonda konuşurken babası, annesi felan gelince kapatmak zorunda kalıyordu. Bende anlayamıyordum bunu, bugün iyice sıkıştırdım, istemiyorlarmı beni doğru söyle dedim, neden kaçak göçek konuşuyosun dedim. Boşver karıştırma zaten canım burnumda bazen ölmeyi o kadar çok istiyorum ki dedi, bende çok üzüldüm tabi, ne oldu anlat dedim, oda çok ayrıntıya inmeden anlattı, alevi ve kürt olmadığım için anne babası beni istemiyorlarmış, aylardır arayı yapmaya çalışıyorum sana birşey hissettirmemeye çalışıyorum, her yolu deniyorum dedi. İş problemleri felanda var bu ara, çalıştığı yer iflas etti. Benim için ailenle asla ters köşe olma dedim, sakın onlara sırtını dönme, ben elimden geleni yaparım belki severler beni dedim. Ben seni bu aileye yaklaştırmam dedi, kıyamam sana dedi, başka bir şehirde yaşamak istiyorum ben evlenince dedi, burda iç içe olmak istemiyorum dedi, huzurumuz olmaz dedi. Bana hissettirmemeye çalışıyor ama, çok sorun yaşıyor, iş bulamıyor bu ara, çok bunaldı, aileside bunaltıyor sanırım anlatmıyor ama. Seninkilerde beni kabul etmeyecek dedi, napıcaz dedi. Kaçırayım mı seni dedi. Bende gelip iste, vermezlerse kaçarım dedim, ama buna gerek kalmaz yani verir benim ailem. oda 2 kerede gelirim, 3 kerede gelirim dedi. Napayım benAile çok sorun yaratıyor mu sonradan? Ne olur bana akıl verin.... Birde bana diyor ki, seni mutlu edememekten korkuyorum, yetersizim ben sana karşı diyor, ne yapsam olmuyor diyor, çok kötü
Bu son olanlardan sonra, ayrıl dık demiştim ya, dayanamadık biz yine bir araya geldik, yapamadık birbirimiz olmadan Ama hal böyle olunca ailesinde işler iyice sarpa sardı.. o 36, 37 yaşlarındaki bekar ablası, reddetti onu. Benim senin gibi kardeşim yok demiş, sırf benimle konuştuğu ve evlenmek istediği için. Babası şehir dışındaydı, annesi babasına şikayet etmiş, güzel bir fırça yemiş babasından. Herkes karşı diyor, bir anda oldu bu kadar tepki. Ablası mesajlarımızı okumuş, mesajları okuduktan sonra kıyameti koparmış buna, e benimkide mesajlarımı nasıl okursun diye kıyameti koparmış. Türlü türlü iftiralar etmiş bana ablası. Herşeyi anlatmıyor, boşver diyor, savunuyorum ben seni, ben biliyorum seni diyor ama ne yapacağımı şaşırdım. Ayrılsam, yerle bir ediorum onu, ayrılmasam ailesi reddecek neredeyse, günahtır ailesiyle arasına girmek istemiyorum. Ben ne yaptım bilmiyorum, suçum neydi anlayamıyorum. Aldatmadım, yalan konuşmadım, ne kendi alnıma, ne onun alnına tek bir leke sürmedim. Nedir bu ırkcılık, karadenizli olmayı, sunni olmayı ben mi seçtim.. vallahi canımdan bezdim artık.. Ne yapacağımı şaşırdım, bana akıl verin ne olur.. canıma bile kıymayı düşündüm, yoksa olmayacak dedim, olmuyor her gün daha çok üzüyorlar onu.. ölür gidersem, bir gün ağlar ii gün ağlar, sonra alışır... onun acı çekmesine dayanamıyorum....
