Sosyal fobi olup yenen var mı aranızda.Bazen bir güven geliyor tamam bitti diyorum ama sonra yine başa dönüyorum.ilaç kullanıyorum.kilo da aldırıyor.her yönden mutsuzum.yakın bir arkadaşım bile yok evliyim.evlilikte daha zor diye düşünüyorum bu rahatsızlıkla başa çıkmak.sürekli birileriyle yüz yüze kalmak zorunda oluyorsun.kendimi rahat ifade edemiyorum sürekli karşıdaki ne düşünür diye.kendim olmak istiyorum ama insanlar bu halimden rahatsız oluyor gibi ben böyle olunca.kendi görüşümü belirttiğim zaman karşıdaki rahatsız oluyor.bu sefer onun düşüncesini kabullenmek zorunda kalıyorum.yok mu bu işin bir çözüm yolu??
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Sosyal fobi
- Konu Sahibi Evrim34
- Başlangıç Tarihi
- 10 Ekim 2014
- 1.338
- 2.103
- 133
Çevreye karışmak,insanlar korkutuyor beni.bazen kendime diyorum hayvanları insanlardan daha çok seviyorum.onlara yardımda bulunmak beni daha çok mutlu ediyor..insana insandan çok daha kötülük yapan yok.
- 17 Ekim 2015
- 5.452
- 5.309
- 198
Görücü usulüyle evlendim evlenince başladı zaten sosyal fobim
- 23 Ocak 2013
- 1.055
- 865
- 123
ahh ahh eskiden masum bir rahatsizlığım vardı sosyal fobi sonra panik atak ve okb. ile tanışınca sosyofobik günlerimi mumla aramıştım.Hepsi bitti geçti çok şükür.Sosyal fobi ara ara hala yokluyor beni bende çook daha beterlerini yaşadığım için sallamıyorum pek.Önerim mükemmel olmaya çalışmayın,herkesin size mükemmel davranmasinı beklemeyin,olabildiğince egolarınızdan sıyrılın bu şekilde düşünce yapinizi değıştirdikçe ruhende rahatlayacaksiniz
Cocuklugumdan beri vardı bende sosyal fobi yavas yavas yenme ye başladım inşallah kısa zamanda daha iyi olacagım liseden mezun oldugumda kimseyle konuşmaz hiç bi ortama girmez hep başkaları ne düşünür diye kelime etmezdim herkez bana garip garip bakardı cok zoruma giderdi psikologa Vs cok gittim derken eşimle tanıştım benim yalnız hayatımdan bambaşka bi h ay atı vardı ailesi vardı akrabaları sürekli iletişim halinde mecbur kaldım diyebilirim kendimi acmaya su an eski halimi bilen kendi akrabalarım cok sasırıyorlar degişmiş diye
- 26 Eylül 2011
- 1.213
- 2.537
- 333
Onların düşüncesini kabul edip sen rahatsız olacağına kendi düşünceni dışa vur onlar rahatsız olsun. Bu sosyal fobi illetinin en büyük sebebi zaten "aman dur karşımdaki rahatsız olur üzülür"... vs düşünceler. Bir hobi edinin, mümkünse diğer insanlarla iletişimde olacağınız vir hobi olsun, veya bir kursa gidin ya da spora yazılın, pilatese mesela. Etrafınızdaki mecburi ilişkini olamaynnsan sayısı artsın. Yani akraba, aile komşu veya iş arkadaşı harici kişilerle tanışın ve madem sıfırdan başlama hevesiniz, içinizdekileri söyleme isteğiniz var onlara söyleyin. Zamanla herkese karşı tavrınız değişecektir.
- 1 Eylül 2014
- 26.137
- 30.500
- 798
- 35
Belki de çekiniyorsunuz ondan olabilir
- 13 Ekim 2010
- 8.139
- 4.871
- 373
Çalışmıyorsun galiba.Bir de çalışsan daha kötü.Halin benden hallice
Iste emin ol daha büyük sıkıntı oluyor.Ben de depresyonkaynakli içe kapanma var senle aynı şeyleri hissediyorum.Evlilikte de başkalarıyla görüşme sıkıntı olur anlıyorum
Ilaç kullanıyor musun.Dr gittin mi.psikiterapi denedin mi.Cok pahalı gerçi.
- 28 Ağustos 2016
- 1.168
- 1.392
- 133
- 38
Ben de benzer bişeyler yaşadım,adını tam koyamam ama dediğiniz şeyler vardı bende de ...Sonra fark ettim ki tüm bu sorunlar "mükemmeliyetçilik"ten kaynaklanıyor...Mesela herkes bana bakıyor gibi hissederdim(güzellik gibi bişeyden bahsetmiyorum sanki tavırlarım izleniyor gibi...)Bütün tavırlarıma kıyafetlerime makyajıma her ayrıntısına dikkat ederdim amann şu bluzu giyersem yadırganır aman bu lafı ettim yanlış anlaşılmış mıdır,sonra bi baktım herkes kendi aleminde ,dedim ki ne kasıyorum kendimi,artık uyumsuz da giyiniyorum bazenaklıma bişey geliyor yolda gülümsüyorum,makyajımı abartılı yapabiliyorum daha pek çok örnek ,hiç kimsenin mükemmel olamayacağını ve kimsenin de birbirni umursamadığını fark ettiğim günden beri çok rahatım...Bir de sosyal fobide yaşanan bazı olayların da etkisi var,topluluk içinde mutlaka sizi üzecek kırıcak bir durum yaşanmıştır o durumu belirleyip bikaç kez aynı süreci yaşatın kendinize olumlu sonuç alana kadar
Son düzenleme:
Hayir çalişmiyorum.bekarken çalişiyordum.iş hayati zor bu rahatsizlikla baş edemem.Doktora gidiyorum psikiyatriye sadece ilaç amaçlı. paxera 40 mg kullanıyorum ama artık bırakmak istediğimi söyledim yavaş yavaş birakicam ilaci.Çalışmıyorsun galiba.Bir de çalışsan daha kötü.Halin benden hallice
de depresyonkaynakli içe kapanma var senle aynı şeyleri hissediyorum.Evlilikte de başkalarıyla görüşme sıkıntı olur anlıyorum
Ilaç kullanıyor musun.Dr gittin mi.psikiterapi denedin mi.Cok pahalı gerçi.
Ama dışarda yanımdan geçerken bakıyorlar ve bende engel olamıyorum bu düşüncelerime.sanki hakkımda düşünüyorlar gibi geliyor rahatsız oluyorum karşidan gelen kimsenin yüzüne bakamiyorumNapalım yani, sen de boylesin.Hayır etrafta o kadar dayanılamayacak sey var ki, bir sen mi battın?
.Kötü giyineninden tutta,kötü kokana kadar.Gitsin onlara sorsunlar, 'düsünceleriniz nelerdir' diye.Biz onlara tahammül ediyoruz ya
- 4 Nisan 2017
- 5.037
- 6.531
- 148
Evde hic bi sey yapmadsn oturuyorsan eger indan kendini boyle dusuncelere veriyor, kimse kimsenin dusuncesini kabullenmek zorunda degil saygi duymak zorunda, insan icine katilmazsan kendinu soyutlarsin guvenmemeye baslarsin kimseye, kafani dagitacak seylerle ugras kurs varsa halk egitime git benim esim en yakin arkadasim baskasina da gerek duymuyorum herkese karsi ayni mesafeyle yaklas cok samimiyette iyi bisey degil.
Her işi iyi yapma isteğim yok mu zaten..mükemmelliyetçilik.çok faydalı oldu teşekkür ederim
Eşim suskun biri hiç konuşmaz.çocuğum var otizmli 4 yaşinda o da konuşmuyorböyle kapandım içime tek başinayim
- 4 Nisan 2017
- 5.037
- 6.531
- 148
Ben sizi anliyoum aslinda cunku bende yasadim boyle seyler, Rabbim sifasini versin cocugunuzun, Benim esimde hic konusmaz cocugumuzda yok ben memurum ama saglik sebebiyle ucretsiz izindeyim bu sure zarfi icinde ilk zamanlar yalniz kaldikca evde bunaliyordum cunku yasadigim yerde hic kimse yok hic bisey de yokne bu zamana kadar kimle samimi olduysam guvenimi sarsti arkadaslarim o yuzden tovbe ettim insanlari kabullenemem onlar beni kabullensin diye dusundum.kndime hobiler edindim evde surekli biseyler yapiyorum gittim.dikis makinesi aldim dikis dikiyorum benom butun.stresimi atiyor kimseyle konusmama gerekte kalmiyor zamanin nasil gectigini anlamiyorum esim 24 saat nobet tutuyor gorevlere gidiyor hep yalniz kaliyoru dikis dikmek cok zevkli boyle seyler yapabilirsin canim..
Benzer Konular
