- 6 Mart 2008
- 1.447
- 184
- 698
canım benim.yazacaklarım belki sana iyi gelecek yada düşüncelerin değişmeyecek ama yine de yazayım.benim annem 12 sene önce meme kanseri oldu.o zamanlar meme kurtarma diye bir alternatif olmadığı için tek memesi tamaen kemiğe kadar koltukaltı lenfleriyle beraber alındı.kemo radyoterapi vs birsürü acılar çekti.beş sene önce de yumurtalık kanseri yaşadı.bu dönemde hepimiz özellikle onun etrafında pervane olduk.ne kadar faydalı yiyecek içecek çorba şu bu ne varsa yedirdik içirdik.anacım da o kadar fiziksel rahatsızlıklarına rağmen bir kez olsun off demedi.en önemlisi şen kahkahasını hiç bırakmadı.hep birşeylerle mutlu oldu.birde yaşı da vardı.herşey ona iki kat daha zordu.sen şimdi gençsin.erken evre birde.senin için deli olan bir eşin var.arkadaşların sen öleceksin diye değil bu dönemi birlikte atlatalım diye arıyor.ne mutlu sana.
benim annemde ve iki ablamda da bu illet var.ve biliyorum ki birgün yüksek ihtimalle piyango bana da vurabilir.ama ben asla korkmuyorum.kimse bu dünyaya pamuklar içinde yaşamaya gelmedi ve kimse de baki değil.ama hayat bir gündür o da bu gündür mü neydi bir laf vardı.anla işte.tut eşinin elini al ilaçlarını ol tedavini.ne kadar kötü olsanda yüreğini ferah tutmaya çalış.Allah yar ve yardımcın olsun..
demiştim ya yaşım 38.daha yolum var demiştim hani.hani kocaman bahçeme çiçekler ekecektim.galiba biraz bekleyecek çiçeklerim.10 ekimdeki ameliyatımı oldum.meme k. için .gerçekten kendimi doğranmış gibi hissettim en başta.ama şimdi bakmıyorum acıyan yerlerime olup bitiyor.kaçıyormuyum bir nevi bilmem ama böyle daha iyi.tümör 16 da 3 oranında yayılmış.yani kansermişim.kötünün iyisiymiş yani.ne demeli bilmem.yakında radyoterapi ve kemoterapiye giricem.hayatım değişicek.severek uzattığım saçlarım dökülecek ve severek yaptığım şeyleri uzun süre yapamayacağım biliyorum.şimdilerde hastalığımla ilğili kimseyle konuşmak istemiyorum .beni tanımayan insanlara yazmak rahatlatıyor ama.eşimde sanki herşey çok güzelmiş gibi davranıyor.biraz da abartıyormu ne...mutfaktan çıkmaz oldu bana yararlı yemekler hazırlamak için.bir dediğimi iki etmiyor.arada bir görüştüğümüz insanlar bu haberden sonra hergün arar oldular.ama doğrusu bu benim canımı çok acıtıyor.ölücekmişim gibi davranmaları.oysa demiştim ya benim daha hayallerim var.eger azrail bir kez daha yakamdan düşerse,söz veriyorum kendime, hiç bir şeyi ertelemeyeceğim hayatımda.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?