Spor hocasi oglumda zihinsel problem olabilecegini söyledi

Gercekten bazen annelere sasiriyorum. Doktor yahut ogretmen ufak bir suphe bile olsa sizi uyardi diye sevinmeniz lazimken neden triplere giriyorsunuz? Cocugum turp gibi, sapasaglam, harika falan ne demek?
B arada bir sorunu olunca herkesten once anne falan farketmiyor. Cogu anne cocugunda farkli bir sey olabilecegine ihtimal vermiyor. Cocugun birinde tepki verme durumu cok kotuydu, harfleri de yutarak konusuyor garip bir cocuktu. Kulaklarinda problem var ve duymuyor belli ki, aileye aylarca soyledim bir problem var doktora goturun diye. Aradan gecti 6 ay, yeni goturmusler duyma kaybi var. Bunu bile farketmiyorlar.

ben bir sorun olduğunu sanmıyorum olsaydı mutlaka sıze bır sınyal verirdi belki kas zayıflığı ya da başka bişi vardır spor hocasına kızmayın muhtemel çok öğrenci görmüştür ve kıyaslayıp ortalamanın altında olmasını bu şekilde yorumlamıştır bence yorum yapması çok yanlış sadece tavsiye edebilirdi doktora goturmenızı ama her kotu şey hayatımızda kötü şeylere yol açmaz erkenteşhis onemlidir...

aristokrat hatun .!.:

Günaydın herkese
İki oğlum var ikisinide badminton (tenis katogorisinden bir spor) kursuna yazdirdim İlk gün götürdüm ve eve döndüm çıkış saatinde gidip aldığımda
Spor antrenörü yanıma yaklaşıp "çocuğun durumunun farkindasiniz degilmi " dedi.Ben "nasıl anlamadım"dedim çocukta kas kuvvetini koordine edebilme ile ilgili bir zihinsel rahatsızlık olabileceğini söyledi
Bana çocuğun yemeğini kendi kendine yiyip yiyemedigini sordu oğlum 4 yaşından beri kendi yer yemeğini
Bu arada çocuk 6 buçuk yaşında
Çok üzüldüm doktora götürdüm doktor muayene edip sorun var gibi dedi
Tabi benim kalbim yangın yeri
Nefes almak bile canımı yakıyor
Bir sürü tahlil tetkik istedi çocuk gelişimci algısı için test yaptı hepsini doğru yanıtladı yavrum
Çocuk gelişimci çocuğun algisinda hiç bir problem olmadığını söyledi Aynı şekilde öğretmeninden kızdı spor hocası nerden çıkarmış dedi kerem zehir gibi bir çocuk dedi bunlar olumlu dün emarada girdi sonuç bir hafta sonra ama ben çok huzursuzum tabi Allah'tan gelene boynunuz kıldan ince ama böyle bir problem olsa bilmez miyim ben
Yemeğini kendi yiyor kıyafetlerini kendi giyer düğmesini ilikler kalem tutar adını yazar tam iki sene önce istiklal marşini ezberlettim ben kuzuma
Gecen sene dua ve sure ezberi yaptık bebeklikte oturma emekleme yürüme ve konuşma tam zamanında gelişti
Sizce anlamazmiydim bı sorunu olsa
Nolur bana cevap verin cok kötüyüm

Genişletmek için tıkla...

zihinsel bir sorun yoktur belki hafif motor becerisinde sıkıntı vardır çocuk zorlanmıştır ya da ilk defa gitmiş bence yüreğinizi ferah tutun,çocuğunuz maşallah işini yapıyormuş benim oğluma da gelişim geriliği var dendi 2 yaşında şu an 2,5 yaşında 6 aydır ne çektirdiler bana anlıyorum sizi çocuğum şu an gayet açıldı ve normal.

Koalina .!.:

B arada bir sorunu olunca herkesten once anne falan farketmiyor. Cogu anne cocugunda farkli bir sey olabilecegine ihtimal vermiyor.

Genişletmek için tıkla...

Evet kesinlikle. Anneler çocuklarına konduramıyor. Mesela çocukta otizm belirtileri çok net, hatta bağırıyor yani. Çocuğun annesi hala yok böyle değil normalde, şöyle de böyle de diye bahane sunmaya çalışıyor. Yani sanki otizm, DEHB olabilir deyince çocuğa hakaret ediyor doktor öyle bir tavır.

Uzman hekime götürün çocuklarınızı, kontrol ettirin. Sonuç olarak bu şüphe komşu teyzenizden gelmiyor. Burada bir şey olmaz, çıkmaz diyenleri de dinlemeyin. Adamakıllı bir kontrol ettirin, daha iyi içiniz ferahlasın. "Bir şey olmaz yaa" diye diye çok çocuk için geç kalınabiliyor.

Hocaya kızmayın sayesinde detaylı inceleme yapıliyor inş. Birşey çıkmaz çıkacaksada ne kadsr erken o kadar iyi öğrenmeniz

Kimi doktorda zihinsel sorunu olan çocuğa hiçbir şeyi yok diyeniliyor. Bu daha kötü bence en son heyet raporuyla durum netleşti.
Sizin çocuğunuzun bi sıkıntısı varsa da öğrenmeniz çok iyi. Kabbullenmeyip, görmezden gelinerek en büyük kötülük çocuklara yapılıyor.
Yinede içinizi ferah tutun daha hiçbir şey belli değilmiş.

İkinciye yorum yapacağım:

Böylesi konularda aklıma hep ilkokul öğretmenim geliyor ki adamı senelerce sırtımda taşısam hakkını ödeyemem.
Hiç unutmam kocaman bir dosyası vardı ve tek tek her öğrencisi için anket doluydu içi, sene 93.
"Eve gazete girer mi?" sorusundan tutun, temizlik alışkanlıklarımıza, geçirdiğimiz hastalıklardan tutun ailenin kazanç durumuna, çocuğun genel karakterinin yorumundan tutun arkadaşlık ilişkilerine kadar tüm anne ve babalarla tek tek konuşulup oluşturulmuş bir "Öğrencimi tanıyayım" dosyası. (Sınıf dolabının kilidini açıp okuduğumuz için biliyorum)

Annemler de doldurdukça doldurmuşlar maşallah "Çok asabi bir çocuktur, öfke krizlerine girdiği olur, otorite tanımaz" demişler hatta hakkımda :)))
Hastalıklar bölümü de ağzına kadar dolu tabi.

Sınıf 40 kişilik, hiçbirimizi kayırmadan tek tek ilgilenir, yeterdi, her ders herkesin başında olmayı nasıl başarırdı anlamıyorum.
Ben zapt edilmezdim, sıkıldığım an kapıya yönelip "Gidiyorum" der çıkardım. Öğretmen arkamdan koşardı yani öyle bir uyum süreci yaşadık. Adam beni belki 1 ay bu şekilde zapt etti "Bahçede oynayabilirsin, pencerenin önünden ayrılmayarak" diye. Öğretmenler odasının önünde oyun oynarken, arkadaşlarım ders işliyor olurlardı.
Ve bu öğretmenim veli toplantısını iki güne bölerdi herkesi görmek için.
Annemlere pek çok şey söylemiş ve hakkımdaki teşhisi "Bu çocuk çok duygusal bir çocuk, öfkesi de geçirdiği hastalıklardan kaynaklanıyor, iğne fobisi var demişsiniz, bu öfkeyi buna bağlıyorum, çok incinmiş, öfkesini görmezden gelelim" şeklindeymiş.
Bir kere ceza vermedi bu hoca bana ve "Hiperaktif bu çocuk doktora götürün" demedi.
Bir ay gözlemledi ve bir pedagog gibi satır satır çözdü beni.
Öyle bir toparladı ki, benim şansımdır öğretmenim, 5. sene otorite tanıyan, kapıyı tıklatıp gülümseyerek içeri giren bir çocuk oldum. Kapıyı ayağıyla tekmelemektenn nerelere...

Yani ilk günden "Çocuk sorunlu" deyip ailemi telaşa düşürseydi, ben yine hastane koridorlarında öfkeden deliriyor olacaktım. Öğretmenimin son okuttuğu öğrencileriz, bizden sonra da emekliye ayrıldı. Kaç yüz farklı çocuğu okuttu tanıdı artık siz düşünün.

İlk günden, tek raket tutuştan çocuğa böyle teşhis getirilmez. En az bir hafta spor içinde takipten sonra belki.
Aileyi gereksiz telaşlandırmaktan, şüpheye sokup evde gergin ortam yaratmaktan ne işe yarayacak aslı yoksa? Bir günde çocuk anlaşılır mı? Bu yüzden felaket tellalı hocalardan hazzetmiyorum, işleri iyice kompleks hale getiriyorlar. Takip et, daha emin ve net gör, sonra yönlendir.

Badminton lisedeyken oynamıştım o raketler çok ağır gelirdi bana. Cocuk becerememistir hepsi bu. Kasları tam gelişmemiş olabilir. Inşallah sağlıklıdır oğlunuz.

Ya arkadaşlar hoca kötü birşey mi demiş hala hocaya kızıyorsunuz bilmem kac tane cocuk görüyor demek ki normal gelmeyen birşeyler gördü gidip iki test yaptırmak bu kadar zor değil farketmeyip geç olması daha mı iyi az mantık ya

Öğretmene kızmayın . Ne güzel sizi ikaz etmiş .Haklı veya haksız.

Oğlum 12 sınıf bu sene .Geçen sene beden öğretmeni veli toplantısında genele yönelik bu sınıfta öyle çocukla var ki makas tutmayı bilmiyor . Bir kağıdı kesemiyor dedi. Bu kadar basit bir konu için veliler söylendi durdu.

Öğretmen gördüğünü söylüyor. Kimse çocuğun kötülüğünü istemez. Ve haklıydı. Bu çocuklardan biri benim oğlumdur. Solak olduğu için makası kullanmakta zorlanır.

Toplantıdan sonra öğretmenin yanına gittim . O çocuk benim çocuğum değil mi dedim.
Garibime kal geldi. Biraz ılımlı olmalı . Kullanamıyorsa kullanamıyor.

Lütfen en ufak bir ikazı kulak arkası etmeyelim. Ya haklıysa diyerek ilerde önlemeyecek sorunları öne çekerek hafif atlatmaya bakalım. Art niyete gerek yok.

gulebilmek .!.:

Solak olduğu için makası kullanmakta zorlanır.

Genişletmek için tıkla...

solaklar için özel üretim makaslar var.

Canim bende uni okuyorum ve alanım spor. Bize ozel egitim dersi veriyolar. Ozel durumu olan cocuklari farketme ve derslerde ona gore davranmak uzerine. Bu tarz rahatsiliklarin nasil olustugu kendini nasil belli ettigi nasil davranilmasi gerektigini anatomik bir dille ogreniyoruz. Spor hocasi iyi bisey yapmis bence. Cunku suphelendigi bi durum olmus o cocukla sizin kadar vakit gecirmedigi icin bilemez tavirlari kasti mi hep mi boyle.

Ve eger gercekten bir rahatsizligi olsa bunu farkeden olmasi cok iyi olirdu erken farkedildiginde daha guzel sonuclar aliniyo.

Hocanin uslubunu bilemem sadece dogru bisey yaptigini dusunuyorum

Hemen üzülmeyin bence, ben de çok asosyal bir çocuktum mesela okula ilk başladığımda; sonra spor ve dans gibi alanlarda çok becerikli de değilim ama çok iyi bir üniversiteden mezunum ve herkesle sohbet eden ama yalnızlığı da seven bir insanım hala. Gerek genetik yapılarımız, gerek karakter olarak hepimiz farklıyız bence, herkesin aynı olmasını beklemek sonra farklılıkları da çeşit çeşit sendrom olarak görmek bana mantıklı gelmiyor. Yani sanki modern dünya diyor ki hepiniz şu normlara uyun, kimse bir konuda aşağıda veya yukarda olmasın. O zaman nasıl olacak, kimi insan iyi bir konuşmacı iken kimisi yazar olacak, kimisi müzisyen olacak belki aylarca kimseyle görüşmeyip şarkılar yazacak, kimisi bedenini iyi kullanıp sporcu olacak ama derslerde aynı başarıyı göstermeyecek.

Her çocuk herşeyi en iyi yapmak zorunda değil bence. Kasları zayıfsa ona daha uygun bir spor bulabilirsiniz veya spor yapmaz, tiyatro ile uğraşır vs. Yani belki de çocuğunuzun ilgi duyduğu bir alan bile değildir, henüz küçük olduğu için bunu seçmesi için zaman gerekiyor. Hoca veya doktorları suçlamıyorum ama modern dünyada artık herkes kusur arıyor, hastalık arıyor sanki, beni kimse çocukken psikologa götürmedi eminim pek çok sorunum çıkardı, ama annem ve öğretmenlerim beni olduğum gibi sevdiler. 2. sınıfta ilk arkadaşımı edinmiştim düşünün, ama şuan tanımadığım insanlara dahi selam verip sohbet ederim çekinmem. Ama o zaman herkesten kaçardım, kısacası hepimiz farklı yaradılışta olduğumuz gibi zamanla kazandığımız özellikler de olacaktır. Gerek fiziksel gerek zihinsel her çocuğun eşit olması gerektiğine inanmıyorum, bu yönde evet ortalamalar olabilir ama illa ki buna uyum sağlamak için kendimizi paralamak zorunda mıyız emin değilim.

captain price .!.:

solaklar için özel üretim makaslar var.

Genişletmek için tıkla...

Evet var . Ama okulda ki makaslar maalesef solaklar için değil . O anda hocası bir şeyler kesmesini istemiş . Becerememiş garibim . Misal çocuğumun renk körü olduğunu 1. sınıfta öğretmenin sayesinde öğrendim. Ve gerçekten de öyleymiş. İyi ki çocuklarımızı önemseyen öğretmenlerimiz var.

gulebilmek .!.:

Evet var . Ama okulda ki makaslar maalesef solaklar için değil . O anda hocası bir şeyler kesmesini istemiş . Becerememiş garibim . Misal çocuğumun renk körü olduğunu 1. sınıfta öğretmenin sayesinde öğrendim. Ve gerçekten de öyleymiş. İyi ki çocuklarımızı önemseyen öğretmenlerimiz var.

Genişletmek için tıkla...

alıp okula gönderebilirsiniz, onu kastettim.

captain price .!.:

alıp okula gönderebilirsiniz, onu kastettim.

Genişletmek için tıkla...

Yok ben sizi anladım. sorun yok. Artık 12.sınıf uğraşmıyorlar böyle şeylerle. Ama bazen yardım istenince böyle şeyler olabiliyor.

Arkadaşlar, konu sahibine bir çoğunuz kötülük yapıyorsunuz. Ağzım açık okudum yorumları.
Spor hocasına yüklenmiş durmuşsunuz. Adam bilgisi dahilinde gördüğünü söylemiş önceden uyarmak istemiş. Çeşitli bahanelerle (olsa önce anne fark ederdi, topun şekli, raketin özellikleri vs.) anneyi yanlış yönlendirmeyelim.
Her ne olursa olsun mutlaka bir uzmanın görüp değerlendirmesi gerekir. Burada kimse bu işin uzmanı değil. Ahkam kesmekle olmaz bu işler, hele sağlık işlerinde hiç ahkam kesmeye gerek yok.
Konu sahibi arkadaşım siz çocuğunuzu gerekli yerlere götürün. Bir şey varsa erkenden önlemini almış olursunuz, yoksa da içiniz rahat etmiş olur.

Kesinlikle öğretmene suç bulmayın. Bence söylemeleri çok daha iyi. İlkokul 4. sınıfta rehberlik öğretmeni beni çağırıp oğlumda otizm şüphesi üzeride durduğunu, doktora götürmem gerektiğini söyledi ve randevuyu de bizzat kendisi aldı. Gittik, doktor gayet ilgiliydi. Benimle konuştu, oğlumda özel konuştu ve ona 20 soru sormuş. Sadece ikisin de hata yapmış. Beni içeri çağırdı ve oğluma ilaç vermedi. Sporla ilgilenmesi gerektiğini ve normalin üzeri zeka düzeyine sahip olduğunu söyledi. Neden anlattım bunları çünkü tüm bu süreçlerden geçerken yüreğimdeki acıyı nerelere çarpacağımı bilmiyordum. sonra düşündüm; "Ben her haliyle severim çocuğumu, ne yapıyorsun Amazon066," diye kendimle kavga ettim. Öncelikle, kesinlikle sakin kalın. Sizin gücünüz çocuğunuzu güçlü kılacaktır. Ona asla olduğundan farklı davranmayın. Lütfen sevin doya doya. Gerekli tüm süreci dikkatlice takip edin ve atacağınız her adımı her şeye karşı hazırlıklı olarak atın ve korkmayın. En çok siz tanırsınız çocuğunuzu. Onu, ona çokta bir şey hissettirmeden gözlemleyin. Sevgi ve ilgi çoğu acının ilacıdır. Yavrumuz ve sizler sağlıkla kalınız.

Üzülmeyin herşerde bir hayır vardır .Gec kalınmıs birşeydense zamanında uygun bir tedavi olur .
Hem ağır birsey olsa siz anlardınız .Sorun etmeyin.
Bir arkadasımın cocugu balkondan düstü .Cocuk cimenlere oturmus kalmıs bunlar acil dr filan cocukta düsmeden kaynaklı birsey yok ama dogustan kalca çıkıgı tespit edilip tedavi oldu .
Vardır bir hayır sakin olun .Hersey düşündüğümüz kadar kötü olmuyor coğu zaman .