Kötüler mutlu ve yanları dolu.
İyiler mutsuz ve yalnız .
Yıllardır bu böyle geldi ve geçiyor.
Beni hiç gerçekten tam anlamıyla, bir yanım "acaba?" diyerek huzursuz olmadan ne zaman mutlu ettin ALLAHım ?
Yıllardır "bir gün benim de yüzüm gülücek, şimdi olmuyor çünkü daha iyisi olacağı için" diye avunup durdum.
Ama benim artık bu cümleyle avunmaya da gücüm, umudum kalmadı.
Mutsuzluğun kıyısından düşmek üzereyim. Ben gerçekten hiç mutlu olmadım ki...
Hep küçük küçük . Ne olurdu bir limanım olsaydı ?
Bana ders vermek için yaşatıyorsun bu kötü şeyleri diyelim, peki kötülere niye ders almaları için kötü şeyler yapmıyorsun.
Bak mutlular ... Bak o yalancı, ikiyüzlü adam bugün nişanlanıyor. Söylesene Rabbim? Neden ? Nasıl ?
Kızıyor musun bana ? kız ... diyecek kadar küstüm ben sana, kızgınım sana kırgınım sana ALLAHım .
Seviyor musun beni ? Biliyorum seviyorsun. Ben de seni seviyorum.
Ama küstün bana sanki, sustun konuşmuyorsun aylardır belki . Unuttun mu beni burada ?
Ne olur beni gör Ya Rabbim. Mutlu olmayı daha çok hak ediyorum ben , o gidenlerden.
Bana vereceğin güce ihtiyacım var.
Ahh içimdeki bu küskünlük, inançsızlığa eğilim canımı sıkıyor, biri yardım etsin neden böyleyim ?