ne yaptıysam geçmiyor bu içimdeki sıkıntı sebepsiz yere geldi gitmiyor oturuverdi tam kalbimim orta yerine gözyaşı olup da akmıyor söz olup kalptende çıkmıyor.Ya Rab sen bana bu ruhu perişan hallerimde dost ol kasvetten kirlrnmiş kalbimi temize ulaştır ilminle beni aydınlat huzura aç kapılarımı
yarın ayrı bi enerji gelse de bütün kalan işleri bitiriversem sonra derse başlasam ne güzel olur diye geçiyor aklımdan... ama o sürüyle kitaplar, defterler, notlar ve giysi dolabını düzenlemek maalesef en az 2 gün zamanımı alır gibi
bendeki enerjiyle yapilamayacak hic bir is yok galiba.
ama enerjiyi kullanacak istek yok.
dedektif gibiyim yav. nerelerden nasil baglantilar cikarabiliyorum. harcaniyorum
sanane ki gönül.. hayır sanane...
eskisi gibi sus gitsin işte! yine aynı şeyi yapıyorsun.. yakınlık gördün mü konuşuyorsun...
dostluk bitti! işte ortası olmuyor bir türlü, ya çok uzak olmalı, ya çok yakın...
düşünüyorum da ben eskiden ne sinirliydim, her şeye sinirlenebilirdim, üzülebilirdim.. çok alıngandım..
hala sinirli bir insanım, abartılı şakalara falan alınabilirim, sevmem ama iyi düzelmişim yine de.
insan kendini törpüleyebiliyor istedi mi...