Ben anlamıyorum..
Onların umurunda değilken bir şeyi yaparken de sonrasında da düşünmezken arada bir öylesine akıllarına gelirken olanları düşünmeyip kendilerini sıkmadan hayatlarına devam ederken ben bunalır üzülür sürekli düşünürüm.. Onlar o an da acımasız olmuyor da ben gerekeni yaptığım zaman o kadar sıkıntıdan değer görmemezlikten sonra niye kötü oluyorum bunu bir türlü anlamıyorum!
Suçlamak için yer aramak bu.
O gelmek ister, sonra o geliyor diye diğeri ''ben evde yalnız mı kalıcam bende gelirim ''der ; oda gelmek ister..
Ohooooo , kaç kişi hesapladık kaç kişi olduk ya !
Bazı şeyler(hobiler gibi) fazla mutlu eder, safça.
Sonra o saflığı hayatına yansıtırsın, sonra vay haline.
Kararında kaptırmak gerek hep kendini bir şeylere sanırım..
Bir an gerçeklikten çıkar geri gelirsin...
Güzel bir filmin veya kitabın bitişiyle gerçek hayata dönüp anlık bir acı, hüzün hissetmek gibi.
Annem ne kdr bos ve gereksiz konusuyor ya onu mu dinleyeyim kk yimi okuyayim blemedim bide ben konussam asla dinlemez salak salak seyler yapar sikildim bu kadindan ya