- 5 Eylül 2014
- 14.245
- 50.138
- 598
- Konu Sahibi degisimgerek
- #81
Nasil bir dunyaya cocuk getirdik biz 

Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Gerçekten o başlığı okuduğumdan beri ben de aynı şeyleri yaşıyorum.. Çocukken başımdan geçmiş çok benzer olaylar ve kendime bile hala itiraf edemediğim.. 34 yaşıma geldiğim halde kimseye söyleyemediğim öyle bi gerçek var ki bunu siz beni tanımayan insanlara bile bahsetmeye hala hazır olamadığım.. 1,5 yıl başka sebeplerden psikolojik terapi gördüğüm sırada psikoloğuma bile sansürleyerek bahsettiğim bi yabancı yapmış gibi anlattığım o iğrenç olay!! Allah böyle yaratıkların belasını versin!! Dünyada ve diğer dünyada acılar içince yansınlar kıvransınlar inşallah!! Yaşamaya hakları yok o pisliklerin!! Lütfen çocuklarınızı koruyun!! aileden bile olsa kimseyle yalnız bırakmayın!!Öncelikle ben evliyim, 29 yaşındayım şu an. Benim nickim de tanıdık ve eşim biliyor nickimi, şimdi sadece bu başlık için açtım konuyu umarım modlar anlayışla yaklaşır. Her şeyi aştım sadece unutarak, ama buna benzer bi olayı okuyup izlediğim zaman uzun dönem depresyona giriyorum. ellerim titriyor ve dudağım titremeye başladı şu an umarım akşama kadar geçer.....ama bu acı Asla bitmeyecek onu anladım.......
az evvel bir arkadaşın öz amcası tarafından tacize uğradığı okuyup çok etkilendim, şu an hem ağlıyorum hem de yıllardır içime atıp unuttuğum o korkunç olayı tekrar hatırlayıp çaresiz ve çıkmazda hissederek sizlerle paylaşmak istedim. Ben de öz dayıdan gördüm bunları çünkü...
Ben asker çocuğuydum, babam sık sık doğu görevine giderdi. Bir abim var sadece. Annem, bazen memlekete götürürdü bizi biraz orda kalırdık. Annem küçük yaşta evlendiği için biraz sinirsel olarak tahammülsüzdü o dönemler, en ufak şeyde döverdi ya da aşağılardı... Tabi böyle olunca savunmasız kalırdık...
Anneannemlere gittiğimizde bizi dayı denen o pislikle yatırırlardı. Onun yaşı o zamanlar lise son veya üniversiteydi tam hatırlamıyorum ama ben 8 yaşlarındaydım. Bir gece üstümde bir ağırlık hissettim, gözlerimi açtığımda üstümdeydi ama başka bi şey hatırlamaya çalışsam da hatırlamıyorum. çok korktum ve bağırdım anne diye sus annene söylerim bak diye ağzımı kapattı onu hatırlıyorum( şu an yine çok kötüyüm ellerim çok titiriyor.............. Hatırlamıyorum ama sanırım ilk değildi. çok uğraştım hatırlamak için ama inanmıyorum ilk olduğuna.. sonra sabah olunca ben söyleyemedim annem döver beni diye, kimse inanmaz sandım ama oraya gitmek istemedim hiç. Gitmek istemiyorum diye annem şımarıklık sanıp yine döverddi tabi ve ben içine kapanık basık bi tip oldum. Hep kendimi suçlu gördüm bu konuda, o yaşta kendimi iğrenç bi yaratık gibi görüyordum hep...
Sonra beni oyuncakla kandırmaya çalışıp annemler başka odadayken beni başka odalara çekmeye çalışıyordu, ama hiç gitmedim. Sonra büyüdüm, -15- 16 yaşındaydım.... bize gelmişti iş için sınava girmek için. Unutmuştum o yaşa kadar bu olayı, gelmesiyle etlerim çiğildi ve size yaşadığım o korkuyu paniği onun evimizi kirlettiği hissini anlatamam. Annem de kardeşim diye seviyor ya onu, sanki bana bıçak saplıyordu.. O pislikse hiç pişman değildi bence yaptıklarından, fırsatını bulsa gene bi şey yapacaktı. Zırt diye odama giriyordu gene," kapıyı çalsana pislik" dedim bi gün. kapımı kilitleyerek uyuyordum. İnanmayacaksınız annem gene bana dayına nasıl davranıyordun diye bir sürü kızdı... tek istediğim evimizden defolmasıydı... Bir gün annem markete gitti, evde abim vardı , bi de o. Annem gidince o kadar korktum ki, bi o kadar da birikmiş nefret vardı. Gene pat diye odama girince bağırdım çağırdım "defol evimizden hala ne yüzle geliyorsun terbiyesiz pislik yaşattıkların yetmedi miii" dedim bi anda. "Ben ne yaptım ki "dedi bi de iğrenç mahluk... Sonra abim de uyumuş numarası yapıyormuş, "kalk kalk ahmet ben gidiyorum" dedi abime. abim de uyanmadı, uyuyor numarası yapmış... Sonra defoldu gitti. Ben de arkadasından her yeri silip süpürdüm eli nereye değdiyse.... Annem geldi, kardeşim nerede naptınız ona diye bağırıp çağırdı bana vurdu defalarca ben sadece ağladım... Sonra abim birden haykırdı vurma ona o kardeşin bana küçükken tecavüz ediyordu diye... ben bunu bilmiyordum, ben de şok oldum annem de şok oldu yere yığıldı gitti... ama ben gene söyleyemedim... sana da yaptı mı diye bana çok sordular ama söyleyemedim... annem ağlayarak sarıldı bize, özürler diledi sonra şu an annesiyle bile görüşmedi diğer kardeşleri de dahil. Çünkü onlar kardeşlerinin böyle bir şey yapmadığını iddia ettiler ve yapsa dahi "güccükmüş o zaman" diye boş vermiş hale geldiler... Daha sonra da öğrendim, diğer teyzemin kızına da yapmış.... o da söylememiş kimseye...
Bunları unutup aştım, ama cinsellik içeren her şeyden nefret ediyorum. evliliğime yansıtmamaya çalışıyorum, ilk başlarda evliliğime bile yansıdı ama unutarak aştım... şu an yine hatırladım sanki gene nefes alamıyorum gibi hissediyorum, çünkü o hissettiğiniz çaresizlik hiç unutulmuyor düşünüldüğü gibi...
Arkadaşın dediği gibi, akrabalarla çocuklarınızı bırakmayın, hiç bilemezsiniz lütfen onlar yaşamasın bunu...
Annem dayimlarda bile birakmazdi beni uc erkek iki kiz kuzenim vardi benden yasca epey buyuktu erkek olanlar. Nasil kizardim anneme neden bırakmıyor diye. Annem takıntılı derecede korumaya calisirdi bizi ama yine de koruyamamis ben de 6 yasinda falandim tacize uğramışım. O yaslarima ait aklıma gelen o lanet adam. Annem hep tembih ederdi aslinda ama o yaslarda anlamiyor muydum bilmiyorum adamin dukkanina girmiştim icerde kus var dediginde. Pislik sey 60 yasinda adamdı.Allahım yarabbim tuylerim diken diken oldu..
Yeminle hayat dersi aldım..
İlerde kızımı kımseyle yalnız bırakmam aslaaaa
Öncelikle ben evliyim, 29 yaşındayım şu an. Benim nickim de tanıdık ve eşim biliyor nickimi, şimdi sadece bu başlık için açtım konuyu umarım modlar anlayışla yaklaşır. Her şeyi aştım sadece unutarak, ama buna benzer bi olayı okuyup izlediğim zaman uzun dönem depresyona giriyorum. ellerim titriyor ve dudağım titremeye başladı şu an umarım akşama kadar geçer.....ama bu acı Asla bitmeyecek onu anladım.......
az evvel bir arkadaşın öz amcası tarafından tacize uğradığı okuyup çok etkilendim, şu an hem ağlıyorum hem de yıllardır içime atıp unuttuğum o korkunç olayı tekrar hatırlayıp çaresiz ve çıkmazda hissederek sizlerle paylaşmak istedim. Ben de öz dayıdan gördüm bunları çünkü...
Ben asker çocuğuydum, babam sık sık doğu görevine giderdi. Bir abim var sadece. Annem, bazen memlekete götürürdü bizi biraz orda kalırdık. Annem küçük yaşta evlendiği için biraz sinirsel olarak tahammülsüzdü o dönemler, en ufak şeyde döverdi ya da aşağılardı... Tabi böyle olunca savunmasız kalırdık...
Anneannemlere gittiğimizde bizi dayı denen o pislikle yatırırlardı. Onun yaşı o zamanlar lise son veya üniversiteydi tam hatırlamıyorum ama ben 8 yaşlarındaydım. Bir gece üstümde bir ağırlık hissettim, gözlerimi açtığımda üstümdeydi ama başka bi şey hatırlamaya çalışsam da hatırlamıyorum. çok korktum ve bağırdım anne diye sus annene söylerim bak diye ağzımı kapattı onu hatırlıyorum( şu an yine çok kötüyüm ellerim çok titiriyor.............. Hatırlamıyorum ama sanırım ilk değildi. çok uğraştım hatırlamak için ama inanmıyorum ilk olduğuna.. sonra sabah olunca ben söyleyemedim annem döver beni diye, kimse inanmaz sandım ama oraya gitmek istemedim hiç. Gitmek istemiyorum diye annem şımarıklık sanıp yine döverddi tabi ve ben içine kapanık basık bi tip oldum. Hep kendimi suçlu gördüm bu konuda, o yaşta kendimi iğrenç bi yaratık gibi görüyordum hep...
Sonra beni oyuncakla kandırmaya çalışıp annemler başka odadayken beni başka odalara çekmeye çalışıyordu, ama hiç gitmedim. Sonra büyüdüm, -15- 16 yaşındaydım.... bize gelmişti iş için sınava girmek için. Unutmuştum o yaşa kadar bu olayı, gelmesiyle etlerim çiğildi ve size yaşadığım o korkuyu paniği onun evimizi kirlettiği hissini anlatamam. Annem de kardeşim diye seviyor ya onu, sanki bana bıçak saplıyordu.. O pislikse hiç pişman değildi bence yaptıklarından, fırsatını bulsa gene bi şey yapacaktı. Zırt diye odama giriyordu gene," kapıyı çalsana pislik" dedim bi gün. kapımı kilitleyerek uyuyordum. İnanmayacaksınız annem gene bana dayına nasıl davranıyordun diye bir sürü kızdı... tek istediğim evimizden defolmasıydı... Bir gün annem markete gitti, evde abim vardı , bi de o. Annem gidince o kadar korktum ki, bi o kadar da birikmiş nefret vardı. Gene pat diye odama girince bağırdım çağırdım "defol evimizden hala ne yüzle geliyorsun terbiyesiz pislik yaşattıkların yetmedi miii" dedim bi anda. "Ben ne yaptım ki "dedi bi de iğrenç mahluk... Sonra abim de uyumuş numarası yapıyormuş, "kalk kalk ahmet ben gidiyorum" dedi abime. abim de uyanmadı, uyuyor numarası yapmış... Sonra defoldu gitti. Ben de arkadasından her yeri silip süpürdüm eli nereye değdiyse.... Annem geldi, kardeşim nerede naptınız ona diye bağırıp çağırdı bana vurdu defalarca ben sadece ağladım... Sonra abim birden haykırdı vurma ona o kardeşin bana küçükken tecavüz ediyordu diye... ben bunu bilmiyordum, ben de şok oldum annem de şok oldu yere yığıldı gitti... ama ben gene söyleyemedim... sana da yaptı mı diye bana çok sordular ama söyleyemedim... annem ağlayarak sarıldı bize, özürler diledi sonra şu an annesiyle bile görüşmedi diğer kardeşleri de dahil. Çünkü onlar kardeşlerinin böyle bir şey yapmadığını iddia ettiler ve yapsa dahi "güccükmüş o zaman" diye boş vermiş hale geldiler... Daha sonra da öğrendim, diğer teyzemin kızına da yapmış.... o da söylememiş kimseye...
Bunları unutup aştım, ama cinsellik içeren her şeyden nefret ediyorum. evliliğime yansıtmamaya çalışıyorum, ilk başlarda evliliğime bile yansıdı ama unutarak aştım... şu an yine hatırladım sanki gene nefes alamıyorum gibi hissediyorum, çünkü o hissettiğiniz çaresizlik hiç unutulmuyor düşünüldüğü gibi...
Arkadaşın dediği gibi, akrabalarla çocuklarınızı bırakmayın, hiç bilemezsiniz lütfen onlar yaşamasın bunu...
çok çok benzerini yaşadım, yıllarca unutamadım, hala evimize girer çıkar ve ben hatırlamıyo gıbı davranırım, halbuki herseyı hatırlıyorum.....allah kahretsın, ben şimdi kızıma çok çok dıkkat edıyorum, benım yasadıgım psıkolojıyı yasamasın dıye, allah evlatlarımızı esırgesısn..okuyunca çok kotu oldum..çok üzüldüm yeniden...