Su bizim kres hikayesi

Şansını deniyor bence ağlayarak. Öğrencim vardı 1. sınıftan 3. sınıfa kadar ağladı babası her okula bıraktığında. Ve ağladığı günler genelde babasının izinli olduğu günlerdi. Babası alıp götürsün gezdirsin diye sürekli aynı numaralar. Anlattığınız şeyler bana da çok normal geldi. 16 aylık kızım iki hafta önce düştü ayağında morluk var. Her uyutmaya çalıştığımda ayağını gösterip ağlama numarası yapıp ayağını öptürüyor. TV, telefon için ağlıyor ki açıp bir şey izletmediğim halde
Ben de ilkokula gitmeyi hic istemedim,kendim gibi olmasindan endiseliyim sanirim. Ogretmen normal diyorsa sorun yok ;) cok tesekkur ederim
 
Cikista beni gordugu icin mutlu sanirim. Bacaklarima yapisip sariliyor,seni bekliyordum diyor. Gun icinde bazi aktivitelere katilmak istemiyormus. Küsme huyu var,kendi kendine bir kenara cekiliyor. Tabi izin vermiyorlar fazla heme yanina bir gorevli gidiyor ve dikkatini baska bir seye cekmeye calisiyor.
Bu ayın sonuna kadar durumda bariz ilerleme görülmezse kurum psikoloğundan yardım isteyin.
Konu sizden ayrılmak mı?
Onu rahatsız eden başka bir şey mi var?
İncelemekte fayda var.
Kreşe-anaokuluna uyum süresine ve sürecine etki eden öyle çok faktör var ki.
Mizaç bunlardan en önemlisi.
Sonra çocuk-ebeveyn ilişkisi ve etkileşimi.
Çocuğun sosyal-duygusal gelişim düzeyi.
Vs,vs...
 
Ağlaması normal, nazının size geçtiğini biliyor.

Naçizane tavsiyem eve gelince boyama ya da oyuncak yerine gıdıklamaca, kovalamaca, saklambaç, top gibi oyunlar oynamanız ve bunları oynarken “çocuğum için yapmak zorundayım” düşüncesinden tamamen sıyrılıp sadece ve sadece zevk almak için yapmanız.
 
Bize kreste şunu anlatmislardi (oğlum bu sene başlıyor) : çocuklar ilk alışma sürecinde kabul eder gibi görünür. Ortam yeni, oyunlar, başka çocuklar. Ama bir süre sonra bunun kalıcı bir durum olduğunu anlıyorlar ve ilk baslardaki gibi tepkiler gösterebilirler. Bu normal bir süreç. Biraz zamanla ve sizin desteği ile atlatır insallah yakinda
 
Calismiyorum ama calismak icin bu sureci baslatmaya ihtiyacim vardi. Bir an once alisirsa gonul rahatligiyla is arayabilirim. Demeyin ya 3,5 yas da erkense ne zaman gidecek bu cocuk krese? Kreste durmayan bakicida asla duramaz.
Yok o mesaja hic katilmiyorum dark ilgisi yok .Söyle anlatayim kizim 3.5 yaşında başladı ki son derece aktif konuşkan cok cok hareketli net konuşan bir çocuktu hafta sonu aglardi okuluma gidicem diye
Gel gelelim ogluma agustosta 3 yasina giricek bir oğlum var aşırı hırçın cok ama cok zorlu bir çocuk dedigin gibi bana yapisik yemesi gezmesi uyumasi heo problem konusamadigi için surekli bağırıyor pedogog kesinlikle krese gitmeli yasitlari ile iletisim kurmali diyor eylül de baslicak ama kara kara dusunuyorum.
Şimdi 2 de benim evladim ben büyüttüm ama tabloyu görüyorsun cok farkli o yuzden asla pes etme zaman içinde muhakkak alışıcak yiksa şimdi alsan seneye vermen ve kabul etmesi cok daha zor olur.
 
Hay sakalina :KK66:
Eylule kadar beklemedim ya ne bileyim
Alisma evresini baharda gecirsin dedim, az hasta olur belki dedim,bahcede daha fazla vakit gecirir dedim. Dedim ha dedim :KK66:
Yilmiyor sipa. Adini yilmaz da koymadim ama neden boyle oldu anlamadim.

tükürme mübarek sakalıma çarpılırsın:rapci:
savaş baltalarını kuşan kim daha inatçı göster:))
 
Bu ayın sonuna kadar durumda bariz ilerleme görülmezse kurum psikoloğundan yardım isteyin.
Konu sizden ayrılmak mı?
Onu rahatsız eden başka bir şey mi var?
İncelemekte fayda var.
Kreşe-anaokuluna uyum süresine ve sürecine etki eden öyle çok faktör var ki.
Mizaç bunlardan en önemlisi.
Sonra çocuk-ebeveyn ilişkisi ve etkileşimi.
Çocuğun sosyal-duygusal gelişim düzeyi.
Vs,vs...
İki gun once psikolog ile ilk seansi yaptik. Okulun rutin uygulamasi. Ta hamileligimden itibaren her seyi anlattirdilar. Oglumun her sabah agliyor olmasi ve ogle uykusuna yatmamasi okulun ilk dikkat ettigi sey. Bir kitap tavsiye ettiler bana,aldim okuyorum ama icinde oglumda uygulayabilecegim bir sey bulamadim.

Kesinlikle mizaci bu. Tek derdi benden ayriliyor olmak. Eminim ki o okulun bir calisani olsam hic bu sekilde davranmayacakti bu cocuk. Dediginiz gibi ay sonuna kadar bekleyeyim. Cok tesekkur ederim
 
Ağlaması normal, nazının size geçtiğini biliyor.

Naçizane tavsiyem eve gelince boyama ya da oyuncak yerine gıdıklamaca, kovalamaca, saklambaç, top gibi oyunlar oynamanız ve bunları oynarken “çocuğum için yapmak zorundayım” düşüncesinden tamamen sıyrılıp sadece ve sadece zevk almak için yapmanız.
Evde degil de disarida mi yapmaliyim sizce bunlari? Yoksa ev daha mi iyi olur.?
 
Bize kreste şunu anlatmislardi (oğlum bu sene başlıyor) : çocuklar ilk alışma sürecinde kabul eder gibi görünür. Ortam yeni, oyunlar, başka çocuklar. Ama bir süre sonra bunun kalıcı bir durum olduğunu anlıyorlar ve ilk baslardaki gibi tepkiler gösterebilirler. Bu normal bir süreç. Biraz zamanla ve sizin desteği ile atlatır insallah yakinda
Sanirim oglumun anormal olmadigini anlamaya calisiyorum ;) insallah oyle olur,cok tesekkur ederim.
 
Yok o mesaja hic katilmiyorum dark ilgisi yok .Söyle anlatayim kizim 3.5 yaşında başladı ki son derece aktif konuşkan cok cok hareketli net konuşan bir çocuktu hafta sonu aglardi okuluma gidicem diye
Gel gelelim ogluma agustosta 3 yasina giricek bir oğlum var aşırı hırçın cok ama cok zorlu bir çocuk dedigin gibi bana yapisik yemesi gezmesi uyumasi heo problem konusamadigi için surekli bağırıyor pedogog kesinlikle krese gitmeli yasitlari ile iletisim kurmali diyor eylül de baslicak ama kara kara dusunuyorum.
Şimdi 2 de benim evladim ben büyüttüm ama tabloyu görüyorsun cok farkli o yuzden asla pes etme zaman içinde muhakkak alışıcak yiksa şimdi alsan seneye vermen ve kabul etmesi cok daha zor olur.
Yok zaten almayi dusunmuyorum kresten. Ama bu surecten de cok rahatsizim. Surekli aklimda dusunceler donup duruyor
 
Evde degil de disarida mi yapmaliyim sizce bunlari? Yoksa ev daha mi iyi olur.?

Hava güzelse dışarısı da olur. Ama dışarıyla çıkınca “aaa bak arkadaş” deyip sosyalleşsin diye düşünmeyin. Önemli olan sizinle BAŞBAŞA olması. Ev ya da dışarısı pek fark yok.
Siz her ne yapıyorsanız bırakıp sadece onunla ilgilenin. Telefon elinizde olmasın. Salonda oynuyorsanız TV kapalı olsun. Biz gözünüz ocaktaki yemekte olmasın. Kafanızdaki tüm yetişkin kuruntularından sıyrılın. O esnada “ayyyy çamaşır makinesi de durmuştu, onları da asmak lazım” diye geçirmeyin mesela. Zihninizi tamamen çocuğunuza odaklayın.
 
Hava güzelse dışarısı da olur. Ama dışarıyla çıkınca “aaa bak arkadaş” deyip sosyalleşsin diye düşünmeyin. Önemli olan sizinle BAŞBAŞA olması. Ev ya da dışarısı pek fark yok.
Siz her ne yapıyorsanız bırakıp sadece onunla ilgilenin. Telefon elinizde olmasın. Salonda oynuyorsanız TV kapalı olsun. Biz gözünüz ocaktaki yemekte olmasın. Kafanızdaki tüm yetişkin kuruntularından sıyrılın. O esnada “ayyyy çamaşır makinesi de durmuştu, onları da asmak lazım” diye geçirmeyin mesela. Zihninizi tamamen çocuğunuza odaklayın.
Anladim, cok tesekkur ediyorum degerli fikirleriniz icin.
 
İki gun once psikolog ile ilk seansi yaptik. Okulun rutin uygulamasi. Ta hamileligimden itibaren her seyi anlattirdilar. Oglumun her sabah agliyor olmasi ve ogle uykusuna yatmamasi okulun ilk dikkat ettigi sey. Bir kitap tavsiye ettiler bana,aldim okuyorum ama icinde oglumda uygulayabilecegim bir sey bulamadim.

Kesinlikle mizaci bu. Tek derdi benden ayriliyor olmak. Eminim ki o okulun bir calisani olsam hic bu sekilde davranmayacakti bu cocuk. Dediginiz gibi ay sonuna kadar bekleyeyim. Cok tesekkur ederim
Kitabı merak ettim.
Mümkünse paylaşır mısınız?
 
Kızım 41 aylık, 2 ay oldu kreşe başlayalı,ben 4 yaş öncesi göndermeyi düşünmüyordum ama akranlarıyla birarada olmayı çok sevdiği için erken başladı.

İlk 1 ay çok hevesli gitti hiç ağlamadı ama bir aydan sonra bırakırken ağlama alırken ekstra mutlu olma durumu başladı. Okul psikoloğu ile görüştüm, ilk başta okula gelmek oyun gibi geliyordu ama artık devamlı olduğunun farkına vardığı için tepki veriyor bu duruma biraz zamana ihtiyacı var dedi. Bende zamanla geçecek diye umuyorum :)
 
Daha ne kadar dener sence :KK66: adam 2 nisandan beridir agliyor istisnasiz her sabah. Ve ben hep ayni sekilde onu birakip ardima bile bakmadan seke seke kaciyorum :)
1 ay nedir ki?! Benimki 2 yıl ağladı :kızgın: Bizi denerdi çoğu sabah. İçeri girdiği gibi normal hayatına döndüğünü biliyorduk. Okulda acayip eğleniyordu. Okuldan çıkmak istemiyordu, okul çıkışında da bahçede oynardı, sonra sabah aynı senaryo. Bu sene güle oynaya gidip geliyor.
Endişelenmeyin, çok doğal bir süreçten geçiyor.
 
Kızım 41 aylık, 2 ay oldu kreşe başlayalı,ben 4 yaş öncesi göndermeyi düşünmüyordum ama akranlarıyla birarada olmayı çok sevdiği için erken başladı.

İlk 1 ay çok hevesli gitti hiç ağlamadı ama bir aydan sonra bırakırken ağlama alırken ekstra mutlu olma durumu başladı. Okul psikoloğu ile görüştüm, ilk başta okula gelmek oyun gibi geliyordu ama artık devamlı olduğunun farkına vardığı için tepki veriyor bu duruma biraz zamana ihtiyacı var dedi. Bende zamanla geçecek diye umuyorum :)
Bizimki hep agliyordu ya ;) kesinlikle haklisiniz,artik ciddi oldugumu anladi. Onu terk edip gidiyorum saniyor. Benden sonra da ogretmenine yapismaya basladi,zaten o da soyluyor tek sorunu sizden ayriliyor olmak diyor. Zamana birakin diyor ama ben dusunmeye devam ediyorum ;)
 
Back
X