ayy hepimiz aynı durumdayız yaa .bizim evde çok küçük, lojmandayız zaten, aynen park yatak aldık. yazın şehir değiştiricez batıya gelicez inş, tüm heveslerimi o zamana bırakıyorum artık..

sağlık, huzur olsun, gerisi halledilir.. benimde canım sıkkın kızlar, annemler bir aydır yanımda her işimle ilgileniyorlar, kayınvalidemler uzaktan el sallamakla yetiniyor,

bir kere sağlığımı sormadılar, sadece oğlumun ismini kayınbabamın ismini koyacakmışım onu söylüyorlar, moralim çok bozuluyor, bebekle ilgili biraz alışveriş yapmışlardı ( kayınvalidem anlata anlata bitiremiyordu aldıklarını) dün otobüsle göndermişler kargo parası vermek istemedikleri için... otobüs sabahın 8,30 unda geldi, eşimin izinli günüydü uyku haram oldu tabi bize. asıl şok bundan sonra, hastane çıkışı almışlar ama kız bebekler için

alt açma takımı almışlar oda kız bebekler için, görseniz her taraf şerit, fırfır oldu... ben hiçbir şey demedim hep eşim dedi, bunlar neye hep kız bebek şeyleri almışlar diye.. cahil insanlar değiller kayınvalidemde kayınbabamda öğretmen emeklisi.. Allaha havale ediyorum onları diyecek bişey bulamıyorum.. doğumada gelmeyecekler yolunu yapıyorlar şimdiden.. şimdiye kadar onları sevebileceğim hiç bir şey yapmadılar, düğünümde tam bir faciaydı..

Allah gönüne göre versin herkesin, herkes hakettiğini yaşar oğulları bile soğudu onlardan iice.. şuan farkediyorum yüzüm kızardı sinirdenn.. adları bile geçince moralim bozuluyor ya..