- 26 Şubat 2021
- 235
- En iyi cevaplar
- 1
- 312
- 23
üzülmeniz ayrılık acıması yaşamanız çok normal, ama bana da şey izlenimi oluştu, belli ki sizin için evlilik aslında daha tam bitmiş değil, bardağı taşıran son damla olmamış bu olay, bu yüzden insanların söyledikleri de eklenince tereddüte düşmüşsünüz iyice. yani hazırlıksız yakalanmışsınız gibi bu boşanma olayına. sanırım boşanmayı aklınıza getirmenizin sebebi de "eşinizin özür dilemek yerine boşanmayı tercih edeceğini" düşünmeniz. sanki siz, eşiniz babanızla gelip konuşsa da evimize gidelim modunda iken, adam resti çektiği için, evliliğin bitişi ile birden karşı karşıya gelmiş gibisiniz.
acaba arka planda iyi bir evliliğiniz, eşiniz vardı, adamı siz mi gerçekten çok bunalttınız, adam en sonunda çıldırdı ve resti mi çekti? bu yüzden pişmanlık yaşıyor ve siz de kendinizi hatalı görüyor ve boşanma fikrinden çekiniyor olabilir misiniz?
dayak yiyen daha beterini yaşayan kadınlar bile boşanamıyor, şartlar böyle iken bu boşanamama durumu malesef normal değil. bir insan boşanamıyorsa altında bir sebep aranmalı. psikolojik veya ekonomik sebepler oluyor genelde. sizin ekonomik durumunuz yerindeymiş. eğer böyle değersizleştirildiğiniz bir ilişkiden gönüllü ve kararlı bir şekilde koşarak kaçmak istemiyorsanız bir sıkıntı var demektir. bu değersizlikten memnunsunuz diyemicemize göre ya hatanın sizde olduğunu düşünüyorsunuz, ya da konfor alanınızdan çıkmaya cesaretiniz yok. veya belki bağımlı kişiliksinizdir? belki de zeminde yatan bambaşka bir sebep vardır. normal ve sağlıklı insanlar bu ilişkiyi bitirir çünkü. bence siz boşanmaya üzülmek yerine bir terapiste gidin lütfen. bir durum değerlendirmesi yapın uzmanı ile birlikte. cahil ve kötü niyetli insanlardan da akıl istemeyin çöküşe gitmek istemiyorsanız.
erkek bir çook yakınım var, dejenere bir evliliği vardı. en son karısıyla ettiği büyük kavgada küstüler, kadın ana evine gitti, o da nasıl olsa boşamaz dedi karısı için. çocukları da vardı onların, kadın 3 ay bekledi inat edip kocası gelsin de özür dilesin diye, adam da kendini haklı görüyordu ve gitmedi, kadın kocası gelmeyince ders vermek için gurur yapıp davayı açtı, adam da gurur yapıp karşı dava açtı, bir kez bile konuşmadılar o günden bugüne, hala düşmanlar, 4 yıl sonra adam ikinci evliliğini yaptı. iyi ki boşandılar zaten o zaman barışsalardı eni sonu boşanacaklardı. olan çocuğa oldu o ayrı. küs anne babayla çocuğun ruh sağlığı nasıl düzgün olabilir ki.
yaa bir de abisi size hakaret etmiş ama, aslında abisini eşiniz doldurmuş bunu atlıyorsunuz gibime geliyor. abisi kendi kendine size saydıracak değil. kim bilir eşiniz arka planda ne kadar kötüledi sizi. tabi o da hesap edememiştir abisinden bu tavrı. bu yüzden ailelere anlatmak çok yanlış işte. böyle deneyimler ile öğrenmek zorunda kalıyor insanlar yanlış yaptığını. olay böyle böyle büyüyor boşanmaya kadar gidiyor. eşiniz şimdi abisiyle karısı arasında seçim yapmak zorunda durumuna soktu kendini yaptığı salaklık yüzünden. işte insan hamken her hata oluyor, olgunlaşma yolu zahmetli.
şu an sağlıklı düşünmeniz mümkün değil. burdan yazın rahatlayın ama akıl alma yeri değil burası. yanlış akıllara kapılıp gidersiniz. şu dönem uzman yardımı almak için tam zamanı
acaba arka planda iyi bir evliliğiniz, eşiniz vardı, adamı siz mi gerçekten çok bunalttınız, adam en sonunda çıldırdı ve resti mi çekti? bu yüzden pişmanlık yaşıyor ve siz de kendinizi hatalı görüyor ve boşanma fikrinden çekiniyor olabilir misiniz?
dayak yiyen daha beterini yaşayan kadınlar bile boşanamıyor, şartlar böyle iken bu boşanamama durumu malesef normal değil. bir insan boşanamıyorsa altında bir sebep aranmalı. psikolojik veya ekonomik sebepler oluyor genelde. sizin ekonomik durumunuz yerindeymiş. eğer böyle değersizleştirildiğiniz bir ilişkiden gönüllü ve kararlı bir şekilde koşarak kaçmak istemiyorsanız bir sıkıntı var demektir. bu değersizlikten memnunsunuz diyemicemize göre ya hatanın sizde olduğunu düşünüyorsunuz, ya da konfor alanınızdan çıkmaya cesaretiniz yok. veya belki bağımlı kişiliksinizdir? belki de zeminde yatan bambaşka bir sebep vardır. normal ve sağlıklı insanlar bu ilişkiyi bitirir çünkü. bence siz boşanmaya üzülmek yerine bir terapiste gidin lütfen. bir durum değerlendirmesi yapın uzmanı ile birlikte. cahil ve kötü niyetli insanlardan da akıl istemeyin çöküşe gitmek istemiyorsanız.
erkek bir çook yakınım var, dejenere bir evliliği vardı. en son karısıyla ettiği büyük kavgada küstüler, kadın ana evine gitti, o da nasıl olsa boşamaz dedi karısı için. çocukları da vardı onların, kadın 3 ay bekledi inat edip kocası gelsin de özür dilesin diye, adam da kendini haklı görüyordu ve gitmedi, kadın kocası gelmeyince ders vermek için gurur yapıp davayı açtı, adam da gurur yapıp karşı dava açtı, bir kez bile konuşmadılar o günden bugüne, hala düşmanlar, 4 yıl sonra adam ikinci evliliğini yaptı. iyi ki boşandılar zaten o zaman barışsalardı eni sonu boşanacaklardı. olan çocuğa oldu o ayrı. küs anne babayla çocuğun ruh sağlığı nasıl düzgün olabilir ki.
yaa bir de abisi size hakaret etmiş ama, aslında abisini eşiniz doldurmuş bunu atlıyorsunuz gibime geliyor. abisi kendi kendine size saydıracak değil. kim bilir eşiniz arka planda ne kadar kötüledi sizi. tabi o da hesap edememiştir abisinden bu tavrı. bu yüzden ailelere anlatmak çok yanlış işte. böyle deneyimler ile öğrenmek zorunda kalıyor insanlar yanlış yaptığını. olay böyle böyle büyüyor boşanmaya kadar gidiyor. eşiniz şimdi abisiyle karısı arasında seçim yapmak zorunda durumuna soktu kendini yaptığı salaklık yüzünden. işte insan hamken her hata oluyor, olgunlaşma yolu zahmetli.
şu an sağlıklı düşünmeniz mümkün değil. burdan yazın rahatlayın ama akıl alma yeri değil burası. yanlış akıllara kapılıp gidersiniz. şu dönem uzman yardımı almak için tam zamanı