- 4 Nisan 2017
- 5.037
- 6.531
- 148
İnşaallah sorunlardan kurtulursunuz..
İnşaallah sorunlardan kurtulursunuz..Tabiki herşey olabilir. Hayat bu belli olmaz. Benim güllük gülistanlık bir hayatım da yok. Bir yerden verilip bir yerden alınıyor. Daha önce de yazdım. Anne ve babamla ilgili sorunlarım var. Özellikle annemle çok aşamadığım şeyler var.
Zannetmiyorum. Ama yine de teşekkür ederim. Tanrı beni yalnız kalayım diye yaratmıştır belki. Saygı duyuyorum.İnşaallah sorunlardan kurtulursunuz..
Kızlar herkese iyi bayramlar;
Mahalle kültürünün olduğu bir yerde geçti çocukluğum. Bir apartman dairesinde. Hiçbir zaman yokluk çekmedim. Şimdi şartlarımız daha da iyileşti. Maddi anlamda bir sıkıntımız yok. Ama suçluluk duygusu beni kemiriyor. Bu imkanlar daha zeki bir insanda olsaydı daha iyi olmaz mıydı? diye düşünüyorum. Hakeden bir insan yaşasaydı benim hayatımı daha iyi olmaz mıydı? Üniversiteyi derece ile kazanan çok zeki arkadaşlarım var. Orta halli ailelerin kızları birçoğu. Hep para hesabı yapmak zorunda kalarak okudular. Markete, çarşıya, pazara gittiğimde bir liranın hesabını yapan insanlar görüyorum bu beni daha da üzülüyor. Telefonum bozulmuştu. Yeni telefon alındığında aylarca kimseye gösteremedim. Utandım. İnsanların bende ki birşeye heves edip ulaşamamaları beni üzüyor. Ne bileyim işte böyle hissediyorum. Bu suçluluk duygum zaman zaman üst seviyelere ulaşıyor.
Aslında hepimiz birşekilde yoksuluz. Kimimizin karnı, kimimizin ruhu, kimimizin duygusu, kimimizi zihni aç. Yaşamımız da, savaşımızda az da olsa doymak için değil mi?Orta halli ailelerin çocuklarının çoğu çok çalışmazlarsa rahat bir yaşam sürdüremeyeceklerinin bilincinde oluyorlar. Yani, aileleri zengin olsaydı belki de o kadar çalışmayacaklardı ve üniversiteyi dereceyle kazanamayacaklardı.
Tabii ki çalışkan olup da okuyamayacak kadar fakir olan çocuklar çok. Siz de onlardan birine veya birkaçına yardım ederek mutlu olabilirsiniz.
Yani bu anlamsız bir dert mi? Mutlu olduğumu nereden biliyorsunuz?Bazı insanlar mutluluktan neye dertleneceğini şaşırır
Hayır bu ciddi bir sorun.mesela huzurlu olman gereken bir anda içini kemiren sıkıntı gibi.Yani bu anlamsız bir dert mi? Mutlu olduğumu nereden biliyorsunuz?
Ben seni anlıyorum, bazı konularına da baktım. Benzer düşüncelerdeyiz sanırım.Yani bu anlamsız bir dert mi? Mutlu olduğumu nereden biliyorsunuz?
Evet çoğu zaman negatifte yaşıyorum. Hep bir huzursuzluk kaynağım var.Ben seni anlıyorum, bazı konularına da baktım. Benzer düşüncelerdeyiz sanırım.
İncelikler yüzünden.. Bu şekildeyiz.
Ama aşağı çeker hep..
Sürekli düsüncelerini düzeltmeye çalışmalısın değil mi?
Babam da ciddi bir emek ve yoksulluk neticesinde bu duruma gelmiş. Evet yoksulluk itici bir güç gibi. Çok özel insanlar çıkarıyor.Büyük işler başaran insanların geçmişine bakarsanız zaten genelde yoksul olduklarını görürsünüz. Genelde zeki de olurlar zaten. Sonra büyük işler başarıp yoksulluktan kurtuluyorlar.
Aileden zengin olan insanlar da genelde verilmiş olan belirli zekayı kullanmaz, olan parayı da çarçur eder işte :)
Yokluk insanı daha başarılı yapar. Varlık rehavete sürükler.Kızlar herkese iyi bayramlar;
Mahalle kültürünün olduğu bir yerde geçti çocukluğum. Bir apartman dairesinde. Hiçbir zaman yokluk çekmedim. Şimdi şartlarımız daha da iyileşti. Maddi anlamda bir sıkıntımız yok. Ama suçluluk duygusu beni kemiriyor. Bu imkanlar daha zeki bir insanda olsaydı daha iyi olmaz mıydı? diye düşünüyorum. Hakeden bir insan yaşasaydı benim hayatımı daha iyi olmaz mıydı? Üniversiteyi derece ile kazanan çok zeki arkadaşlarım var. Orta halli ailelerin kızları birçoğu. Hep para hesabı yapmak zorunda kalarak okudular. Markete, çarşıya, pazara gittiğimde bir liranın hesabını yapan insanlar görüyorum bu beni daha da üzülüyor. Telefonum bozulmuştu. Yeni telefon alındığında aylarca kimseye gösteremedim. Utandım. İnsanların bende ki birşeye heves edip ulaşamamaları beni üzüyor. Ne bileyim işte böyle hissediyorum. Bu suçluluk duygum zaman zaman üst seviyelere ulaşıyor.
Bol bol sadaka çıkarmanızı öneririm.Kızlar herkese iyi bayramlar;
Mahalle kültürünün olduğu bir yerde geçti çocukluğum. Bir apartman dairesinde. Hiçbir zaman yokluk çekmedim. Şimdi şartlarımız daha da iyileşti. Maddi anlamda bir sıkıntımız yok. Ama suçluluk duygusu beni kemiriyor. Bu imkanlar daha zeki bir insanda olsaydı daha iyi olmaz mıydı? diye düşünüyorum. Hakeden bir insan yaşasaydı benim hayatımı daha iyi olmaz mıydı? Üniversiteyi derece ile kazanan çok zeki arkadaşlarım var. Orta halli ailelerin kızları birçoğu. Hep para hesabı yapmak zorunda kalarak okudular. Markete, çarşıya, pazara gittiğimde bir liranın hesabını yapan insanlar görüyorum bu beni daha da üzülüyor. Telefonum bozulmuştu. Yeni telefon alındığında aylarca kimseye gösteremedim. Utandım. İnsanların bende ki birşeye heves edip ulaşamamaları beni üzüyor. Ne bileyim işte böyle hissediyorum. Bu suçluluk duygum zaman zaman üst seviyelere ulaşıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?