Bunu șöyle anlatmaya çalışayım.
Hayatınızda olması birlikte olduğunuzu göstermiyor, hatta evlenmek bile bunu göstermiyor.
Anlattığınız kadariyla ilişkiniz sizin tercihleriniz üzerinden ilerliyor, yenecek yemeğe, gidilecek yerlere, seçilecek hediyelere bile siz karar veriyorsunuz. Bir kez o karar verdi ve sonuç ortada.
Peki bu ilişkide adam nerde? Sizce bu kişi sizinle mi? Fiziksel olarak değil, ruhsal olarak sizinle beraber mi?
Siz istiyorsunuz ki adam da bu ilişkide görünsün, kendini göstersin, ama 6ayda 1kere yapabildi.
Acaba niye böyle? Niye niye onun dünyasına giremiyorsunuz, niye buna izin vermiyor. Niye onun sevdiği şeyleri yapamıyorsunuz, bu adam hiç mi birsey sevmiyor. Hepsini geç, misal ben dankek seviyorum bile demiyor. Sebep ne? Sevmiyor mu, dini bir sebep mi, yetişme tarzı mı, travma mi , kaybetme korkusu mu.
Birbinizin eşyalarını kullanmak bile bir yakinliktir. O kadar ıslanmış misal, sizin kazaginizi giymesi yakinligin artmasidir. Çünkü anilarınızda da yer alacak bir olay. Aaa benim kazagimi giymiştin, bende çok sana yakıştı, senin olsun gibi anlatilabilecek bir anı. Sizin bu tarz anılarınız var mı?
Sizinle niye bir şeyini paylaşmadigini hiç anlamadım.
Sevgilime değil ama o an için ortak çalışmamız gereken arkadaşlarımızla zamanlar aklıma geldi. İşimiz bitince arkadaşlık olmayacaktı. Eşyaları ortak kullanmak, birine özelini anlatmak, sevdiğin şeylerden bahsetmek falan pek yoktu. Geçici arkadaş olduğumuzun farkındaydik. Arkadaşlığımızın derinliği yoktu, birbirimize yakın olduğumuz anlar çok çok kısıtlıydı.
Umarim düşüncemi anlatabilmișimdir.