Sürekli almaya odaklı bir çocuk

Esiniz cocuk onu sizden daha cok sevsin istiyor. Ceremesini de siz cekiyorsunuz. Ileride cocugunuz babaci olacak, benim bunun buyumus versiyonu olan universite arkadasim var. Babasi evde para olmamasina ragmen ne isterse aldigi icin babasina duskun annesi ise buna karsi oldugu icin annesinden nefret ediyordu. Onerim cocugunuza paranin onemini ogretmeniz. Eger sana hep oyuncak alirsak paramiz biter evsiz kaliriz gibi onun anlayabilecegi duzeyde abartarak anlatin. Ben cocukken kumbaram vardi ve cok cimriydim hep para biriktiriyor anneme para harcatmiyordum. Oyuncak begensem de soylemiyordum paramiz gitmesin diye. Durumumuz aslinda hic de oyle kotu degildi ama hirsli bir tip oldugum icin tutumlu olmayi da abartmistim. Cocugunuza ogretin paranin onemini. Ama ondan once kocanizla ciddi bir sekilde konusun yola gelmiyorsa tehdit edin. Yani ben oyle yapardim

Bende burda yerimi alayım benimde iki tane minakim var konuyu takip edeceğim tecrübeli anneler:)

Bigjetplane .!.:

İyi akşamlar herkese,
Ya benim şu annelikten yana isyanım var. 3 yaşında oğlum ben baktım bu yaşına kadar yeni çalışmaya başladım. Eşimle aramız iyi değil, görüşler farklı. Bir de çocuk yüzünden çok tartışıyoruz.
Çünkü eşim çocuğun resmen ayarlarını bozdu.

Her gün ama her gün eve oyuncak araba getiriyor bu epeydir böyle, napıyım çocuk pandemide evde sürekli sıkılıyor istiyor diyor bir de. Aldığı arabalar da koleksiyon model arabalarından, fiyatlarından bahsetmek istemiyorum çok gereksiz paralar. Zaten oğlum da alıyor bir kenara koyuyor doğru düzgün oynamıyor bile, bir önemi yok onun için. Önüne 20 araba koyun yeni, başka yok mu der(denendi). Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma. Dışarı adımımızı atsak oyuncakçı diye tutturuyor.
Hayvanat bahçesi, gezmeye vs nereye götürürsem götüreyim orayı beğenmeyip oyuncakçıya ne zaman gideceğiz diyor, çocuğu alıp bir yere çıkmak istemiyorum, kendi başıma bile çünkü oyuncakçı diye zırlıyor. Oyuncakçıya götürsem bir tane bişey alabiliriz diye anlatsam anlamıyor dinlemiyor. Eskiden dinlerdi ama babası alıştırdı işte.

Eşimle bu konudan hep kavgalar ettim, sen yaptın bu çocuğu böyle al şimdi fabrika ayarlarına geri dön diye. İlerde düzelir diyor ama ben böyle düşünmüyorum, mutsuz, doyumsuz, her istediğini elde eden, elde edemezse kimbilir neler neler yapacak, belki kendisine belki çevresindekilere. Bunları düşünüyorum.
Çözüm olarak da eşime haftada bir kere ikimiz götürelim oyuncakçıya dedim, ama orda da kota koyamıyor, çocuk gene 1 günde 20 tane araba alıyor ne anladım ben. Ben kota koysam bana tepki oluşturuyor bu kez. Gerçekten ağlayacağım sinirimden. Bu kriz ortamında hem de, nefret ettim oyuncak arabalardan ya. Ev ağzına kadar araba fırlatıcam bir gün camdan hepsini. Başka oyuncaklara yönlendiriyorum ben, lego, kule oyunu, kitap vs ama onları da beğenmiyor. Eşim de beni dinlemiyor. İki gün almasa gene başlıyor. Bıktımmm

Genişletmek için tıkla...

eğer durum sadece oyuncakçı meselesi ise, yani babası diler durumlarda asiri simartmiyorsa, ben sizi kadar problemli bulmadım çocuğun durumunu. aglamasinin tek nedeni sizi nasıl yönlendireceğini bilmesi. istiyor, diretiyor ve alıyor. cocuklar kolay öğrenir. bir kaç sefer istediğini yapmazsanız hemen alisir. ama bundan once düzeltmeniz gereken şey esinizle olan iletişiminiz. esinizle konusunca ne diyor ki? bahane yapacağım mi diyor? öncelikle aranızdaki iletişimi duzeltin ve çocuğun arada kalmasına izin vermeyin. ayrica esiniz çocuğa neden bu kadar oyuncak aliyor? çocuğun ona baglanmasini mi istiyor? küçüklükten kalan bir travması mi var? fakir yetişti çocuğum doysun mu diyor? belki onun bakış acisini anlarsanız ikna etmesi daha kolay olur. ama bu konuda iletişiminizi duzeltmezseniz baska bir seyde yine patlak verir. esiniz çocuğu sevindirmeyi istiyorsa o zaman baska bir seylere yönlendirin. mesela beraber yüzme kursuna gitsinler. ya da karate dersi alsınlar. en azindan cocuk bi şey öğrenir. ya da arabaya harcayacaklar para ile oyun parkına gitsinler. en azından evde daginiklik olmaz.

İse adamı degsitirmekle başlamalisiniz ve en zor olanı bu.
Çocuğu bir şekilde adapte edersiniz de adamı nasıl değiştireceksiniz?

Çocuk psikiyatrı çooooook acil. Mutlaka eşinizle beraber gidin ama.

Bunun tek çözümü istikrar ve istikrar. Eşinle ikiniz de aynı davranacaksınız. Oyuncakçıya gitmek istediğinde gidip 2 tane oyuncak secebiliriz 1 i araba 1 i başka bişey olacak deyin ve oraya gidince istediği kadar ağlasın kriz geçirsin sakın istediğini yapmayın. Zaten istediği olduğu için ağlayarak yaptırıyor

Ayrıca diğer etkinliklere yönlendirmeye çalışın mesela bebek yapbozları dan alın akşam halinin ustine oturun kendiniz yapın onun ilgisini ni çekmeye çalışın. Çocuk kendi kendine oyun oynamayı öğrenemez farklı oyuncakların da güzel olduğuni anlaması için göstermek lazım

Bigjetplane .!.:

İyi akşamlar herkese,
Ya benim şu annelikten yana isyanım var. 3 yaşında oğlum ben baktım bu yaşına kadar yeni çalışmaya başladım. Eşimle aramız iyi değil, görüşler farklı. Bir de çocuk yüzünden çok tartışıyoruz.
Çünkü eşim çocuğun resmen ayarlarını bozdu.

Her gün ama her gün eve oyuncak araba getiriyor bu epeydir böyle, napıyım çocuk pandemide evde sürekli sıkılıyor istiyor diyor bir de. Aldığı arabalar da koleksiyon model arabalarından, fiyatlarından bahsetmek istemiyorum çok gereksiz paralar. Zaten oğlum da alıyor bir kenara koyuyor doğru düzgün oynamıyor bile, bir önemi yok onun için. Önüne 20 araba koyun yeni, başka yok mu der(denendi). Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma. Dışarı adımımızı atsak oyuncakçı diye tutturuyor.
Hayvanat bahçesi, gezmeye vs nereye götürürsem götüreyim orayı beğenmeyip oyuncakçıya ne zaman gideceğiz diyor, çocuğu alıp bir yere çıkmak istemiyorum, kendi başıma bile çünkü oyuncakçı diye zırlıyor. Oyuncakçıya götürsem bir tane bişey alabiliriz diye anlatsam anlamıyor dinlemiyor. Eskiden dinlerdi ama babası alıştırdı işte.

Eşimle bu konudan hep kavgalar ettim, sen yaptın bu çocuğu böyle al şimdi fabrika ayarlarına geri dön diye. İlerde düzelir diyor ama ben böyle düşünmüyorum, mutsuz, doyumsuz, her istediğini elde eden, elde edemezse kimbilir neler neler yapacak, belki kendisine belki çevresindekilere. Bunları düşünüyorum.
Çözüm olarak da eşime haftada bir kere ikimiz götürelim oyuncakçıya dedim, ama orda da kota koyamıyor, çocuk gene 1 günde 20 tane araba alıyor ne anladım ben. Ben kota koysam bana tepki oluşturuyor bu kez. Gerçekten ağlayacağım sinirimden. Bu kriz ortamında hem de, nefret ettim oyuncak arabalardan ya. Ev ağzına kadar araba fırlatıcam bir gün camdan hepsini. Başka oyuncaklara yönlendiriyorum ben, lego, kule oyunu, kitap vs ama onları da beğenmiyor. Eşim de beni dinlemiyor. İki gün almasa gene başlıyor. Bıktımmm

Genişletmek için tıkla...

Sizi çok iyi anladım ben de aynı sıkıntıları yaşadım hatta kat kat daha fazlasını .

Mesela oğlum 3 yaşındayken yürümek istemiyor kucak istiyordu . Babasına alma dememe rağmen alıyordu . Haliyle oğlumla ikimiz dışarı çıkarken de benden almamı istiyordu. Almadım . Ağladı . Dakikalarca . O esnada sakinleşmesini bekledim . Sonra güzelce anlattım . Yürüyebildiğini . Kucakta taşıyamayacağımı. Her seferinde aynısını istedi . Ben de her seferinde aynı şekilde davrandım . Ağlama süresi her seferinde düştü . En sonunda tamamen bitti . 3 ümüz çıktığında ise babasına yine aynısını yaptı . O yine kucağına aldı beni dinlemeyip . Sonradan artık babası almak istemediğinde yine ağladı . Ama bana hiç ağlamadı . Çünkü benim kararlılığımı gördü . Almayacağımı öğrendi .
Bu sadece bu konuyla ilgili örnek .

Bunun gibi yüzlerce konuda örneğim dolu .

Markette de sürekli birşeyler istiyordu. Sırf ağlarsa , ağlamasın diye babası alıyordu yine beni dinlemeyip.
Markete gitmeden oğlumla güzelce konuştuk. Almayacağımı anlattım . Markette istedi ben de almadım ağladı bütün marketi inletti . Hatta ilk kez kendini yere atıp ağladı . İlk kez bir kalabalıkta bu kadar ağlıyordu ve beni sınıyordu . Hatta ağlamasına dayanamayıp “paran yoksa ben vereyim parasını da sussun artık” diye söyleyen oldu . Bu sözü duyduğuma çok utansam da yere atmasına ayrı utansam da ağlayıp insanları rahatsız ediyor oluşuna üzülsem de kararlılığımı anlaması için almadım . Sonraki gidişimizde istedi yine . Almıyoruz . Sonraki geldiğimizde istediğin 1 tane şeyi alacağız dedim . Hiç ikiletmedi bile . Ama o an ağladığı için alsaydım asla önüne geçemezdim.

Siz de öncesinde konuşma yapın . Sonra da kararlı olun . Ağlasa da kararlı olun . Yapmam dediğim şeyi asla yapmayın . Almayacağım dediğinizi almayın . Bugün sadece parka gideceğiz . Başka yere gitmeyeceğiz dediğinizde kalkıp oyuncakçıya gitmeyin .

Babasıyla da boşa hiçç didişmeyin . İnsan olan laftan anlar . Anlamıyorsa şimdiye kadar anlamadıysa anlamaz .

Siz oğlunuzla ikinizken dediklerimi yapın .
3 nüzken hiç ağzınızı açmayın . İsterse 50 tane alsın .

Tüm oyuncakları ortaya getirin
Oğlunuza diyin ki sevdiğin oyuncaklarla sevmediğin oyuncaklarını ayıralım diyin

Elinize alın tek tek gösterin bunu seviyor musun diye . O şekil 2 ye ayırın bakalım seviyorum diyor mu hiç . Bunu yapınca beni etiketleyip yazarsanız sevinirim.

Sevmiyorum dediklerini de evde onun görmeyeceği bir yere kaldırın

Bigjetplane .!.:

Siz iyi yönetiyorsunuz bu işi ne güzel eşinizle aynı dilden konuşuyorsanız daha kolay tabi. Kumbara olayı çok hoş, biz de denedik onu oğlumla, bozuk paralar biriktirdik sonra onları markette kağıt paraya çevirdik hatta birlikte, aaa bunla şimdi araba alabiliriz dedim. Eşimin tepki şu “100 liraya araba mı olur” en en olmadı sırf bu mesele için pedagoga gideceğiz üçümüz.

Genişletmek için tıkla...

Eşinizin maaşını merak ettim

Bigjetplane .!.:

Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma.

Genişletmek için tıkla...

Bebeğe sinir olacak birşey yok. Eşinizi sinir olun

Büyüyünce değişmeyecek, düzelmeyecek.
Aksine artacak.
Bugün oyuncak onun için istediği şey, ulaşamayınca problem oluşturuyor. Üç gün sonra başka şeyler...
Doğrusunu öğrenmek için gel uzmana gidelim soralım diyeceksiniz. Oyun terapisti bence size bu noktada çok iyi yönlendirir.
Zira anne baba birlikte ortak bir kararla büyütmeli, birlikte eğitim vermeliler.
Haftada bir oyuncakcıya gitmek bile bana fazla geldi bebeğim henüz çok küçük o yüzden belki ama senede hediye vs olmadan 52 oyuncak bile çok fazla.
Oynamaktan ziyade almanın keyif verdiği bir hal almış durum.

Çocuk çok çabuk büyür . Benim sınıfta bir öğrencim var , muhtemelen doyumsuz bir çocuk olması için aile elinden geleni yapmış . Şimdi nasıl biliyor musunuz? Anne - babasına lanet okuyor . Sürekli şunu almazsanız intihar ederim , bunu yapmazsanız evden kaçarım modunda .
Baba o zamanlar müteahhitmiş , şimdi işleri biraz azalmış . Çocuğun isteklerini yerine getirmekte zorlanıyor .
Kaç kere disiplin kurulunun önüne çıktı . Hırsızlık yapıyor . Arkadaşlarının eşyalarını alıyor , kantinden çikolata vs alıyor , o kadar kendini kaybediyor ki arkadaşlarının montu bile onun çantasından çıkıyor . Ders başarısı , toplum normlarına uyma vs “ 0”
Anneyi çağırıyoruz ne yapayım baş edemiyorum diyor . Babayı çağırıyoruz elimde kalacak bir gün diyor .
Çocuğa üzüldüm görgüsüz bir babası olduğu için . Yarın bir gün büyüdüğünü hayal edin , bir kıza aşık oldu ve kız hayır dedi . Çok az seçenek kalır bu durumda çocuğunuza , ya o suçsuz kıza ya da kendine zarar verir .
Bence gidip hesap açın çocuğa . Her oyuncak alma isteğiniz olduğunda oraya yatırın . En azından yokluk zamanınızda kullanırsınız .
Daha anlatacak o kadar şey var ki , verilecek o kadar örnek var ki yazsam saatler sürer .
Eşim de bir ara buna yeltenir gibi oldu , anında önünü kestim . Almayacaksın dedim ve kararlı oldum . Madem zenginsek o kadar ben de her gün kendime bir şeyler alırım defim . Hala o günlerde aldığım tuniklerden bazılarını kullanıyorum
Ali baba ve kırk haramilerdeki amca gibi olur oğlunuzun sonu .

Çocuğu değil eşinizi bir psikoloğa götürün.

Posedion .!.:

Çocuk çok çabuk büyür . Benim sınıfta bir öğrencim var , muhtemelen doyumsuz bir çocuk olması için aile elinden geleni yapmış . Şimdi nasıl biliyor musunuz? Anne - babasına lanet okuyor . Sürekli şunu almazsanız intihar ederim , bunu yapmazsanız evden kaçarım modunda .
Baba o zamanlar müteahhitmiş , şimdi işleri biraz azalmış . Çocuğun isteklerini yerine getirmekte zorlanıyor .
Kaç kere disiplin kurulunun önüne çıktı . Hırsızlık yapıyor . Arkadaşlarının eşyalarını alıyor , kantinden çikolata vs alıyor , o kadar kendini kaybediyor ki arkadaşlarının montu bile onun çantasından çıkıyor . Ders başarısı , toplum normlarına uyma vs “ 0”
Anneyi çağırıyoruz ne yapayım baş edemiyorum diyor . Babayı çağırıyoruz elimde kalacak bir gün diyor .
Çocuğa üzüldüm görgüsüz bir babası olduğu için . Yarın bir gün büyüdüğünü hayal edin , bir kıza aşık oldu ve kız hayır dedi . Çok az seçenek kalır bu durumda çocuğunuza , ya o suçsuz kıza ya da kendine zarar verir .
Bence gidip hesap açın çocuğa . Her oyuncak alma isteğiniz olduğunda oraya yatırın . En azından yokluk zamanınızda kullanırsınız .
Daha anlatacak o kadar şey var ki , verilecek o kadar örnek var ki yazsam saatler sürer .
Eşim de bir ara buna yeltenir gibi oldu , anında önünü kestim . Almayacaksın dedim ve kararlı oldum . Madem zenginsek o kadar ben de her gün kendime bir şeyler alırım defim . Hala o günlerde aldığım tuniklerden bazılarını kullanıyorum
Ali baba ve kırk haramilerdeki amca gibi olur oğlunuzun sonu .

Genişletmek için tıkla...

İşte biraz daha büyüdüğünde bi kıza aşık olacak elde edemeyince ona zarar verecek gibi...

Bigjetplane .!.:

İyi akşamlar herkese,
Ya benim şu annelikten yana isyanım var. 3 yaşında oğlum ben baktım bu yaşına kadar yeni çalışmaya başladım. Eşimle aramız iyi değil, görüşler farklı. Bir de çocuk yüzünden çok tartışıyoruz.
Çünkü eşim çocuğun resmen ayarlarını bozdu.

Her gün ama her gün eve oyuncak araba getiriyor bu epeydir böyle, napıyım çocuk pandemide evde sürekli sıkılıyor istiyor diyor bir de. Aldığı arabalar da koleksiyon model arabalarından, fiyatlarından bahsetmek istemiyorum çok gereksiz paralar. Zaten oğlum da alıyor bir kenara koyuyor doğru düzgün oynamıyor bile, bir önemi yok onun için. Önüne 20 araba koyun yeni, başka yok mu der(denendi). Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma. Dışarı adımımızı atsak oyuncakçı diye tutturuyor.
Hayvanat bahçesi, gezmeye vs nereye götürürsem götüreyim orayı beğenmeyip oyuncakçıya ne zaman gideceğiz diyor, çocuğu alıp bir yere çıkmak istemiyorum, kendi başıma bile çünkü oyuncakçı diye zırlıyor. Oyuncakçıya götürsem bir tane bişey alabiliriz diye anlatsam anlamıyor dinlemiyor. Eskiden dinlerdi ama babası alıştırdı işte.

Eşimle bu konudan hep kavgalar ettim, sen yaptın bu çocuğu böyle al şimdi fabrika ayarlarına geri dön diye. İlerde düzelir diyor ama ben böyle düşünmüyorum, mutsuz, doyumsuz, her istediğini elde eden, elde edemezse kimbilir neler neler yapacak, belki kendisine belki çevresindekilere. Bunları düşünüyorum.
Çözüm olarak da eşime haftada bir kere ikimiz götürelim oyuncakçıya dedim, ama orda da kota koyamıyor, çocuk gene 1 günde 20 tane araba alıyor ne anladım ben. Ben kota koysam bana tepki oluşturuyor bu kez. Gerçekten ağlayacağım sinirimden. Bu kriz ortamında hem de, nefret ettim oyuncak arabalardan ya. Ev ağzına kadar araba fırlatıcam bir gün camdan hepsini. Başka oyuncaklara yönlendiriyorum ben, lego, kule oyunu, kitap vs ama onları da beğenmiyor. Eşim de beni dinlemiyor. İki gün almasa gene başlıyor. Bıktımmm

Genişletmek için tıkla...

Eğitilmesi gereken baba, çocuk değil.
Kendi çocukluğunda alamadığı, görmediği şeylere benim çocuğum sahip olsun diye mi düşünüyor acaba?

Babasına yapmaması gerektiğini mantıklı açıklayın. Olmadı pedagogdan destek alın.

Aklıma gelen belki işte bu gün gelsin o zaman alacağız gibi gün belirlemek olabilir. Böylece sabretmeyi öğrenebilir.

Ortak cocuk yetistirirken bu kadar zit olmak cok zor seyler. Doyumsuz cocukta cok zor, hele bu devirde cocuklarin istekleri bitmiyor ve hersey cok pahali..bizim zamanimiz gibi degil.. bi ayakkabiya monta elbiseye mutlu olmuyolar pek..olmasi gereken gibi bakiyolar bence… bizler oyle degildik tabii..

Cocuktan once babanin egitilmesi gerek bence. Laftan anlamayan birseyi 40 kez soyleten erkek cok zor cidden. Cocuk heder oluyo arada..

Bigjetplane .!.:

İyi akşamlar herkese,
Ya benim şu annelikten yana isyanım var. 3 yaşında oğlum ben baktım bu yaşına kadar yeni çalışmaya başladım. Eşimle aramız iyi değil, görüşler farklı. Bir de çocuk yüzünden çok tartışıyoruz.
Çünkü eşim çocuğun resmen ayarlarını bozdu.

Her gün ama her gün eve oyuncak araba getiriyor bu epeydir böyle, napıyım çocuk pandemide evde sürekli sıkılıyor istiyor diyor bir de. Aldığı arabalar da koleksiyon model arabalarından, fiyatlarından bahsetmek istemiyorum çok gereksiz paralar. Zaten oğlum da alıyor bir kenara koyuyor doğru düzgün oynamıyor bile, bir önemi yok onun için. Önüne 20 araba koyun yeni, başka yok mu der(denendi). Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma. Dışarı adımımızı atsak oyuncakçı diye tutturuyor.
Hayvanat bahçesi, gezmeye vs nereye götürürsem götüreyim orayı beğenmeyip oyuncakçıya ne zaman gideceğiz diyor, çocuğu alıp bir yere çıkmak istemiyorum, kendi başıma bile çünkü oyuncakçı diye zırlıyor. Oyuncakçıya götürsem bir tane bişey alabiliriz diye anlatsam anlamıyor dinlemiyor. Eskiden dinlerdi ama babası alıştırdı işte.

Eşimle bu konudan hep kavgalar ettim, sen yaptın bu çocuğu böyle al şimdi fabrika ayarlarına geri dön diye. İlerde düzelir diyor ama ben böyle düşünmüyorum, mutsuz, doyumsuz, her istediğini elde eden, elde edemezse kimbilir neler neler yapacak, belki kendisine belki çevresindekilere. Bunları düşünüyorum.
Çözüm olarak da eşime haftada bir kere ikimiz götürelim oyuncakçıya dedim, ama orda da kota koyamıyor, çocuk gene 1 günde 20 tane araba alıyor ne anladım ben. Ben kota koysam bana tepki oluşturuyor bu kez. Gerçekten ağlayacağım sinirimden. Bu kriz ortamında hem de, nefret ettim oyuncak arabalardan ya. Ev ağzına kadar araba fırlatıcam bir gün camdan hepsini. Başka oyuncaklara yönlendiriyorum ben, lego, kule oyunu, kitap vs ama onları da beğenmiyor. Eşim de beni dinlemiyor. İki gün almasa gene başlıyor. Bıktımmm

Genişletmek için tıkla...

Çok çok yanlış bi davranış ve çocuga yapılan büyük bir kötülük, doyumsuz oluyor elindeki şeylerin onun için kıymeti yok bi zevk almıyor.. ileride de böyle olacak dur denmesi gerekiyor. çocuga oyuncak almayı anlamıyorum anne baba olmak bu demek değil.. valla bana kalırsa ayda 1 alınsa bile gereksiz, ben kumbara alışkanlığı veriyorum şimdiden para verince gidip kumbaraya atıyor ileride de alacagı oyuncağı bu şekilde kendi biriktirdigi para ile bikaç ayda 1 olacak şekilde almayı düşünüyorum böyle olunca çocuklar aldıkları oyuncaklar kıymetli oluyor doyuma ulaşıyor sürekli alınan oyuncağın hiç anlamı yok ki

Bigjetplane .!.:

İyi akşamlar herkese,
Ya benim şu annelikten yana isyanım var. 3 yaşında oğlum ben baktım bu yaşına kadar yeni çalışmaya başladım. Eşimle aramız iyi değil, görüşler farklı. Bir de çocuk yüzünden çok tartışıyoruz.
Çünkü eşim çocuğun resmen ayarlarını bozdu.

Her gün ama her gün eve oyuncak araba getiriyor bu epeydir böyle, napıyım çocuk pandemide evde sürekli sıkılıyor istiyor diyor bir de. Aldığı arabalar da koleksiyon model arabalarından, fiyatlarından bahsetmek istemiyorum çok gereksiz paralar. Zaten oğlum da alıyor bir kenara koyuyor doğru düzgün oynamıyor bile, bir önemi yok onun için. Önüne 20 araba koyun yeni, başka yok mu der(denendi). Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma. Dışarı adımımızı atsak oyuncakçı diye tutturuyor.
Hayvanat bahçesi, gezmeye vs nereye götürürsem götüreyim orayı beğenmeyip oyuncakçıya ne zaman gideceğiz diyor, çocuğu alıp bir yere çıkmak istemiyorum, kendi başıma bile çünkü oyuncakçı diye zırlıyor. Oyuncakçıya götürsem bir tane bişey alabiliriz diye anlatsam anlamıyor dinlemiyor. Eskiden dinlerdi ama babası alıştırdı işte.

Eşimle bu konudan hep kavgalar ettim, sen yaptın bu çocuğu böyle al şimdi fabrika ayarlarına geri dön diye. İlerde düzelir diyor ama ben böyle düşünmüyorum, mutsuz, doyumsuz, her istediğini elde eden, elde edemezse kimbilir neler neler yapacak, belki kendisine belki çevresindekilere. Bunları düşünüyorum.
Çözüm olarak da eşime haftada bir kere ikimiz götürelim oyuncakçıya dedim, ama orda da kota koyamıyor, çocuk gene 1 günde 20 tane araba alıyor ne anladım ben. Ben kota koysam bana tepki oluşturuyor bu kez. Gerçekten ağlayacağım sinirimden. Bu kriz ortamında hem de, nefret ettim oyuncak arabalardan ya. Ev ağzına kadar araba fırlatıcam bir gün camdan hepsini. Başka oyuncaklara yönlendiriyorum ben, lego, kule oyunu, kitap vs ama onları da beğenmiyor. Eşim de beni dinlemiyor. İki gün almasa gene başlıyor. Bıktımmm

Genişletmek için tıkla...

Bahse konu olaya "oyuncak zehirlenmesi"diyorlar ve ilerde dikkat eksikligine yol açacak bir durum.
Çocuk bakarken bir ekip çalışması içinde olduğunuzu kabul etmelisiniz herkes farklı kural koymamali .
Cocuga nasıl davranmanız gerektigi konusunda da işinde uzman bir psikologla gorusmeniz gerekiyor bence

Suc eşinizde. Bu davranışının arkasında psikolojik sorunlar vardır büyük ihtimalle. Destek almasında fayda var.

Evdeki oyuncakları minimalize edin. Saklayın ya da satın. Az ile yetinmeyi öğrenmeli.

Bigjetplane .!.:

İyi akşamlar herkese,
Ya benim şu annelikten yana isyanım var. 3 yaşında oğlum ben baktım bu yaşına kadar yeni çalışmaya başladım. Eşimle aramız iyi değil, görüşler farklı. Bir de çocuk yüzünden çok tartışıyoruz.
Çünkü eşim çocuğun resmen ayarlarını bozdu.

Her gün ama her gün eve oyuncak araba getiriyor bu epeydir böyle, napıyım çocuk pandemide evde sürekli sıkılıyor istiyor diyor bir de. Aldığı arabalar da koleksiyon model arabalarından, fiyatlarından bahsetmek istemiyorum çok gereksiz paralar. Zaten oğlum da alıyor bir kenara koyuyor doğru düzgün oynamıyor bile, bir önemi yok onun için. Önüne 20 araba koyun yeni, başka yok mu der(denendi). Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma. Dışarı adımımızı atsak oyuncakçı diye tutturuyor.
Hayvanat bahçesi, gezmeye vs nereye götürürsem götüreyim orayı beğenmeyip oyuncakçıya ne zaman gideceğiz diyor, çocuğu alıp bir yere çıkmak istemiyorum, kendi başıma bile çünkü oyuncakçı diye zırlıyor. Oyuncakçıya götürsem bir tane bişey alabiliriz diye anlatsam anlamıyor dinlemiyor. Eskiden dinlerdi ama babası alıştırdı işte.

Eşimle bu konudan hep kavgalar ettim, sen yaptın bu çocuğu böyle al şimdi fabrika ayarlarına geri dön diye. İlerde düzelir diyor ama ben böyle düşünmüyorum, mutsuz, doyumsuz, her istediğini elde eden, elde edemezse kimbilir neler neler yapacak, belki kendisine belki çevresindekilere. Bunları düşünüyorum.
Çözüm olarak da eşime haftada bir kere ikimiz götürelim oyuncakçıya dedim, ama orda da kota koyamıyor, çocuk gene 1 günde 20 tane araba alıyor ne anladım ben. Ben kota koysam bana tepki oluşturuyor bu kez. Gerçekten ağlayacağım sinirimden. Bu kriz ortamında hem de, nefret ettim oyuncak arabalardan ya. Ev ağzına kadar araba fırlatıcam bir gün camdan hepsini. Başka oyuncaklara yönlendiriyorum ben, lego, kule oyunu, kitap vs ama onları da beğenmiyor. Eşim de beni dinlemiyor. İki gün almasa gene başlıyor. Bıktımmm

Genişletmek için tıkla...

3 yaş böyle şeyleri anlayacak bir yaş kesinlikle değil
5 6 yaşasın o zaman anlar
Benim oğlanada her ay hotwheels bir set alırdık isterdi bayağı bir arabası vardı bir o kadarınıda anaokulunda kaybetti
Zaman geçtikçe takıntı yapmaya başladı hep araba isterdi ama bütün çeşit arabalardan var yani sadece renkleri farklı
Büyüdü oynamamasına rağmen istediğinde anlattım hep aynı şeyi alıyorsun birsürü araban var evde olanlarla oynamıyosunki neden sana araba alayım diye zamanla ilgisi azaldığı için istememeye başladı 2 senedir sadece uzaktan kumandalı araba aldık onunla bile oynama süresi 5 dkydı
Oyuncak almamız bitti artık evdekilerle idare ediyoruz
Sizde alın koleksiyon olsun bence güzel bişey
İlerde gerçek anlamda oynadığı zaman zevki çıkıyor
Eşinizin hergün alması abartı ama haftada bir tek bir araba alabilir zamanla azaltın aya düşürün