- Konu Sahibi little bird
-
- #1
Belki de derdimi anlatamayacağım için buluşmak istemiyorum, bilmiyorum. Ben pek dert anlatan biri değilim, bir kere büyük bir derdimi anlatmıştım, onun tutumu beni daha kötü etmişti. Beni seviyor bunu biliyorum, ancak patavatsız birisi biraz.Herkes yalnızlıktan, dertlesecek insan bulamamaktan yakınıyor siz tam tersi :) bir kere çıkıp bi kahve için nolur ki? Hem size de iyi gelir. Şimdi yalnızlık iyi diyorsunuz da, insan doğası gereği sosyal bir canlıdır. İleride gerçekten birine ihtiyacınız olduğunda yanınızda kimseyi bulamazsanız daha büyük depresyona girebilirsiniz.
Buluşmak istememeniz sadece bu arkadaşa özel olsa (arkadas problemli olsa yani), o zaman iletişimi kesin derdim ama siz kendinizi herkesten soyutlamak istediğiniz için, dışarı çıkıp hava almaktan bi zarar gelmez diyorum. Arkadasınız fazla ısrar etmiş, belli ki durumunuzun farkında ve sizi biraz açmak istiyor. Şahsen ben beni istemeyen birine ikinciye bile yazmam. Belki de arkadaşınız sizi gerçekten merak ediyor ve çok seviyordur. Başka bir problem yaşamadıysanız, arkadaşlığınızı kaybetmeyin derim. Düzgün arkadaşlar bulmak gün geçtikçe zorlaşıyor. Buluşunca da kibarca buluşma programlarımızı ayda bir yapalım diyip ikna edersiniz. Zırt pırt buluşamayacağınızı yüz yüze söylersiniz yani.
Belki de derdimi anlatamayacağım için buluşmak istemiyorum, bilmiyorum. Ben pek dert anlatan biri değilim, bir kere büyük bir derdimi anlatmıştım, onun tutumu beni daha kötü etmişti. Beni seviyor bunu biliyorum, ancak patavatsız birisi biraz.
Ben olsam sizi çoktan silmiştim defterden. Hayatta cekemem böyle yok yoğunum yok bilmem ne. Öte yandan bu kadar uzun süredir kimseyle buluşup görüşmek istememeniz de bana sağlıklı gelmedi. Bence bu hissinize daha fazla teslim olmayın, üstüne gidin.İyi akşamlar herkese, bir arkadaşım 6-7 aydır buluşmak istiyor. Ben bayadır sadece ona özel değil, hiç kimseyle görüşmek istemiyorum. Aslında çok yakın bir arkadaşım ama hem modum düşük belki de depresyondayım bilmiyorum hem de son sıralar gerçekten yoğunum, olan boş vaktimde de evde dinlenmek istiyorum. Ancak arkadaşım laftan anlamıyor. Yoğun olduğumu da söyledim, buluşmak istemediğimi de ima ettim. Ama o sürekli özledim, buluşalım. Belki 20-30 kere belki daha fazla demiştir. Bir yandan onu kaybetmek istemiyorum bir yandan da buluşmak da istemiyorum ama çok daraldım. En son artık arayınca açmamaya başladım. Bu sefer annemin telefonu vardı, onu aramış. Sizce ne yapayım? Buluşayım aradan çıksın diyeceğim ama bu sefer diğer hafta için ısrara başlayacak çünkü bir anda böyle olmadım 6-7 aydan öncesinde de buna dönüşmüştü. Sizde hiç oldu mu bilmiyorum ama kimseyle görüşmek istemiyorum bayadır. Hatta bu yüzden az samimi olduğum birkaç kişiyle aram da bozuldu, buluşmadığım için aram bozulduğunu bu ısrar eden arkadaşım da biliyor. İzole olunca daha iyi hissediyorum. Bir de çok kilo aldım onun da çok etkisi varÜniversite bitince araya kilometreler girmesiyle baya arkadaşımla mesafe girdi zaten belki de bu arkadaşımla da kopucaz. Napsam bilemedim.
yok söylemiştim başlarda istemediğimiaçık açık görüşmek istemediğini söyle. müsait olunca görüşürüz, yoğunum vs deme. öyle olunca karşıdaki insan beklentiye giriyor ister istemez. sonra senin onu oyaladığını anlayınca da senden öyle bir uzaklaşır hatta nefret eder ki pişman olan sen olursun.
kaldı ki gerçekten çok değer veriyor demek ki. bana bu tarz davranan kişileri ben komple siliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?