- 9 Mayıs 2015
- 1.781
- 5.586
- 358
- Konu Sahibi pportakall
-
- #41
Taviz tavizi doğurur ne yazık ki, böyle yaptığınız için dozu arttırıp her istediklerini yaptırabileceklerini düşünmüşler nitekim de öyle olmuş, oluyor.
Taviz tavizi doğurur ne yazık ki, böyle yaptığınız için dozu arttırıp her istediklerini yaptırabileceklerini düşünmüşler nitekim de öyle olmuş, oluyor.köpekten nefret ettikleri için 7 yıldır gözüm gibi baktığım her aşısı tamam olan sürekli hijyenik olan köpeğimi sahiplendirdim sürekli hastalıktan dolayı üstüme geldiler şimdi ise hiç kanser yokmuş gibi ev sürekli deterjan kokuyor bu da çok ağırıma gidiyor
Esas hatanız bu olmuş taviz tavizi doğurmuş malesef.köpekten nefret ettikleri için 7 yıldır gözüm gibi baktığım her aşısı tamam olan sürekli hijyenik olan köpeğimi sahiplendirdim sürekli hastalıktan dolayı üstüme geldiler şimdi ise hiç kanser yokmuş gibi ev sürekli deterjan kokuyor bu da çok ağırıma gidiyor
Taviz tavizi doğurur ne yazık ki, böyle yaptığınız için dozu arttırıp her istediklerini yaptırabileceklerini düşünmüşler nitekim de öyle olmuş, oluyor.
Ya o kadar pişman oldum ki gerçekten hayvan deyip geçer insanlar ama o köpek benim her şeyimdi. Şu ameliyat süreci bitsin açık açık diyeceğimEsas hatanız bu olmuş taviz tavizi doğurmuş malesef.
Gelmek istediklerinde arayın ben sizi görmeye gelirim hafta sonu diyip kapatacaksınız.
Yoksa sürekli bu şekilde alışırlar.
Ayrıca da karşınıza alın konuşun lütfen bana karışmayın ben bir bireyim diye kendinizi anlatın.
Bu aileyi azarlamak kalp kırmak demek değildir kendin olmak sınır çizmek demektir.
Malesef yok diyemedim tabi demekle olmuyor bu işler.
İstiyorum neden istemeyeyim , siz benim annem babamsınız ama kendi şartlarım düzenim ve kurallarımla.Sen bizi istemiyorsuna geliyor mesele
Demekten anlamadıkları aşikar değil mi , ne diyeceksiniz , bazen sözden ziyade yaptıklarımız daha etkilidir.Ya o kadar pişman oldum ki gerçekten hayvan deyip geçer insanlar ama o köpek benim her şeyimdi. Şu ameliyat süreci bitsin açık açık diyeceğim
Siz direk bana yerleşin diyin. Daha makul. Zaten ayrı ev mantığı yok ortadaHer ay 10 gün geliriz, ramazan ayını burada geçiririz, kışın uzun gelieiz tarzı şeyler söylüyorlar
Kirmadan konuşmaktan başka çare yok gibiArkadaşlar anneme meme kanseri teşhisi kondu, şükür başlangıç/orta evre ameliyat ve muhtemelen kemoterapisiz ilaç tedavisiyle devam edecek, sürekli moralini yüksek tutmaya gayret ediyoruz. Hiçbir sorunu olmamasına rağmen köpeğimi bile sahiplendirmek zorunda kaldım.Ama babamla beraber 10 gün kadar bana gelip bende kaldılar ,çıldırmanın eşiğine geldim kaç defa lavaboya gidip sessizce ağladım. Sürekli ama sürekli eleştiri. Anneme göre benim asla özel eşyam yok. Sürekli dolabımı karıştırıyor mesela rastgele bir kıyafetimi alıp bu kirli lekeli deyip yıkıyor. Ve bunu sürekli her gün yapıyor. Özel iç çamaşırlarımı ve geceliklerimi saklamak zorunda kaldım çünkü eleştiriyor. Mesela okuldan gelip oturdum diyelim annem baştan aşağı bakar şuranda şu var der. Sürekli evde anlamsızca defalarca atnı yerler süpürülüp silinir çamaşır suyuyla yıkanır. Babam deseniz o da sürekli açığımı arıyor gibi durduk yere a dediğime b deyip sonra sen inatçısın diyor. Ve evde gerçekten hiç özel alanım yok. Evin içinde şort ve kısa bluz(crop değil beli açılıyor diye) giyemiyorum ayıp diye. İstediğimi yiyemiyorum onlara göre zararlı diye ( çikolata yağlı tuzlu yiyecekler yemekte sorun yok, ama 4 yumurta yemek hasta eder). İstediğim filmi izleyemiyorum. İstediğim saatte gelip gidemiyorum. Okuldan gelip battaniyeyi alıp koltuğa uzanmam bile yasak uyumak dışında asla battaniye kullanamıyorum. İstediğim eşyayı satın alamıyorum. Onlarında beğenmesi lazım. Eskaza duşa gireceğim/dışarı çıkıp geleceğim diyeyim saatler boyunca duşa gir duşa gir ne zaman gireceksin hadi gir de çık, hadi git gel ne zaman gideceksin bak saat geç oldu. Yemin ederim çalışmak daha az yorucu. Bu kadar şeye rağmen annem hasta yaşlı insanlar diye sürekli huylarına gitmeye çalışıyorum bolca gezdirdim ilgilendim. Neyse dün gittiler. Diyorlar ki üç dört gün sonra gene gelip 1 hafta 10 gün duralım diyoruz hem sanada yardım ederiz yemek yaparız dediler yok diyemedim tabi. Ama ben sürekli sürekli artık yapamıyorum. Evi kurarken ihtiyacım acelem olmadığı halde birsürü şey alıp yardım ediyoruz dediler ekstra üzerine de maddi destek oldular istemediğim galde epey masraf yaptılar bir de onun altında eziliyorum. Düşündükçe başıma ağrılar giriyor gelme desem bir türlü gelin desem başka türlü. Ne umutlarla evi tutup yerleştim zehir oldu günlerim. Doğudayken daha huzurluydum
Bu çok kötü olmuş işteköpekten nefret ettikleri için 7 yıldır gözüm gibi baktığım her aşısı tamam olan sürekli hijyenik olan köpeğimi sahiplendirdim sürekli hastalıktan dolayı üstüme geldiler şimdi ise hiç kanser yokmuş gibi ev sürekli deterjan kokuyor bu da çok ağırıma gidiyor
Geri alabileceksen al getir eveYa o kadar pişman oldum ki gerçekten hayvan deyip geçer insanlar ama o köpek benim her şeyimdi. Şu ameliyat süreci bitsin açık açık diyeceğim
Anne baba ya ,hayatta kıymet bilip daha çok vakit geçirmek lazım. Siz de her denileni takıyorsunuz anlaşılan.Tamam de geç.Şahsen ben bekar evimde olsam sık sık gelsinler isterdim.Her anne baba yorucudur biraz ama varlıkları daha kıymetli.Arkadaşlar anneme meme kanseri teşhisi kondu, şükür başlangıç/orta evre ameliyat ve muhtemelen kemoterapisiz ilaç tedavisiyle devam edecek, sürekli moralini yüksek tutmaya gayret ediyoruz. Hiçbir sorunu olmamasına rağmen köpeğimi bile sahiplendirmek zorunda kaldım.Ama babamla beraber 10 gün kadar bana gelip bende kaldılar ,çıldırmanın eşiğine geldim kaç defa lavaboya gidip sessizce ağladım. Sürekli ama sürekli eleştiri. Anneme göre benim asla özel eşyam yok. Sürekli dolabımı karıştırıyor mesela rastgele bir kıyafetimi alıp bu kirli lekeli deyip yıkıyor. Ve bunu sürekli her gün yapıyor. Özel iç çamaşırlarımı ve geceliklerimi saklamak zorunda kaldım çünkü eleştiriyor. Mesela okuldan gelip oturdum diyelim annem baştan aşağı bakar şuranda şu var der. Sürekli evde anlamsızca defalarca atnı yerler süpürülüp silinir çamaşır suyuyla yıkanır. Babam deseniz o da sürekli açığımı arıyor gibi durduk yere a dediğime b deyip sonra sen inatçısın diyor. Ve evde gerçekten hiç özel alanım yok. Evin içinde şort ve kısa bluz(crop değil beli açılıyor diye) giyemiyorum ayıp diye. İstediğimi yiyemiyorum onlara göre zararlı diye ( çikolata yağlı tuzlu yiyecekler yemekte sorun yok, ama 4 yumurta yemek hasta eder). İstediğim filmi izleyemiyorum. İstediğim saatte gelip gidemiyorum. Okuldan gelip battaniyeyi alıp koltuğa uzanmam bile yasak uyumak dışında asla battaniye kullanamıyorum. İstediğim eşyayı satın alamıyorum. Onlarında beğenmesi lazım. Eskaza duşa gireceğim/dışarı çıkıp geleceğim diyeyim saatler boyunca duşa gir duşa gir ne zaman gireceksin hadi gir de çık, hadi git gel ne zaman gideceksin bak saat geç oldu. Yemin ederim çalışmak daha az yorucu. Bu kadar şeye rağmen annem hasta yaşlı insanlar diye sürekli huylarına gitmeye çalışıyorum bolca gezdirdim ilgilendim. Neyse dün gittiler. Diyorlar ki üç dört gün sonra gene gelip 1 hafta 10 gün duralım diyoruz hem sanada yardım ederiz yemek yaparız dediler yok diyemedim tabi. Ama ben sürekli sürekli artık yapamıyorum. Evi kurarken ihtiyacım acelem olmadığı halde birsürü şey alıp yardım ediyoruz dediler ekstra üzerine de maddi destek oldular istemediğim galde epey masraf yaptılar bir de onun altında eziliyorum. Düşündükçe başıma ağrılar giriyor gelme desem bir türlü gelin desem başka türlü. Ne umutlarla evi tutup yerleştim zehir oldu günlerim. Doğudayken daha huzurluydum
Niye büyük ev tuttun ki gelin rahatça kalın der gibi olmuş. Açık açık konuş böyle yapıyorsunuz benim kafam götürmüyor diye. Küsen kusecekŞu hastalık süreci bi geçsin ameliyat olsun sağsalim konuşayım başka kaçışı yok gibi mesela gelseler hiçbir şeye karışmadan yeseler içseler gezseler ne kadar güzel olurdu bana bir yardım ediyorlarsa üç laf söylüyorlar
köpekten nefret ettikleri için 7 yıldır gözüm gibi baktığım her aşısı tamam olan sürekli hijyenik olan köpeğimi sahiplendirdim sürekli hastalıktan dolayı üstüme geldiler şimdi ise hiç kanser yokmuş gibi ev sürekli deterjan kokuyor bu da çok ağırıma gidiyor
Ya köpekten nefret ediyorlardı yedi yıldır hunun mücadelesini verdim köpeği bize tercih ediyorsun oldu hep mesele en son ise annen kanser evcil hayvan olmaz diye diye mecbur kaldım tamam her şey dört dörtlük olsun dedim sonra baktım kansere rağmen sürekli ev işi yapılıyor yani o deterjanlarla sağlıklı insan da hasta olur
Ee birlikte yaşamadığınız ve sorun teşkil etmediği hâlde köpeğinizden bile vazgeçmişsiniz anneniz geldiğinde rahat etsin diye, hem bu kadar taviz verip hem de sınır beklemeniz saçma değil mi? Köpeğe üzüldüm.Her ay 10 gün geliriz, ramazan ayını burada geçiririz, kışın uzun gelieiz tarzı şeyler söylüyorlar
Her şeyi onlara göre ayarlayıp, kendisine bağlı hayvandan vazgeçme tavizini gösterip sınır istiyor. Umarım köpek yeni evinde daha mutludur ve geri almaz. Oyuncak gibi oynuyorlar hayvanlarla.Niye büyük ev tuttun ki gelin rahatça kalın der gibi olmuş. Açık açık konuş böyle yapıyorsunuz benim kafam götürmüyor diye. Küsen kusecek
Köpeğini vermen de büyük hata olmuş onların lafıyla yaşamayı birakmalisin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?