İhmal etmeden git bence, tamamen iyileşen i hiç duymadım ama minimuma inmesi çok iyi ya, bu sıkıntıyi en aza indirmek istiyorum,ilaç istiyorum ama emzirme dönemi geçsin,acil baslicam inşaallah, bişey olmaz deseler de içim rahat olmaZMeraba 3 kutu ilaci düzenli içtikten sonra iyim diyebilirim :) endişelerim bitti gibi... herseyi eskisi gibi en ince detayına kadar düşünmedigimi fark ettim bu yüzden de hem kafam hem vucudum rahatladi sanki ..bazen yine nefesim kesiliyor yada cok fazla sinirleniyorum ...kendi kendimi teskin etmeyi ögrendim sanirim ilaclar sayesinde fakat ilac yazan doktor psikologla psikoterepiye başlaman gerek dedi daha gidemedim
ilaç kullandıktan sonraki halinizle önceki haliniz arasında bariz bir değişim var mı? yani kullanmadan önceki kaygılarınız şuan %kaç mevcut anlatır mısınız rica etsem? antidepresanların etki oranını araştırıyorum daBen bu konuda tedavi gördüm. Psikiyatriye gittim OKB teşhisi de aldım şimdi biraz daha iyiyim çok şükür. Tedavi uzun sürüyor ama sonunda tatmin edici çözümler alıyorsunuz.
İlacı kullanmadan önce yakın ölümlerimden çok korkardım, gece yatmadan önce ışığı 3 kez açıp kapatırdım, sayı takıntım vardı mesela bir şeyi 3 ya da 4 kez yapıyordum, geçmişe takılırdım sürekli sonra psikiyatriye gittim durumumu anlattım lisedeydim bu arada ilk tedavi sırasında ama verdiği ilaçlar öyle uyku yaptı ki tedavim yarıda kalmıştı ama buna rağmen durumumda biraz düzelmeler görüldü sonra tedaviyi yarıda bıraktığım tekrar başladı belirtiler. Sonra liseyi bitirince tekrar tedaviye başladım o zamanlar üniversitedeydim doktora öğrenci olduğumu ve sabah dersim olduğunu söyledim neyse ki onun verdiği ilaçlar öyle uyku yapmadı bende tedavi 1 yıl kadar sürdü şimdi öyle kaygılarım yok, gece ışığı bir kez kapatıyorum ve yatıyorum, sayı takıntım da yok kendimi 3-4 diye şartlandırmıyorum.ilaç kullandıktan sonraki halinizle önceki haliniz arasında bariz bir değişim var mı? yani kullanmadan önceki kaygılarınız şuan %kaç mevcut anlatır mısınız rica etsem? antidepresanların etki oranını araştırıyorum da
harika etkisi olmuş sizde, çok sevindim. umarım bu kaygı sorununuzu temelli atlatırsınız, ilerde ilacı bırakmak zorunda kalsanız dahi nüksetmez bir daha:)İlacı kullanmadan önce yakın ölümlerimden çok korkardım, gece yatmadan önce ışığı 3 kez açıp kapatırdım, sayı takıntım vardı mesela bir şeyi 3 ya da 4 kez yapıyordum, geçmişe takılırdım sürekli sonra psikiyatriye gittim durumumu anlattım lisedeydim bu arada ilk tedavi sırasında ama verdiği ilaçlar öyle uyku yaptı ki tedavim yarıda kalmıştı ama buna rağmen durumumda biraz düzelmeler görüldü sonra tedaviyi yarıda bıraktığım tekrar başladı belirtiler. Sonra liseyi bitirince tekrar tedaviye başladım o zamanlar üniversitedeydim doktora öğrenci olduğumu ve sabah dersim olduğunu söyledim neyse ki onun verdiği ilaçlar öyle uyku yapmadı bende tedavi 1 yıl kadar sürdü şimdi öyle kaygılarım yok, gece ışığı bir kez kapatıyorum ve yatıyorum, sayı takıntım da yok kendimi 3-4 diye şartlandırmıyorum.
Çok teşekkür ederim :) şimdi de özgüven eksikliği var aslında bu daha önceden de vardı bir bu problem yüzünden gitmedim kendimi sevemiyorum bir türlü ve başarılarımı küçümsüyorum burda da çok konu açtım bununla ilgili aslında gitsem iyi olacak.harika etkisi olmuş sizde, çok sevindim. umarım bu kaygı sorununuzu temelli atlatırsınız, ilerde ilacı bırakmak zorunda kalsanız dahi nüksetmez bir daha:)
aslında bu çok büyük bir problem, hayatın her alanında adım atmamızı engelleyen bişey. bence de asla ihmal etmeden bu konuda da destek alın. psikolog ve bdt daha etkili olur görüşündeyim bu konuda. 'öz şefkatli farkındalık' duymuşsunuzdur belki. kendimize karşı iyilik halini ve şefkatli olmamızı destekleyen bir olgudur bu. size göndereceğim linkte detaylıca bahsetmiş, umarım yardımcı olur.:) :Çok teşekkür ederim :) şimdi de özgüven eksikliği var aslında bu daha önceden de vardı bir bu problem yüzünden gitmedim kendimi sevemiyorum bir türlü ve başarılarımı küçümsüyorum burda da çok konu açtım bununla ilgili aslında gitsem iyi olacak.
Çok teşekkür ederim evet problem yaşıyorum bu yüzdenaslında bu çok büyük bir problem, hayatın her alanında adım atmamızı engelleyen bişey. bence de asla ihmal etmeden bu konuda da destek alın. psikolog ve bdt daha etkili olur görüşündeyim bu konuda. 'öz şefkatli farkındalık' duymuşsunuzdur belki. kendimize karşı iyilik halini ve şefkatli olmamızı destekleyen bir olgudur bu. size göndereceğim linkte detaylıca bahsetmiş, umarım yardımcı olur.:) :
ÖZ ŞEFKATZeynep Selvili
Zeynep Selvili Çarmıklı, 1987 yılında İzmir'de doğdu. 2005 yılında İzmir Saint-Joseph Fransız Lisesi’nden mezun oldu.www.zeynepselvili.com
ben de böyleydim, meğerse bağımlı kişilik oluşturmuşum ailemin tutumundan dolayıMerhabalar,
Kendimi bildim bileli hep endişeli bir insanım. Okulda, işyerinde, ilişkilerde hep bi ya yapamazsam ya olmazsa ya hep böyle sürmezse gibi olumsuz düşünceler ile mücadele halindeyim. Bunun ne kadar yorucu oldugundan ve andaki güzel şeylere odaklanmayi engellediğinden bahsetmek istiyorum. Mesela yeni işe başladım güzel bi kariyer hayatım var bununla güven duymak yerine ya yeni isimde basarili olamazsam, ya yapamazsam diye düşünürken ne bana anlatılana odaklanabiliyorum ne de insani bı gün geçirebiliyorum. Hadi bunu geçtim. 4 aydır bı iliskim var. 28 yaşındayım, bu yaşıma kadar tatmadigim güzellikleri, derin duygulari yaşıyorum. O kadar kusursuz ki her şey ama ben yoktan var ediyorum. Eski kız arkadaşı da biz de hepimiz aynı sirketteyiz. Ya onu tamamen unutamadiysa, ya benden çok sevdiyse diye kıskançlık yaratıyorum içimde. Yurtiçi yurtdışı tatillere gitmişler 2 sene çıkmışlar. Ben daha önceki ilişkilerimde saman gibi yaşadım. Onun bu deneyimleri yaşamış olmasını kıskanıyorum mesela. O da hayatında hiç böyle derin duygular hissetmediğini, hayatının en güzel 4 ayı olduğunu söylüyor yeminler ediyo. Ama inanamıyorum hep bı şüphe, endişe. Kıskançlığımı ona yansıtmıyorum çünkü kendime yakıştıramıyorum bu saçmalıkları. Kendimle mücadele etmeye çalışırken ona, sevgimize ve bugunumuze odaklanamiyorum. Özgüvensiz biri olarak görüyorum kendimi. Onun bir sürü arkadasi, sosyal çevresi var. Benim ise sınırlı sayıda. Bunu bile sorun ediyorum kendi içimde. Yaşanmışlıklarini kıskanıyorum. Benimde geçmişte birlikte olduğum insan oldu ama gönlümce yaşayamadım hiç. Özetle bu takıntı ve endişelerim yüzünden bu güzel zamanları kaçırıyorum. Odaklanamiyorum. En iyisi, en sevdiği, en güzel sevgilisi ben olmak istiyorum. Bana güzel birsey söylediğinde acaba eski sevgilisine de söyledi mi diyorum mesela içimden. Ona eskiler konusunda tek söylediğim şey hiçbir şey bilmek istiyorum demem oldu. Çünkü bildikce kurcalıyorum daha fazla takıyorum. Ama durur muyum kimmiş neymiş hepsini kurcalayarak öğrendim işyerinden. Kendimi huzursuzluğa mahkum ettim. Ona hiçbir şey belli etmiyorum fakat kaybetmekten çok korkuyorum.beni o kadar sevsin ve sonsuz olsun istiyorum ki bazen o benim için gerçekten doğru insan mı diye sorgulamayı unutuyorum.
Anksiyete bozukluğu yaşıyorum ve birkaç seans psikiyatriyw gittim hafif bir ilaç verdi fakat düzenli kullanmadım yan etkilerinden dolayı.
Bu sorunlarla, geçmiş ve gelecek kaygısıyla nasıl bas ediyorsunuz önerilerinize çok ama çok ihtiyacım var
Merhaba, bu sorunuzu yanıtlamak istiyorum. Ben ilaca başlamadan önceki kaygımı %90, şu anki kaygı durumumu %30 - 35 gibi tanımlayabilirim. Daha somutlaştırmam gerekirse şu an kullandığım ilaca başlamadan önce bazen o kadar bunalırdım ki kendimi camdan aşağı atmayı düşünürdüm. Şimdi bazı sıkıntılar var ama hayat yine de güzel modundayım. Tabii ki kaygı nöbetleri arada yokluyor hemen hepsi bitecek değil. Tabii benim bu duruma gelmemde doktorumla birlikte yürüttüğümüz terapi süreci de çok çok etkili ama ilaçsız bir şekilde terapideki çalışmalardan vs asla verim alamazdım. Kaldı ki benim kullandığım çocukların bile kullanabildiği basit bir antidepresan.ilaç kullandıktan sonraki halinizle önceki haliniz arasında bariz bir değişim var mı? yani kullanmadan önceki kaygılarınız şuan %kaç mevcut anlatır mısınız rica etsem? antidepresanların etki oranını araştırıyorum da
Sizde de çok büyük oranda iyileşme görülmüş. İlaçla birlikte terapi almanız gerçekten tam çözüm odaklı olmuş kaygılarınızda. Doğru süreç ile devam ederek kaygı seviyenizi %5 lere kadar bile düşürürsünüz kanaatindeyim. O antidepresanı ben de duymuştum, sanırım l…l değil mi:) farkındalık çok önemli gerçektenMerhaba, bu sorunuzu yanıtlamak istiyorum. Ben ilaca başlamadan önceki kaygımı %90, şu anki kaygı durumumu %30 - 35 gibi tanımlayabilirim. Daha somutlaştırmam gerekirse şu an kullandığım ilaca başlamadan önce bazen o kadar bunalırdım ki kendimi camdan aşağı atmayı düşünürdüm. Şimdi bazı sıkıntılar var ama hayat yine de güzel modundayım. Tabii ki kaygı nöbetleri arada yokluyor hemen hepsi bitecek değil. Tabii benim bu duruma gelmemde doktorumla birlikte yürüttüğümüz terapi süreci de çok çok etkili ama ilaçsız bir şekilde terapideki çalışmalardan vs asla verim alamazdım. Kaldı ki benim kullandığım çocukların bile kullanabildiği basit bir antidepresan.
Evet o l ile başlayan :) evet şu sınav sürecini de başarıyla atlatayım daha da iyi olacak umarımSizde de çok büyük oranda iyileşme görülmüş. İlaçla birlikte terapi almanız gerçekten tam çözüm odaklı olmuş kaygılarınızda. Doğru süreç ile devam ederek kaygı seviyenizi %5 lere kadar bile düşürürsünüz kanaatindeyim. O antidepresanı ben de duymuştum, sanırım l…l değil mi:) farkındalık çok önemli gerçekten