Takıntılarım

birhediyepakedi .!.:

Merhabalar buraya açtığım 2. konum ama bu defa kendimle ilgili birşeyler sormak istiyorum size. Biraz uzun olabilir ama bu konuyu nerden anlatmaya başlasam bilmiyorum hiç. Ben hamile kalmadan önce çalıştığım iş yerinden ayrılmıştım tekrar iş bakarken hamile kaldığımı öğrendim ve bu sayede hamilelik dönemini de evde geçirmiş oldum şuan kızım 20 aylık ve hala evdeyim çalışmak istiyorum aslında ama bakacak kimsem yok. Sorunum şu ki ben bu süre zarfında sürekli evde olduğum için çok takıntılı bir insan haline geldim. Örnek vermem gerekirse evde robotumuz var her sabah 6 da kalkıp toz alırım robotu açarım banyoyu yıkarım vs. bu işleri her gün yapmadığımda kendimi çok tedirgin hissediyorum yerde en ufacık bir kırıntı görsem bütün ev sanki pis gibi hissediyorum. Misafir geleceği zaman çok tedirgin oluyorum acaba bütün işleri geliştirebilecek miyim ya yerde birşey olursa bir yer pis kalırsa diye. Artık bu sıkıntıların günlük yaşamımı da etkilemeye başladığını düşünmekteyim. Şöyleki yarın onu bunu yapıcam diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Akşam yattığımda düşündüğüm şey acaba yemek yapabilecek miyim yetiştirebilecek miyim diye içimi yiyorum resmen bu erken uyanamadığım günlerde ise işlerim kaldığı için tamamen modum düşük ve hiçbir şey yapmak istemiyor oluyorum. Evi dip köşe süpürdüğüm zaman çamaşır yıkayasım bile gelmiyor ev tekrar tozlanacak diye. Ya da kızım uyuyunca ona öğlen yemeği yetiştirebilir miyim diye düşünüyorum o uyanıkken. En ufak bir şeyi bile çok fazla kafama takıyorum. Yani anlayacağınız yarını düşünmekten bugünü yaşayıp yaşadığım olayların tadını çıkartamıyorum herşey toplu temiz düzenli 4 4 lük olsun istiyorum aynı zamanda hem üniversite hem Kpss çalışıyorum geceleri haliyle çok yorgun olmaya başladım. Bu anlattıklarım sizce normal bir durum mu ben çok mu takıntılı hale gelmişim psikolog yardımı almak istiyorum fakat bebeğim küçük olduğu için ilaç tedavisinden de korkuyorum açıkçası bu durumları yaşayan var mı benim gibi.

Genişletmek için tıkla...

birhediyepakedi .!.:

Merhabalar buraya açtığım 2. konum ama bu defa kendimle ilgili birşeyler sormak istiyorum size. Biraz uzun olabilir ama bu konuyu nerden anlatmaya başlasam bilmiyorum hiç. Ben hamile kalmadan önce çalıştığım iş yerinden ayrılmıştım tekrar iş bakarken hamile kaldığımı öğrendim ve bu sayede hamilelik dönemini de evde geçirmiş oldum şuan kızım 20 aylık ve hala evdeyim çalışmak istiyorum aslında ama bakacak kimsem yok. Sorunum şu ki ben bu süre zarfında sürekli evde olduğum için çok takıntılı bir insan haline geldim. Örnek vermem gerekirse evde robotumuz var her sabah 6 da kalkıp toz alırım robotu açarım banyoyu yıkarım vs. bu işleri her gün yapmadığımda kendimi çok tedirgin hissediyorum yerde en ufacık bir kırıntı görsem bütün ev sanki pis gibi hissediyorum. Misafir geleceği zaman çok tedirgin oluyorum acaba bütün işleri geliştirebilecek miyim ya yerde birşey olursa bir yer pis kalırsa diye. Artık bu sıkıntıların günlük yaşamımı da etkilemeye başladığını düşünmekteyim. Şöyleki yarın onu bunu yapıcam diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Akşam yattığımda düşündüğüm şey acaba yemek yapabilecek miyim yetiştirebilecek miyim diye içimi yiyorum resmen bu erken uyanamadığım günlerde ise işlerim kaldığı için tamamen modum düşük ve hiçbir şey yapmak istemiyor oluyorum. Evi dip köşe süpürdüğüm zaman çamaşır yıkayasım bile gelmiyor ev tekrar tozlanacak diye. Ya da kızım uyuyunca ona öğlen yemeği yetiştirebilir miyim diye düşünüyorum o uyanıkken. En ufak bir şeyi bile çok fazla kafama takıyorum. Yani anlayacağınız yarını düşünmekten bugünü yaşayıp yaşadığım olayların tadını çıkartamıyorum herşey toplu temiz düzenli 4 4 lük olsun istiyorum aynı zamanda hem üniversite hem Kpss çalışıyorum geceleri haliyle çok yorgun olmaya başladım. Bu anlattıklarım sizce normal bir durum mu ben çok mu takıntılı hale gelmişim psikolog yardımı almak istiyorum fakat bebeğim küçük olduğu için ilaç tedavisinden de korkuyorum açıkçası bu durumları yaşayan var mı benim gibi.

Genişletmek için tıkla...

birhediyepakedi .!.:

Merhabalar buraya açtığım 2. konum ama bu defa kendimle ilgili birşeyler sormak istiyorum size. Biraz uzun olabilir ama bu konuyu nerden anlatmaya başlasam bilmiyorum hiç. Ben hamile kalmadan önce çalıştığım iş yerinden ayrılmıştım tekrar iş bakarken hamile kaldığımı öğrendim ve bu sayede hamilelik dönemini de evde geçirmiş oldum şuan kızım 20 aylık ve hala evdeyim çalışmak istiyorum aslında ama bakacak kimsem yok. Sorunum şu ki ben bu süre zarfında sürekli evde olduğum için çok takıntılı bir insan haline geldim. Örnek vermem gerekirse evde robotumuz var her sabah 6 da kalkıp toz alırım robotu açarım banyoyu yıkarım vs. bu işleri her gün yapmadığımda kendimi çok tedirgin hissediyorum yerde en ufacık bir kırıntı görsem bütün ev sanki pis gibi hissediyorum. Misafir geleceği zaman çok tedirgin oluyorum acaba bütün işleri geliştirebilecek miyim ya yerde birşey olursa bir yer pis kalırsa diye. Artık bu sıkıntıların günlük yaşamımı da etkilemeye başladığını düşünmekteyim. Şöyleki yarın onu bunu yapıcam diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Akşam yattığımda düşündüğüm şey acaba yemek yapabilecek miyim yetiştirebilecek miyim diye içimi yiyorum resmen bu erken uyanamadığım günlerde ise işlerim kaldığı için tamamen modum düşük ve hiçbir şey yapmak istemiyor oluyorum. Evi dip köşe süpürdüğüm zaman çamaşır yıkayasım bile gelmiyor ev tekrar tozlanacak diye. Ya da kızım uyuyunca ona öğlen yemeği yetiştirebilir miyim diye düşünüyorum o uyanıkken. En ufak bir şeyi bile çok fazla kafama takıyorum. Yani anlayacağınız yarını düşünmekten bugünü yaşayıp yaşadığım olayların tadını çıkartamıyorum herşey toplu temiz düzenli 4 4 lük olsun istiyorum aynı zamanda hem üniversite hem Kpss çalışıyorum geceleri haliyle çok yorgun olmaya başladım. Bu anlattıklarım sizce normal bir durum mu ben çok mu takıntılı hale gelmişim psikolog yardımı almak istiyorum fakat bebeğim küçük olduğu için ilaç tedavisinden de korkuyorum açıkçası bu durumları yaşayan var mı benim gibi.

Genişletmek için tıkla...

birhediyepakedi .!.:

Merhabalar buraya açtığım 2. konum ama bu defa kendimle ilgili birşeyler sormak istiyorum size. Biraz uzun olabilir ama bu konuyu nerden anlatmaya başlasam bilmiyorum hiç. Ben hamile kalmadan önce çalıştığım iş yerinden ayrılmıştım tekrar iş bakarken hamile kaldığımı öğrendim ve bu sayede hamilelik dönemini de evde geçirmiş oldum şuan kızım 20 aylık ve hala evdeyim çalışmak istiyorum aslında ama bakacak kimsem yok. Sorunum şu ki ben bu süre zarfında sürekli evde olduğum için çok takıntılı bir insan haline geldim. Örnek vermem gerekirse evde robotumuz var her sabah 6 da kalkıp toz alırım robotu açarım banyoyu yıkarım vs. bu işleri her gün yapmadığımda kendimi çok tedirgin hissediyorum yerde en ufacık bir kırıntı görsem bütün ev sanki pis gibi hissediyorum. Misafir geleceği zaman çok tedirgin oluyorum acaba bütün işleri geliştirebilecek miyim ya yerde birşey olursa bir yer pis kalırsa diye. Artık bu sıkıntıların günlük yaşamımı da etkilemeye başladığını düşünmekteyim. Şöyleki yarın onu bunu yapıcam diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Akşam yattığımda düşündüğüm şey acaba yemek yapabilecek miyim yetiştirebilecek miyim diye içimi yiyorum resmen bu erken uyanamadığım günlerde ise işlerim kaldığı için tamamen modum düşük ve hiçbir şey yapmak istemiyor oluyorum. Evi dip köşe süpürdüğüm zaman çamaşır yıkayasım bile gelmiyor ev tekrar tozlanacak diye. Ya da kızım uyuyunca ona öğlen yemeği yetiştirebilir miyim diye düşünüyorum o uyanıkken. En ufak bir şeyi bile çok fazla kafama takıyorum. Yani anlayacağınız yarını düşünmekten bugünü yaşayıp yaşadığım olayların tadını çıkartamıyorum herşey toplu temiz düzenli 4 4 lük olsun istiyorum aynı zamanda hem üniversite hem Kpss çalışıyorum geceleri haliyle çok yorgun olmaya başladım. Bu anlattıklarım sizce normal bir durum mu ben çok mu takıntılı hale gelmişim psikolog yardımı almak istiyorum fakat bebeğim küçük olduğu için ilaç tedavisinden de korkuyorum açıkçası bu durumları yaşayan var mı benim gibi.

Genişletmek için tıkla...

birhediyepakedi .!.:

Merhabalar buraya açtığım 2. konum ama bu defa kendimle ilgili birşeyler sormak istiyorum size. Biraz uzun olabilir ama bu konuyu nerden anlatmaya başlasam bilmiyorum hiç. Ben hamile kalmadan önce çalıştığım iş yerinden ayrılmıştım tekrar iş bakarken hamile kaldığımı öğrendim ve bu sayede hamilelik dönemini de evde geçirmiş oldum şuan kızım 20 aylık ve hala evdeyim çalışmak istiyorum aslında ama bakacak kimsem yok. Sorunum şu ki ben bu süre zarfında sürekli evde olduğum için çok takıntılı bir insan haline geldim. Örnek vermem gerekirse evde robotumuz var her sabah 6 da kalkıp toz alırım robotu açarım banyoyu yıkarım vs. bu işleri her gün yapmadığımda kendimi çok tedirgin hissediyorum yerde en ufacık bir kırıntı görsem bütün ev sanki pis gibi hissediyorum. Misafir geleceği zaman çok tedirgin oluyorum acaba bütün işleri geliştirebilecek miyim ya yerde birşey olursa bir yer pis kalırsa diye. Artık bu sıkıntıların günlük yaşamımı da etkilemeye başladığını düşünmekteyim. Şöyleki yarın onu bunu yapıcam diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Akşam yattığımda düşündüğüm şey acaba yemek yapabilecek miyim yetiştirebilecek miyim diye içimi yiyorum resmen bu erken uyanamadığım günlerde ise işlerim kaldığı için tamamen modum düşük ve hiçbir şey yapmak istemiyor oluyorum. Evi dip köşe süpürdüğüm zaman çamaşır yıkayasım bile gelmiyor ev tekrar tozlanacak diye. Ya da kızım uyuyunca ona öğlen yemeği yetiştirebilir miyim diye düşünüyorum o uyanıkken. En ufak bir şeyi bile çok fazla kafama takıyorum. Yani anlayacağınız yarını düşünmekten bugünü yaşayıp yaşadığım olayların tadını çıkartamıyorum herşey toplu temiz düzenli 4 4 lük olsun istiyorum aynı zamanda hem üniversite hem Kpss çalışıyorum geceleri haliyle çok yorgun olmaya başladım. Bu anlattıklarım sizce normal bir durum mu ben çok mu takıntılı hale gelmişim psikolog yardımı almak istiyorum fakat bebeğim küçük olduğu için ilaç tedavisinden de korkuyorum açıkçası bu durumları yaşayan var mı benim gibi.

Genişletmek için tıkla...

Salon Kadini .!.:

Bu kadar takinti fazla mi buna ancak bir doktor / uzman karar verebilir.

Ilac tedavisi gerekirse de zaten cocugunuz 20 aylik olmus sutten kesmek icin erken degil.

Genişletmek için tıkla...

perdono pero no olvido .!.:

Sizde kendimi gordum biraz. Bu kadar aktif temizlik yapmiyorum ama bende de surekli yapacagim isleri dusunme var. Ve eger 2 3 is ust uste gelmisse acayip panikliyorum.
Misafir demek basli basina gerilme sebebim. Bilmiyorum ne olacak

Genişletmek için tıkla...

birhediyepakedi .!.:

Emzirme olayımız yok zaten 3 4 ay önce kestik sütten. İlaç konusundaki düşüncem sadece bana psikolojik ve fizyolojik olarak yansıyacağı durumlar. Bir kaç arkadaşımdan duyduğum kadarıyla çok fazla uyku hali yorgunluk vs yapıyormuş ama tam bir bilgim yok tabiki.

Genişletmek için tıkla...