- 4 Aralık 2015
- 9.882
- 23.463
- 348
Çocukluktan beri takintilara sahibim.
Bazı şeylerden rahatsız oluyorum.
Orneklemek gerekirse
Elestiri yapmak icin butun sesli harfler yerine i veya o yazanlar. Bu cümleleri gorunce ekranı hemen kapatmak istiyorum o mesaji hızlı geciyorum. Burdaysa bu kişi hemen göz ardı ediyorum. Ama maalesef çok moda oldu sözlükte her yerde karşıma çıkıyor.
Ornek gerekirse imi bin ini cik siviyirim. Yazarken bile içim bunaldi su an. En buyuk takintim bu aralar.
Böyle beni rahatsız eden diğer bir konu metal kaşıkla karıştıranlar. Biraz sabretmeye calisiyorum sonra patlayacak gibi oluyorum.
Ağzima metal kasigi değdirmeden yemeye calisiyorum. Demir hissi gelirse bayılacak gibi oluyorum.
Tavuk pişirirken eğer içine deri altina falan bir sos sokmak gerekse, bicakla cizgi falan atmak gerekse ayaklarımin altından yer kayiyor gibi hissediyorum.
Sürekli çocuklarımın öldügü sahneler goruyorum ve kendi çığlıklarımi duyuyorum.
Remix sarki dinleyemiyorum o remixlerde olan genel giris duyar duymaz acelece kapatiyorum sarkiyi.
Gulmemi kontrol etmekte zorlaniyorum. Kızınca guluyorum. Cenazelerde veya kötü haberlerde gülmemek için büyük çaba harcıyorum.
Aklıma gelenler bunlar bunun gibi bir çok şey.
Sizce doktorluk muyum yoksa herkeste olabilecek seyler mi?
Bazı şeylerden rahatsız oluyorum.
Orneklemek gerekirse
Elestiri yapmak icin butun sesli harfler yerine i veya o yazanlar. Bu cümleleri gorunce ekranı hemen kapatmak istiyorum o mesaji hızlı geciyorum. Burdaysa bu kişi hemen göz ardı ediyorum. Ama maalesef çok moda oldu sözlükte her yerde karşıma çıkıyor.
Ornek gerekirse imi bin ini cik siviyirim. Yazarken bile içim bunaldi su an. En buyuk takintim bu aralar.
Böyle beni rahatsız eden diğer bir konu metal kaşıkla karıştıranlar. Biraz sabretmeye calisiyorum sonra patlayacak gibi oluyorum.
Ağzima metal kasigi değdirmeden yemeye calisiyorum. Demir hissi gelirse bayılacak gibi oluyorum.
Tavuk pişirirken eğer içine deri altina falan bir sos sokmak gerekse, bicakla cizgi falan atmak gerekse ayaklarımin altından yer kayiyor gibi hissediyorum.
Sürekli çocuklarımın öldügü sahneler goruyorum ve kendi çığlıklarımi duyuyorum.
Remix sarki dinleyemiyorum o remixlerde olan genel giris duyar duymaz acelece kapatiyorum sarkiyi.
Gulmemi kontrol etmekte zorlaniyorum. Kızınca guluyorum. Cenazelerde veya kötü haberlerde gülmemek için büyük çaba harcıyorum.
Aklıma gelenler bunlar bunun gibi bir çok şey.
Sizce doktorluk muyum yoksa herkeste olabilecek seyler mi?
