Takıntılı aşk düzelir mi, kendini sevince geçer mi?

Oooooo gençmişsin,ne güzel.
Bak kardeşim,önce kendinle barışmalısın.
Hayatımıza aldığımız insanlara hissettiklerimiz aslında kendi boşluklarımız bence.
Önce kendini sev,işini sev,yapabiliyorsan aileni sev,boş zamanlarında yapmaktan hoşlanacağın bir aktivite olur,onu sev. Yüzme olur,pilates olur,yabancı dil olur. Ben kendimi deli gibi Almancaya vermiştim mesela.Beynimi o kadar çok yoruyordum,zaten çok zor bir dil,başka bir şeye düşünmeye fırsat kalmıyordu.Pilatese de giderdim bir yandan beden de yorulsun diye.
Emin ol sen istersen başarırsın.
Allahımın izniyle insanoğlu tüm güçlükleri yenebilecek yapıdadır buna inanırsan daha kolay olur.
 
Eskiden olsa böyle şeyler yapabilirdim, ama söyle deyim ben ona karsı böyle kendimce ufal oyunlar bile istemiyorum.
Kendini iyi hissettirecek şeyler. Yani kartlarımı öyle acık oynadım ki daha diyecek ve yapılcak bir şey yok.
Zaten herşeyi itiraf etme nedenım de oydu artık , kendim olmak . Böyle ufak tefek bile olsa tuhaf şeyler yapmamak.
Ayrıldık 1 hafta bile olmadan , hayatında birisi mi var diye dusunuyorum. Yani cok garip ve berbat bir dusunce .
Ama hattımı degıstırmeyi dusunuyorum. En azından baktığım belli olmasın, sürekli . Zaten o zaman bakamam da . Böyle iyilesilmiyor, helede ayrıldık o hala iyi demek ki hissi baya kötü. Ben sadece ne zaman girdi cıktı diye bakıyorum. Ancak o girince garip oluyorum işte.
 
Gercekten dil çalışmak ise yarıyor mu? Ben de Arapça ve İng çalışacağım. Takıntılı olduğum canımı yakan birini unutmak istiyorum
 
Gercekten dil çalışmak ise yarıyor mu? Ben de Arapça ve İng çalışacağım. Takıntılı olduğum canımı yakan birini unutmak istiyorum
Bana yaramıştı.
Ben zaten yabancı dille ilgilenmeyi çok severim.
Bana da psikoloğum sevdiğin işleri yap demişti,aklıma o gelmişti o zamanlar.
 
Farkında olup kurtulamamak durumu. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Konunuzda kendimi gördüm resmen. Bende aynı süreçten geçiyorum. Bu öyle olmadı uymadı çıkar hayatından engelle heryerden iki güne toparlarsın denecek kadar basit bir süreç değil bunu çok iyi biliyorum.
 

Yemin ederim size bir gram abartmıyorum, tek işim gücüm o gibiyim. Mesaj attı mı , ne yaptı, acaba nerde? Haftasonu ne yapacak, ? Acaba mesaj mı atsam? Sürekli bunlar kafamda dönüyor.
Eskiden olsa bunu evde yapıyordum tek farkı bu, yatakta duruyordum arada uyuyordum , rüyada bir haber almayı umuyordum , şimdi ise işte sürekli bunu yapıyorum. Kulagımda kulaklık , birşeyler dinliyorum .
Ayrılık aklıma gelince , fena oluyorum. Ben iyileseyim ama ayrılmayalım. Bittiğini kabul etmiyorum, bitti biliyorum artık ailesine dediyse Olmaz.
Bir yandan da kaderimse doner gelir diyorum.
Bir insan kendini nasıl bu kadar rezil eder aklım almıyor. Baska bir derdim yok gibi tek bunları dusunuyorum.
Kendimi sevmeye calısıyorum birkac dakika sürüyor. Hep kendi degerimi insanların bana verdiği değerle belirledim. Mesela birisi bana cok iyisin dese inanıyorum, kötüsünede hep baskasının fikriyle .
İlişkide de asla böyle istediğimde aramadım, kontrol için degıl istediğim için . Hep ters tepildi.
O istediğinde aradıgında hıc sorun yok, o ıstedıgınde bulustugumuzda sorun yok. Ama ben istediğimde berbat geciyordu mesela o bulusma.
Ben gercekten kafamı toparlamam lazım gerekiyor. Tek basıma da mutlu değerli olmayı, birine derdimi anlatmadanda durabilmek istiyorum. Birinin onayı olmadan yasamayı öğrenmem gerekli.
 
Ne kadar zaman aldı atlarmanız. Birde takıntılı mıydınız sizde yani bırakamama durumunuz avrmıydı. Sürekli geri dönme vs. Çünkü takıntı haline gelince bu normal yollar pek işe yaramıyor sanki.
 
Cok acı ama değil. Yani yok sayamıyorsun, hep ıkılemle oluyor.
Bittiğini kabul ettiniz mi
 

Sürekli geri dönme işini sizde kim yapıyor, karsı tarafta siz gibi mi yoksa o istemiyor mu gercekten?
 
Sürekli geri dönme işini sizde kim yapıyor, karsı tarafta siz gibi mi yoksa o istemiyor mu gercekten?
Bittiğini kabul ettiniz mi kısmına cevap vereyim önce hayır edemedim. Edemiyorum. Yanlış olduğunu bildiğim halde malesef edemedim.
Dönen kim mevzusuda çok karışık bizde.
Temel sorunumuz dönen kalan vs değil aslında. Sizinde benimde sorunumuz yaptığımız takıntı. Bir noktada saplanıp kalmak.
Üstelik yanlış olduğunu bildiğimiz halde. Aslında yanlış olduğunu bilmek falan da değil. Karşı tarafın sağlıklı bir iletişimi bize hiç bir uygunluğu yok, güçlü bir duygusu da yok bunu biliyoruz ve kendi duygumuzla gemiyi yürütmeye çalışıyoruz. Halbuki okyanusun ortasında boşa kürek çekmek gibi bir şey bu. Çünkü ben sevgi olsa herşey güzel gitse karşımdaki düzgün olsa onunla yürümek isterdim diyorum. Temelde ikimizde sanırım sevmeyen bir adama saplanıp kalmanın ağırlığını taşıyoruz kalbimizde. Bütün mesele bu gibi. Neden kısmını kendimde duygusal eksiklik olarak tanımıyorum ben yada çok başka bir şey bilmiyorum. Ama nasıl kurtulurum bu durumdan fikrim yok.
 
1,5 sene cebelleştim ben.
Arada geçici,part time işler buldum.
Terapiye devam ettim.
Sonra kalıcı bir iş buldum,Almancaya ve pilatese devam tabii.
Sonra sonra açıldım,kendime geldim,çok şükür.
 
İşyerinde tüm bunları nasıl yapabiliyorsun ki?
Daha yoğun bir ortamda bulunmalısın.
Mesela ben ayaklarımı bile hissetmiyordum iş çıkışı Almanca kursuna giderken.
Ne kadar fazla meşguliyet o kadar az boş zaman. O kadar da az takarsın.
 
1,5 sene cebelleştim ben.
Arada geçici,part time işler buldum.
Terapiye devam ettim.
Sonra kalıcı bir iş buldum,Almancaya ve pilatese devam tabii.
Sonra sonra açıldım,kendime geldim,çok şükür.
Sanırım işin en çok sabretmek kısmı önemli gerisi geçiyor. Fakat unutmaya kurtulmaya niyet etmekte önemli bu niyet ne zaman oluşacak bende bilmiyorum. Önemli olan o yola girmeyi kabul etmek. Bunu nasıl başardınız. Yani hangi noktada karar verdiniz buna. Umudunuzu mu kesti karşı taraf yoksa artık kurtulmalıyız mı dediniz.
 
narsist kurbanısınız.

hayatını yakmışım cümlesi bile ego içeriyor. bir benzerini duydum çünkü

bu adamı tamamen unuttuğunuz gün yeniden doğacaksınız haberiniz olmadan. kurtulun bu adamdan. sevip sevileceğiniz bi ilişkide böyle takıntılı depresif bi kadın olmayacaksınız sorumlusu bu adam. yazık canınıza.
 
Bütün konularını okudum. Çok güzel kendini de onu da analiz ediyorsun. Kendimi sana çok yakın hissettim. Ben de senin gibi biriyim. Konularını okudukça o kapana kısılmışlık eski ilişkim vs hepsi üstüme çullandı midem ağrıdı.
Sıkıntını çok iyi anlıyorum.
Ama çözümü ne bilmiyorum. Ben engellemiştim ve asla iletişime geçmemiştim. Tabi bu 3 sene sonra olabilmişti. Yine hala tekrar iletişime geçsem düşerim eline malesef. Bırak, görüşme vs. demek de çözüm olmuyor. Daha zamanın var demek ki. Bu süreci umarım en az hasarla atlatırsın ve evlenmeden tabi. Samimiyetle senin için iyi şeyler diliyorum.
 
Sorumlusu kim inanın bilmiyorum.
Sadece tek bildiğim kendimi iyilestirmem gerektiği, hayatı yeniden akısına sokarak.
Sürekli düşünmeyerek onu , naptı acaba kimle diye kurmadan, sürekli aglamadan.
Kendi hayatımı güzellestirmem şart oldu benım. Kimseyle olmadan , kendime sarılarak , kendimi severek en basta
 

Her şeyin farkında olup harekete geçememek çok üzücü. Ama psikoloğa giderek adım atmışsınız. Bu çok güzel.
Çünkü sizin gibi takıntılı insanların bunu yapması, tedavi görmesi şart.
Maalesef benim de başımda hayatının merkezine beni koyan, saplantılı, takıntılı, beni korkuttuğu için ayrılamadığım biri vardı. Zar zor kurtuldum. Çok çektim. Ama sizin yazdıklarınıza bakınca acaba gerçekten kurtuldum mu diye soruyorum kendime.
Şehir değiştirdim; hala acabalarım var. Her yerden iletişimi kopardım. Yine de bi yerden bana ulaşır mı korkum var.
Sonuç olarak karşı taraf için de öyle zor ki. Siz hem kendinizi hem de hayatınıza aldığınız insanı üzüyorsunuz aslında.
Son derece sağlıksız bir durum.
Keşke herkes sizin gibi bilincinde olup kendini düzeltmeye çalışsa. Umarım bu durumdan kurtulursunuz. Yoksa çok yazık olur. Böyle yaşanmaz.
Buna izin vermeyin.
 
Varya söyle deyim karsı durumda birini görünce siz dediniz ya onun durumunda gibi anlattınız.
Benimde basıma geldi o durumda, ama o hayatımdan uzaklastıgında sunu anlamıstım, onun ki saplantı degıl , bir anda nasıl gittiğimi anlamak istiyor. Seviyor görünüyordum ben. Cunku ama, onun kadar yüksek degıldi.

Bu yeni kişiyi sevince anladım bunu.

Bence karsıdaki insanın takıntısı bambaska bir konuda olabilir.
Cunku ıkı tarafıda yasadım bende . Ama buny yapanları anladım, bunu yaptıgında cok rahatsız oldum fakat içten içe aslında sunu biliyordum; sebep benım onu onun kadar sevmemem. Ondan veriyor bu yüksek tepkiyi . Zamanında uzatmadan bitirmek gerekiyordu diye dusunmustum
 
Ben diğer tüm ılıskılerimde hıc böyle olmadım , herkese takıntı geliştirmiyorum, hatta genelde daha rahat tarafım, böyle bile bile bisey yapmadım
 
Biz okbliler olarak olaylarw çok farklı anlamlar yüklüyoruz. Her şeyi takıyoruz kendı degerımızı içimizde düşürüyoruz kimse çok iyi değil çok iyi olmaya da çalışmayalım ya bu çok iyi olmak meselesi insanlığa zaten uygun değil.

Bence paylastıgınız zaman yanı ailenızle olsun bence sizi yargılayamayacqk insanlarla rahatlıyorsunuz.Çünkü olay içinizde.

Ah ah ben de sürekli kendimi çok mu kötüyüm diye sorgulardım zamanla azaldı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…