Takmamayı Öğrenmek...

EscobarCesur .!.:

Çok güzel bir sözmüş,hemen yazdım ve duvarıma yapıştırdım.Bu tür insanlar bendeki iyilik duygusunu azaltıyorlar ve bence dünyada bu kadar kötü insan olmasının temel nedeni de insanların içindeki iyilik duygularının zamanla azalması.

Genişletmek için tıkla...

ozelbir_i .!.:

takmama konusunda canlı bir örneği gördüm kendimden de biliyorum ve rahatlıkla söylüyorum ki genel anlamda söylüyorum mesela bir olay oldu her aklınıza geldiğinde amaan diyin ve dikkatinizi başka şeylere verin ilk başlarda pek inandırıcı gelmiyor ama zamanla samimi söylüyorum umursamaz bir insan haline geliyorsunuz lütfen ve lütfen yapın ,kafaya takmayayım diye milleti kırıp geçirmeyin sakın bu sefer siz ağır konuşan bir insan olursunuz ki inanın hiç çekilmiyor beni yanlış anlamayın ama bazı kandınlarda en sinir olduğun şey ağır konuşmak işte bunun sebebi o insanların yaşadıkları artık herkesten kötülük bekler hale geliyor ve farkında bile değil ya da kendini savunuyor

buna ek olarak, mütevazı olan ama kendinizi enayi yerine koydurmayın hayatın heryerinde

Genişletmek için tıkla...

tenesemisir .!.:

Ben de sağlık sorunlarımdan dolayı kilo verdim ve istesem de kilo alamıyorum. Gelen kötü yorumlara benim de canım sıkılıyor. Ben artık 14 yaş çocuk kıyafetlerini giyiyorum, gardrobumu yenilemek zorunda kaldım.
Kafaya takmamak için de şunları yapıyorum, onceden giyemedigim dar bluzlari giyebiliyo olmanın tadını çıkarıyorum. Bir de kendimi sürekli meşgul ediyorum, iş kitap dizi ev işi. Insan bos kaldı mi kafasında ayni seyleri döndürüp duruyor. Her sey olacağına varır, akışına bırak

Genişletmek için tıkla...

karamela_sepeti .!.:

Belli yaştan sonra "O değil de ben niye milleti takıyorum ?" deyip aydınlanma geliyor.Bana geç geldi, 27'den sonra -amannn- demeyi öğrendim.Sanirim dünyayı kurtarmayi bırak etraftaki metrekareye düşen gereksizlerinsayısını görüp bunlarla baş edilmez, ne hali varsa görsünler deyip pes ediyor insan.

Genişletmek için tıkla...

Roseaysea .!.:

İnsanlara odaklandığımda bendeki iyilik duyguları da azalıyor.Ama bu bize de zulüm.İlkelere,inançlarımıza göre yaşar ve onları merkeze alırsak,"kurt kurtluğunu yapsın,ben insanım "diyerek bu dünyadaki amacımızı gerçekleştirmeye başlıyoruz.Bakın bir söz daha geldi aklıma:


"Seni diğerlerinden farksız yapmaya tüm gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada kendin olarak kalabilmek, dünyanın en zor savaşını vermek demektir. Bu savaş bir başladı mı artık hiç bitmez." Edward Estlin Cummings

Zorlu ama çok zevkli bir savaş.

Genişletmek için tıkla...