Onunla çok mutlu olmayı istedin ama o izin vermedi her şey daha farklı olabilirdi diye kızgınsın. O varken ona bağırıp çağırabilirdin ondan kurtulmak için çırpınırken sevgini açına ve öfkene kurban edebilirdin ama en olmayacak olanı yapıp öldü. İşte bu Her şeyi yarım bırakır. Ama iyileştikçe o çürük yarımı atıp taze filizler çıkaracaksın merak etme. Kolay değil. Ama geçmese insanlar acıdan delirirdi. Geçiyor... umarım kısa sürerHepinize hayırlı geceler arkadaşlar .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Mezarına gidiyorum , yaşarken nasıl içimden ağzıma geleni saydıysam , mezarında da içimden söylüyorum her şeyi .
Bazen sessizce dile getiriyorum , rahat mısın , azapta mısın , pişman mısın napıyosun orda diye .
Bak diyorum ben hâlâ ağlıyorum , açtığın yaralar kapanmadı . Huzurum var ama üzgünüm , üzgünüm çünkü ben toparladıkça sen yıkıp perişan ettin .
Hâlâ seviyorsun dedi psikoloğum , normal mi dedim , normal dedi , bence normal değil dedim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
Normal ablacım. Yaşadıklarının hepsi normal. Ayrıntı bilmiyorum sadece tahmin yürütüyorum, büyük bir psikolojik savaşın icerisindesin, henüz bitmiş değil. Belki bir yıl sürecek bu durum, belki beş yıl, ama sonunda alışacaksın. Öfken hiç geçmeyecek, aklina geldikçe sövmeye devam edeceksin, ama eskisi kadar şiddetli olmayacak hislerin. Yaraların kapanacak zamanla, varsın izleri kalsın onlar da acıtmayacak artık.Hepinize hayırlı geceler arkadaşlar .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Mezarına gidiyorum , yaşarken nasıl içimden ağzıma geleni saydıysam , mezarında da içimden söylüyorum her şeyi .
Bazen sessizce dile getiriyorum , rahat mısın , azapta mısın , pişman mısın napıyosun orda diye .
Bak diyorum ben hâlâ ağlıyorum , açtığın yaralar kapanmadı . Huzurum var ama üzgünüm , üzgünüm çünkü ben toparladıkça sen yıkıp perişan ettin .
Hâlâ seviyorsun dedi psikoloğum , normal mi dedim , normal dedi , bence normal değil dedim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
Atmak istiyorsan at bence kv ne alaka çok istiyorsa kendi saklasa yaYalan söylüyorum kardeşlerime iyiyim ben diyorum
Köşe bucak gizli gizli ağlıyorum çocuklarım görmesin diye , arkana bakma anne bak ne güzel olcak herşey diyorlar , evet İnşAllah bundan sonra çok güzel olur diyorum , dua ediyorum Rabbim çocuklarımdan ayırma diye , maneviyatım mı kuvvetli değil , ruhsal olarak çok mu dipteyim noluyo bilmiyorum .
Havlularını attım , kıyafetleri gardrobunda duruyor hâlâ , kvalidem ben ölene kadar atma dedi , ben onları da atmak istiyorum
Evet gerçekten atmak istiyorum hazırım buna
Hnnaz arkadasım,Hepinize hayırlı geceler arkadaşlar .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Mezarına gidiyorum , yaşarken nasıl içimden ağzıma geleni saydıysam , mezarında da içimden söylüyorum her şeyi .
Bazen sessizce dile getiriyorum , rahat mısın , azapta mısın , pişman mısın napıyosun orda diye .
Bak diyorum ben hâlâ ağlıyorum , açtığın yaralar kapanmadı . Huzurum var ama üzgünüm , üzgünüm çünkü ben toparladıkça sen yıkıp perişan ettin .
Hâlâ seviyorsun dedi psikoloğum , normal mi dedim , normal dedi , bence normal değil dedim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
Sağol ablacım Allah razı olsun .Hannaz ablacım yeniden basın sagolsun.
Ölüm başka bir acı tarifi yok...
Sen doktor kontrollerini ihmal etme, devam et.
Zaman su gibi akıyor . Bir gün diyeceksin ki “Çok şükür o günler de geride kaldı.”
İnşAllah ablacım .Her gecenin bir sabahı var elbet geçecek abla Rabb'im gönlüne ferahlık versin kontrollerine git bence de faydası olur insAllah
Çok değişik , karmakarışık bi duygu . Stabil değil , bi öyleyken bi böyle oluyo . İlaçları kullanmasam daha da kötü oluyorum .Onunla çok mutlu olmayı istedin ama o izin vermedi her şey daha farklı olabilirdi diye kızgınsın. O varken ona bağırıp çağırabilirdin ondan kurtulmak için çırpınırken sevgini açına ve öfkene kurban edebilirdin ama en olmayacak olanı yapıp öldü. İşte bu Her şeyi yarım bırakır. Ama iyileştikçe o çürük yarımı atıp taze filizler çıkaracaksın merak etme. Kolay değil. Ama geçmese insanlar acıdan delirirdi. Geçiyor... umarım kısa sürer
Merve bi bilsen ne kadar çabaladım , emeklerimi bi bilsen keşke ama olmadı , ben düzeltmeye çalıştıkça o yıktı , tek taraflı çabaydı , o zerre uğraşmadı ..Koskoca bir hayal kırıklığı bu hikâye. Düzelsin sevsin istemişşin, güzelleşsin istemişsin. Düzelmeden bitmiş. Yarım kalmış. Çünkü sen sen sonunu böyle hayal etmemişsin.
Böyle görünüyor bana...
Rabbim ferahlık versin.
Çoğumuz biliyorduk hayattayken çok sıkıntıdaydınız. Öldükten sonra hissettikleriniz normal bence. Zamanla geçecek inşallah.Hepinize hayırlı geceler arkadaşlar .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Mezarına gidiyorum , yaşarken nasıl içimden ağzıma geleni saydıysam , mezarında da içimden söylüyorum her şeyi .
Bazen sessizce dile getiriyorum , rahat mısın , azapta mısın , pişman mısın napıyosun orda diye .
Bak diyorum ben hâlâ ağlıyorum , açtığın yaralar kapanmadı . Huzurum var ama üzgünüm , üzgünüm çünkü ben toparladıkça sen yıkıp perişan ettin .
Hâlâ seviyorsun dedi psikoloğum , normal mi dedim , normal dedi , bence normal değil dedim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
Normal demi ..Normal ablacım. Yaşadıklarının hepsi normal. Ayrıntı bilmiyorum sadece tahmin yürütüyorum, büyük bir psikolojik savaşın icerisindesin, henüz bitmiş değil. Belki bir yıl sürecek bu durum, belki beş yıl, ama sonunda alışacaksın. Öfken hiç geçmeyecek, aklina geldikçe sövmeye devam edeceksin, ama eskisi kadar şiddetli olmayacak hislerin. Yaraların kapanacak zamanla, varsın izleri kalsın onlar da acıtmayacak artık.
Lütfen içindeki duyguları bastırmaya çalışma. Öyle yaparak üstesinden gelemezsin, sadece ertelersin.
Evet atmak istiyorum , ama kvalidem çok hassas dönemde , acısı çok büyük , kolay kolay atlatacağını hiç zannetmiyorum çünkü anne o , canından iki evladını aynı gün toprağa verdi , o kadar büyükki acısı o acı dağa verilse dağ ikiye ayrılır , en büyük acı evlat acısıdır çünkü .Atmak istiyorsan at bence kv ne alaka çok istiyorsa kendi saklasa ya
Senin de başın sağolsun .Hnnaz arkadasım,
Henuz ıkı ay oldu sanırım..
benım 5 ay oldu esımı kaybedelı
su an en zor donemlerdesın
daha once annemı kaybettıgım ıcın
Bunun tek çaresı zaman..ve ıkıncı ayda cok kotuydum..delırmıs gıbı..yatamıyosun kalkamıyosun..hıcbıryere sıgmıyorsun..
sadece zamanın gecmesı gerek..
hep boyle hıssetmıyceksın..
bır parca daha saglıklı bır hale geleceksın
İlaçlar böyle zamanlar için var...Çok değişik , karmakarışık bi duygu . Stabil değil , bi öyleyken bi böyle oluyo . İlaçları kullanmasam daha da kötü oluyorum .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?