Tam iyiyim derken ...

Hannaz

Nirvana
Pro Üye
29 Aralık 2015
8.774
261.214
Hepinize hayırlı geceler arkadaşlar .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
 
Son düzenleme:
Hepinize hayırlı geceler arkadaşlar .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Mezarına gidiyorum , yaşarken nasıl içimden ağzıma geleni saydıysam , mezarında da içimden söylüyorum her şeyi .
Bazen sessizce dile getiriyorum , rahat mısın , azapta mısın , pişman mısın napıyosun orda diye .
Bak diyorum ben hâlâ ağlıyorum , açtığın yaralar kapanmadı . Huzurum var ama üzgünüm , üzgünüm çünkü ben toparladıkça sen yıkıp perişan ettin .
Hâlâ seviyorsun dedi psikoloğum , normal mi dedim , normal dedi , bence normal değil dedim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
Onunla çok mutlu olmayı istedin ama o izin vermedi her şey daha farklı olabilirdi diye kızgınsın. O varken ona bağırıp çağırabilirdin ondan kurtulmak için çırpınırken sevgini açına ve öfkene kurban edebilirdin ama en olmayacak olanı yapıp öldü. İşte bu Her şeyi yarım bırakır. Ama iyileştikçe o çürük yarımı atıp taze filizler çıkaracaksın merak etme. Kolay değil. Ama geçmese insanlar acıdan delirirdi. Geçiyor... umarım kısa sürer
 
Hepinize hayırlı geceler arkadaşlar .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Mezarına gidiyorum , yaşarken nasıl içimden ağzıma geleni saydıysam , mezarında da içimden söylüyorum her şeyi .
Bazen sessizce dile getiriyorum , rahat mısın , azapta mısın , pişman mısın napıyosun orda diye .
Bak diyorum ben hâlâ ağlıyorum , açtığın yaralar kapanmadı . Huzurum var ama üzgünüm , üzgünüm çünkü ben toparladıkça sen yıkıp perişan ettin .
Hâlâ seviyorsun dedi psikoloğum , normal mi dedim , normal dedi , bence normal değil dedim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
Normal ablacım. Yaşadıklarının hepsi normal. Ayrıntı bilmiyorum sadece tahmin yürütüyorum, büyük bir psikolojik savaşın icerisindesin, henüz bitmiş değil. Belki bir yıl sürecek bu durum, belki beş yıl, ama sonunda alışacaksın. Öfken hiç geçmeyecek, aklina geldikçe sövmeye devam edeceksin, ama eskisi kadar şiddetli olmayacak hislerin. Yaraların kapanacak zamanla, varsın izleri kalsın onlar da acıtmayacak artık.
Lütfen içindeki duyguları bastırmaya çalışma. Öyle yaparak üstesinden gelemezsin, sadece ertelersin.
 
Yalan söylüyorum kardeşlerime iyiyim ben diyorum
Köşe bucak gizli gizli ağlıyorum çocuklarım görmesin diye , arkana bakma anne bak ne güzel olcak herşey diyorlar , evet İnşAllah bundan sonra çok güzel olur diyorum , dua ediyorum Rabbim çocuklarımdan ayırma diye , maneviyatım mı kuvvetli değil , ruhsal olarak çok mu dipteyim noluyo bilmiyorum .
Havlularını attım , kıyafetleri gardrobunda duruyor hâlâ , kvalidem ben ölene kadar atma dedi , ben onları da atmak istiyorum
Evet gerçekten atmak istiyorum hazırım buna
 
Yalan söylüyorum kardeşlerime iyiyim ben diyorum
Köşe bucak gizli gizli ağlıyorum çocuklarım görmesin diye , arkana bakma anne bak ne güzel olcak herşey diyorlar , evet İnşAllah bundan sonra çok güzel olur diyorum , dua ediyorum Rabbim çocuklarımdan ayırma diye , maneviyatım mı kuvvetli değil , ruhsal olarak çok mu dipteyim noluyo bilmiyorum .
Havlularını attım , kıyafetleri gardrobunda duruyor hâlâ , kvalidem ben ölene kadar atma dedi , ben onları da atmak istiyorum
Evet gerçekten atmak istiyorum hazırım buna
Atmak istiyorsan at bence kv ne alaka çok istiyorsa kendi saklasa ya
 
Hepinize hayırlı geceler arkadaşlar .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Mezarına gidiyorum , yaşarken nasıl içimden ağzıma geleni saydıysam , mezarında da içimden söylüyorum her şeyi .
Bazen sessizce dile getiriyorum , rahat mısın , azapta mısın , pişman mısın napıyosun orda diye .
Bak diyorum ben hâlâ ağlıyorum , açtığın yaralar kapanmadı . Huzurum var ama üzgünüm , üzgünüm çünkü ben toparladıkça sen yıkıp perişan ettin .
Hâlâ seviyorsun dedi psikoloğum , normal mi dedim , normal dedi , bence normal değil dedim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
Hnnaz arkadasım,
Henuz ıkı ay oldu sanırım..
benım 5 ay oldu esımı kaybedelı
su an en zor donemlerdesın
daha once annemı kaybettıgım ıcın
Bunun tek çaresı zaman..ve ıkıncı ayda cok kotuydum..delırmıs gıbı..yatamıyosun kalkamıyosun..hıcbıryere sıgmıyorsun..
sadece zamanın gecmesı gerek..
hep boyle hıssetmıyceksın..
bır parca daha saglıklı bır hale geleceksın
 
Rabbim inşallah İnşirah ferahlığı versin. Kolay kabul edilebilir bir durum değil. Çok şanslısınız çocuklarınız pırlanta gibi . Onlar ve aileniz yanınızda inşallah kısa zamanda toparlarsınız . İnsanın içi boşluk gibi oluyor kızsa kızamıyor , affetse affedemiyor . Bu kadar şey yaşayıp metanetli olmak kolay değildir sanırım. İçinizde bir parça sevgi , merhamet kırıntısı olmasa oh bile derdiniz . Rabbim kalbiniz kadar güzel bir hayat sunsun inşallah size ve çocuklarınıza 🍀
 
Hannaz ablacım yeniden basın sagolsun.
Ölüm başka bir acı tarifi yok...
Sen doktor kontrollerini ihmal etme, devam et.
Zaman su gibi akıyor . Bir gün diyeceksin ki “Çok şükür o günler de geride kaldı.”
Sağol ablacım Allah razı olsun .
Günü gününe gidiyorum ilaçlarımı kullanıyorum , ilaçara bağımlı olmak da istemiyorum .
O günler de gelir ya gelir elbet . Kolay olmucak galiba .
 
Onunla çok mutlu olmayı istedin ama o izin vermedi her şey daha farklı olabilirdi diye kızgınsın. O varken ona bağırıp çağırabilirdin ondan kurtulmak için çırpınırken sevgini açına ve öfkene kurban edebilirdin ama en olmayacak olanı yapıp öldü. İşte bu Her şeyi yarım bırakır. Ama iyileştikçe o çürük yarımı atıp taze filizler çıkaracaksın merak etme. Kolay değil. Ama geçmese insanlar acıdan delirirdi. Geçiyor... umarım kısa sürer
Çok değişik , karmakarışık bi duygu . Stabil değil , bi öyleyken bi böyle oluyo . İlaçları kullanmasam daha da kötü oluyorum .
 
Koskoca bir hayal kırıklığı bu hikâye. Düzelsin sevsin istemişşin, güzelleşsin istemişsin. Düzelmeden bitmiş. Yarım kalmış. Çünkü sen sen sonunu böyle hayal etmemişsin.

Böyle görünüyor bana...
Rabbim ferahlık versin. 🤲🏻
Merve bi bilsen ne kadar çabaladım , emeklerimi bi bilsen keşke ama olmadı , ben düzeltmeye çalıştıkça o yıktı , tek taraflı çabaydı , o zerre uğraşmadı ..
 
Hepinize hayırlı geceler arkadaşlar .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Mezarına gidiyorum , yaşarken nasıl içimden ağzıma geleni saydıysam , mezarında da içimden söylüyorum her şeyi .
Bazen sessizce dile getiriyorum , rahat mısın , azapta mısın , pişman mısın napıyosun orda diye .
Bak diyorum ben hâlâ ağlıyorum , açtığın yaralar kapanmadı . Huzurum var ama üzgünüm , üzgünüm çünkü ben toparladıkça sen yıkıp perişan ettin .
Hâlâ seviyorsun dedi psikoloğum , normal mi dedim , normal dedi , bence normal değil dedim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
Çoğumuz biliyorduk hayattayken çok sıkıntıdaydınız. Öldükten sonra hissettikleriniz normal bence. Zamanla geçecek inşallah.

Bitmemiş hesaplaşmalarınız var. Yıllarca size verdiği mutsuzluğun bir hesaplaşması. İzlediğimiz tüm filmlerde, okuduğumuz tüm kitaplarda insanlar ödeşir, herkes yaptığının karşılığını alır. Ama sizin evliliğinizde hepsi havada kalmış gibi.

Bu yorumları yapmamın sebebi benzerlerini kuzenimin de yaşamış olması. Onun da eşi zalim bir adamdı. Eskiden tavana ip takılıp yapılan bez beşikler vardı. Adam Bebeği onda sallarmış, bebek uyumuyor diye duvara vururmuş. Kuzenim eşinin öldüğü ilk zamanlar kötüydü. İçindeki hesaplaşmaları bitiremedi ama sonra rahatladı. İlk yıldan sonra ilaçları da bıraktı
 
Normal ablacım. Yaşadıklarının hepsi normal. Ayrıntı bilmiyorum sadece tahmin yürütüyorum, büyük bir psikolojik savaşın icerisindesin, henüz bitmiş değil. Belki bir yıl sürecek bu durum, belki beş yıl, ama sonunda alışacaksın. Öfken hiç geçmeyecek, aklina geldikçe sövmeye devam edeceksin, ama eskisi kadar şiddetli olmayacak hislerin. Yaraların kapanacak zamanla, varsın izleri kalsın onlar da acıtmayacak artık.
Lütfen içindeki duyguları bastırmaya çalışma. Öyle yaparak üstesinden gelemezsin, sadece ertelersin.
Normal demi ..
Allah beni affetsin öyle kızıyorumki ona her mezarına gittiğimde hem ağlıyorum hem kızıyorum .
Affetmiş değilim , affeder miyim onu da bilmiyorum . Çok üzgünüm , kırgınım
Toprağını öyle hırsla sıkıyorumki yakasına yapışmış gibi , cevap vermiyo , konuşamaz , pişmansa pişmanım diyemez , özür dileyemez .
Ama arkamı dönüp giderken ben özür diliyorum , saçma belki ama özür diliyorum kızdığım için .
 
cok fazla konusup tanismasakta durumunuzu biliyorum, ve bizde zor bir surecten sizinki gibi bir sonla kurtulduk.
henuz cok yeni duygulariniz karisik.
yillarca suren kasılmış bir hayatin icinden sadece oh be diyerek çıkmaiyoruz maalesef.
yeri gelecek aglayacaksin, yeri gelecek şukur ya kurtuldum diyeceksin ne kadar surer bilemem bu sizinle alakali ama geçiyor,geçecek hatta gun gelecek resimlerine bakmadan yuzunu bile hatirlayamayacaksin.
 
Atmak istiyorsan at bence kv ne alaka çok istiyorsa kendi saklasa ya
Evet atmak istiyorum , ama kvalidem çok hassas dönemde , acısı çok büyük , kolay kolay atlatacağını hiç zannetmiyorum çünkü anne o , canından iki evladını aynı gün toprağa verdi , o kadar büyükki acısı o acı dağa verilse dağ ikiye ayrılır , en büyük acı evlat acısıdır çünkü .
Derleyip toplayıp kvalideme götürsem yanlış algılar , beni anlayacak durumda değil çünkü .
Şimdilik görünmeyecek bi yere kaldırırım , istediği zaman da veririm kendisine .
 
Hnnaz arkadasım,
Henuz ıkı ay oldu sanırım..
benım 5 ay oldu esımı kaybedelı
su an en zor donemlerdesın
daha once annemı kaybettıgım ıcın
Bunun tek çaresı zaman..ve ıkıncı ayda cok kotuydum..delırmıs gıbı..yatamıyosun kalkamıyosun..hıcbıryere sıgmıyorsun..
sadece zamanın gecmesı gerek..
hep boyle hıssetmıyceksın..
bır parca daha saglıklı bır hale geleceksın
Senin de başın sağolsun .
İlk zaman hep aynı günü yaşadım . Mart ayına girdiğimizi günler sonra öğrendim , günlerimi bile bilemedim .
Şu on gündür falan , hangi günde olduğumuzu bilebiliyorum .
An geliyor sanki ölüm haberini şimdi almışım gibi oluyorum , an geliyor sanki hiç ölmemiş gibi korku tedirginlik hâli oluyor ama özlemle içiçe saçmasapan bi duygu içinde buluyorum kendimi .
 
X