- 29 Aralık 2015
- 8.774
- 260.594
Hepinize hayırlı geceler arkadaşlar .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
Umarım düzgün cümleler kurup anlaşılır bir şekilde yazabilirim .
Bilmeyenler için belirteyim , eşimi kaybettim öldü o yok artık . Zor bi evliliğim vardı , umutla kurtulmayı beklediğim , sabrettiğim , tevekkül içinde ben de bi gün kurtulurum sağsalim hayırlısıyla dediğim bi evlilikti .
Henüz üç ay olmadı ama olmak üzere .
Zaman çok hızlı geçiyor ama ben sanki hâlâ aynı yerde takılıp kaldım tıkandım .
Tam iyiyim derken başladığım yere geri dönüyorum .
Düşünmemeye çalışıyorum, kendimi oyalıyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum yok yapamıyorum .
Psikolog psikiyatri .
İyi şükür gülme atakları nerdeyse bitti sayılır . Bi de şu ani gelen ağlama krizleri bitse ne güzel olurdu .
Doktorum ağlamanı tutma dedi içine atma dedi , e tutamıyorumki zaten tutayım .
Güzel günlerinizi hatırla dedi .
Ne kolay söylemesi .
İçimde nefret , kızgınlık , öfke bitmediği sürece nasıl hatırlayabilirim .
Normal olsa ilaçlarıma ilaç eklemezdi , kontrole gel demezdi . Yakında yine kontrolüm var gitmek istemiyorum , acaba gitmesem kendi kendime başa çıkabilir miyim onu da kestiremiyorum , kendimi tanıyamıyorum . Ben böyle değildim .
Ben çok güçlüydüm , ben ne günler gördüm , ben kaç kere düştüm de yeniden kalktım , her seferinde daha güçlü bastım ama ...
Olmuyo işte darmadağınım
Ölmeseydi hiçbir şey değişmicekti , belki daha da kötü olcaktı , belki de o mezarda yatan ben olcaktım .
O mezarın başında ağlayan benim annem olcaktı , benim çocuklarım ve benim kardeşlerim ...
Takdiri İlahi işte .
Öyle işte arkadaşlar .
Normal mi bu ruh hâlim ?
Nolur bi şey diyin , bi tanıdığım vardı iyileşti çok iyi deyin bi şey diyin bana . Yoruldum ben , mutlu olmak istiyorum , unutamam ama bi yöntem söyleyin , siz bana ablalık yapın ..
Vaktinizi aldım hakkınızı helâl edin .
Yazmasanız da olur mecburiyetiniz yok .
Ama nolur kötü söz demeyin ağlıyorum içim çıktı .
Son düzenleme: