Alıntı yapamadım ama umarım yazım birilerine umut olur. Bende ilk gebeliğimi 14. Haftada sonlandırmak zorunda kaldım. Bebeğimin iskelet sistemi bozuktu elleri tersti omurgası bozuktu kafa şekli çok düzgğn değildi. 10. Haftada fark edildi ve sonlandırmam gerektiğini söylediler. Ben yaşadığım ilde gştmedik hastane bırakmadım üniversite ,eğitim araştırma, devlet hastanesi,özeller hepsinden aynı cevabı aldım bu haftada böyle anomalileri görüyorsak ileri haftalarda daha da kötü şeyler görürüz dediler. 4 hafta karar vermekle uğraştım en son sonlandırma kararı aldık ve malesef üniversite hastanesinde sonlandırıldı. Otopsi sonucunda bebeğimin akciğerlerinşn hiç olmadığı ve oluşamayacak olduğunu öğrendim. Yani zaten yaşamla bağdaşmıyormuş. Sonrası oradan oraya sürünmeydi. Genetik doktorlarını gezmeye başladım kromozom analizi temiz geldi. Wes yaptırmamızı söyldeiler kafam o kadar karışmıştı ki yaptırmadım. Ama keşke yaptırıp bilinmezlikte aylar geçirmeseydim. Tekrar hamile kalmayı düşününce stres bastı ya aynı olursa ya sağlıklı bebeğim olmazsa diye çok korktum hamie kaldım kendime haöileliği zehir ettim. Her hafta hastanedeydim. Detaylıya girdim yine korkuyordum sonra 30 haftada açılmam oldu doğum başlamıştı durfurdular. Sonra bebeğin fl-hl kemiği geride kalmaya başladı 3-4 hafta geride kalmıştı. Bir önceki gebeliğimde de iskelet displazisi olduğu için içim içimi yiyordu. Bebeğim sağlıklı olabilir hasta da olabilirdi ama doğumda 45 cm anca olacağını söylediler. Ben rabbime sığındım. Ve bebrğim 49 cm sağlıklı bir bebek olarak dünyaya geldi. Hergün defalarca şükrediyorum. Çünkü ben sağlıklı bir gebelik geçirip sağlıklı bir bebek kucağıma alacağıma ihtimal vermiyordum. Doktorlar o kadar çok sağlıksız gebelik tekrarlayabilir demişlerdi ki bu düşünceyş silip atamadım. Ama rabbim ol derse olur. Demem o ki bebeğe gebeliğe küsmeyin rabbim en kısa zamanda isteyen herkese sağlıklı hayırlı evlat nasip etsin.