- 1 Aralık 2011
- 3.602
- 5.564
- 358
- 37
Kızlar merhaba. Bu akşam eşimle yaşadığım bir tartışma üzerine hiç hazır cevap bir kişilik olmayışıma taktım fena halde. Aslında durum ve nedeni belliyken ben resmen konuşamıyorum,kendimi ifade edemiyorum ve iş işten geçtikten sonra niye konuşamadım ki diye kendime aşırı ama aşırı kızıyorum. Bugünkü konu özetle şuydu; evimizde akvaryum var. Eşimin yıllardır hobisi olduğu için onun ısrarıyla aldık ve ağırlıklı olarak eşim ilgileniyor. Ben alırken kırmamak için okey dedim ama zaten zor yerlestigim salonda saçma sapan yer kaplıyor diye çok gözüme batıyor şahsen. Bu akşam eşim ise gideceği için akşam üzeri biraz uyudu. O uyurken bende oğlumu oyaliyordum, oynadık ettik vs. Tam eşim kalktığında ben oğlumu yatmaya goturuyordum. Ben odaya giderken balıklara yem verdin mi diye seslendi. Yok vermedim dedim(salak kafa verdim de geç işte). Daha öncede bir kaç kez unuttuğuma şahit olduğu için kızdı saat kaç oldu vs dedi. Bende o sırada bebeğim zaten sebeklik yaptığı için keyifliydim ve bilmem kaç olmus dedim gülerek. Saçma ama ağzından öyle bir cevap çıktı
Çok mu komik bir de guluyorsun dedi arkamdan. Olay şu ki akvaryumun zaman ayarlı ışığının kapanmasına daha 1 saat vardı,yani yem vermek için hala 1 saat daha vardı. Ama gelin görün ki ben yine mallastim ve bunu söyleyip çatır çatır cevabımı veremedim. Her seferinde böyle oluyor ve ben hep hakliyken haksız durumda kalıyorum. Ben bunu nasıl yeneceğim Allah rızası için bana akıl verin. Bi de küsüyor beyefendi. Yarın da konuşmaz muhtemelen. Şu an her bu tarz olayda olduğu gibi niye şöyle demedim,niye böyle söylemedim ve hatta niye öyle söyledim bide güldüm diye kendimle kavga ediyorum elime ne geçecekse 

