• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tartışmaların yoğun olduğu dönemde hamile olduğumu öğrendim

lalenazz

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
15 Şubat 2025
99
28
3
28
Eşimle severek evlendim 8 aydır evliyim ama hareketlerine bakınca ben bunu nasıl sevmişim diyorum kendi kendime. Garip garip hareketleri var. Ailesine karşı beni asla savunduğunu görmedim ne kadar savunduğunu söylese bile. Kız kardeşleri ile gözünün önünde sözel olarak tartıştık ama sesini bile çıkaramadı. Ailesi benim hakkımda söylemediğim şeyleri söylemişim gibi davranıyor ve mesajlarını gördüm. Kız kardeşi benim söylemediğim bir sözü ben söylemişim gibi eşime mesaj atmış. Eşime ne zaman söylesem ben onları senin yanında uyaramam vs. diyip geçiştiriyor. Kendisinden ve ailesinden nefret etmeye başladım. Tam da tartışmaların yoğun olduğu bir dönemde tam ailemin yanına gitmek için hazırlanırken hamile olduğumu öğrendim. Yine de ailemin yanına geldim ama bu adamla çocuk büyütmek istemiyorum. Atanamadım henüz her gün dua ediyorum Allah kimseye muhtaç etmesin diye. Yalnız ve duygusal hissettiğim için buraya yazdım. Ailemle, eşim hakkındki sorunları konuşmadım. Çünkü zaten yaptıklarının bir kısmını biliyorlar ve artık anlatırsam onlar da eşimden nefret edecek.
 
ailenize söylemediniz de eşinize söylediniz mi onunla çocuk büyütmek istemediğinizi? biliyor mu neden ailenizin yanına gittiğinizi.
 
ailenize söylemediniz de eşinize söylediniz mi onunla çocuk büyütmek istemediğinizi? biliyor mu neden ailenizin yanına gittiğinizi.
Evet söyledim. Söylememe gerek yoktu zaten, kendisi de yaptıklarının farkındaysa anlaması lazımdı. Yazmadığım o kadar çok şey var ki mesele sadece ailesi değil.
 
Eşimle severek evlendim 8 aydır evliyim ama hareketlerine bakınca ben bunu nasıl sevmişim diyorum kendi kendime. Garip garip hareketleri var. Ailesine karşı beni asla savunduğunu görmedim ne kadar savunduğunu söylese bile. Kız kardeşleri ile gözünün önünde sözel olarak tartıştık ama sesini bile çıkaramadı. Ailesi benim hakkımda söylemediğim şeyleri söylemişim gibi davranıyor ve mesajlarını gördüm. Kız kardeşi benim söylemediğim bir sözü ben söylemişim gibi eşime mesaj atmış. Eşime ne zaman söylesem ben onları senin yanında uyaramam vs. diyip geçiştiriyor. Kendisinden ve ailesinden nefret etmeye başladım. Tam da tartışmaların yoğun olduğu bir dönemde tam ailemin yanına gitmek için hazırlanırken hamile olduğumu öğrendim. Yine de ailemin yanına geldim ama bu adamla çocuk büyütmek istemiyorum. Atanamadım henüz her gün dua ediyorum Allah kimseye muhtaç etmesin diye. Yalnız ve duygusal hissettiğim için buraya yazdım. Ailemle, eşim hakkındki sorunları konuşmadım. Çünkü zaten yaptıklarının bir kısmını biliyorlar ve artık anlatırsam onlar da eşimden nefret edecek.
Eşinden nefret etmeleri neden senin için önemli,geri dönme durumun yoksa?
İnanın sizi kırmak istemiyorum ama merak ediyorum evlendiğiniz ilk andan beri gözünüze batan,her gün yaptıklarıyla dizi kendinden soğutan ,yoğun tartışma yaşadığınız adamla nasıl sevişiyorsunuz , üstelik bu işin sonunun olmadığını bile bile önlem almadan ???
Konuya dönersek gelecekle ilgili ayaklarınızın yere sağlam bastığı kararlar alma vakti ,sizi sizden başka daha iyi düşünecek kimse yok, karar ne olursa olsun tüm sorumluluk size ait olacak.İyi düşünün sınırları iyi çizin. Kaybedecek bir şey yok net olun dik durun....
 
Eşimle severek evlendim 8 aydır evliyim ama hareketlerine bakınca ben bunu nasıl sevmişim diyorum kendi kendime. Garip garip hareketleri var. Ailesine karşı beni asla savunduğunu görmedim ne kadar savunduğunu söylese bile. Kız kardeşleri ile gözünün önünde sözel olarak tartıştık ama sesini bile çıkaramadı. Ailesi benim hakkımda söylemediğim şeyleri söylemişim gibi davranıyor ve mesajlarını gördüm. Kız kardeşi benim söylemediğim bir sözü ben söylemişim gibi eşime mesaj atmış. Eşime ne zaman söylesem ben onları senin yanında uyaramam vs. diyip geçiştiriyor. Kendisinden ve ailesinden nefret etmeye başladım. Tam da tartışmaların yoğun olduğu bir dönemde tam ailemin yanına gitmek için hazırlanırken hamile olduğumu öğrendim. Yine de ailemin yanına geldim ama bu adamla çocuk büyütmek istemiyorum. Atanamadım henüz her gün dua ediyorum Allah kimseye muhtaç etmesin diye. Yalnız ve duygusal hissettiğim için buraya yazdım. Ailemle, eşim hakkındki sorunları konuşmadım. Çünkü zaten yaptıklarının bir kısmını biliyorlar ve artık anlatırsam onlar da eşimden nefret edecek.
Kürtaja karşı mısınız değil misiniz? Tek soru bu.eş konusunda kesin konuşuyorsunuz çünkü.ben karşı değilim.
 
Eşinden nefret etmeleri neden senin için önemli,geri dönme durumun yoksa?
İnanın sizi kırmak istemiyorum ama merak ediyorum evlendiğiniz ilk andan beri gözünüze batan,her gün yaptıklarıyla dizi kendinden soğutan ,yoğun tartışma yaşadığınız adamla nasıl sevişiyorsunuz , üstelik bu işin sonunun olmadığını bile bile önlem almadan ???
Konuya dönersek gelecekle ilgili ayaklarınızın yere sağlam bastığı kararlar alma vakti ,sizi sizden başka daha iyi düşünecek kimse yok, karar ne olursa olsun tüm sorumluluk size ait olacak.İyi düşünün sınırları iyi çizin. Kaybedecek bir şey yok net olun dik durun....
Öncelikle olayın tamamını buraya yazmadım. İlk başta sorunlar halledilir gibi olunca sevdiğin için konuşup barışıyorsun ve haliyle de sevişiyorsun evet. Sözleriniz biraz ağır değil mi? Ne yaşadığını bilmediğiniz bir insana karşı, bu üslup ile konuşmanızı hoş karşılamadım. Eğer zaten ailemle konuşup halledebileceğim bir mesele olsaydı buraya yazmama da gerek kalmazdı. Bütün bu olanlar bir yere kadar halledilebilir bir sorundu ama artık başka şeyleri de biliyorum. Bu yüzden eşime karşı içimde kötü duygular oluşuyor. Evet, size hak veriyorum. Ama ne yapacağımı da bilmiyorum. En azından ne yapılacağı belli ama ben psikolojik olarak kaldıramadığım bir noktadayım.
 
Öncelikle olayın tamamını buraya yazmadım. İlk başta sorunlar halledilir gibi olunca sevdiğin için konuşup barışıyorsun ve haliyle de sevişiyorsun evet. Sözleriniz biraz ağır değil mi? Ne yaşadığını bilmediğiniz bir insana karşı, bu üslup ile konuşmanızı hoş karşılamadım. Eğer zaten ailemle konuşup halledebileceğim bir mesele olsaydı buraya yazmama da gerek kalmazdı. Bütün bu olanlar bir yere kadar halledilebilir bir sorundu ama artık başka şeyleri de biliyorum. Bu yüzden eşime karşı içimde kötü duygular oluşuyor. Evet, size hak veriyorum. Ama ne yapacağımı da bilmiyorum. En azından ne yapılacağı belli ama ben psikolojik olarak kaldıramadığım bir noktadayım.
Sözlerim ağır değil, üslubumda kırıcı değil,yoğun duygu yaşadığınız için herşeye çok çabuk alınmanız normal.Yazdıklarımı baştan okursanız güçlü durmanızı,ve size faydalı doğru kararlar almanızı tavsiye ettim,çünkü bu hayatı yaşayacak sizsiniz.
 
Ailesine karşı beni asla savunduğunu görmedim ne kadar savunduğunu söylese bile. Kız kardeşleri ile gözünün önünde sözel olarak tartıştık ama sesini bile çıkaramadı. Ailesi benim hakkımda söylemediğim şeyleri söylemişim gibi davranıyor ve mesajlarını gördüm. Kız kardeşi benim söylemediğim bir sözü ben söylemişim gibi eşime mesaj atmış. Eşime ne zaman söylesem ben onları senin yanında uyaramam vs. diyip geçiştiriyor.
Bunun değişmeyeceğini biliyorsunuz değil mi? Çocuk doğunca daha çok sinir harbi yaşayacaksınız çünkü sizin varlığınızın lafınızın evliliğinizin önemi yok gibi görünüyor. Karısını sahiplenmeyen çocuğunu da sahiplenmez. Karakteri olmayan, kendisini annesini savunmayan birine baba demek zorunda mı çocuk? Bu kadar mutsuz huzursuz kavga gürültü ortamında yaşamak büyümek zorunda mı?
 
Sözlerim ağır değil, üslubumda kırıcı değil,yoğun duygu yaşadığınız için herşeye çok çabuk alınmanız normal.Yazdıklarımı baştan okursanız güçlü durmanızı,ve size faydalı doğru kararlar almanızı tavsiye ettim,çünkü bu hayatı yaşayacak sizsiniz.
Dediğiniz gibidir muhtemelen, aşırı duygusalım
 
Bunun değişmeyeceğini biliyorsunuz değil mi? Çocuk doğunca daha çok sinir harbi yaşayacaksınız çünkü sizin varlığınızın lafınızın evliliğinizin önemi yok gibi görünüyor. Karısını sahiplenmeyen çocuğunu da sahiplenmez. Karakteri olmayan, kendisini annesini savunmayan birine baba demek zorunda mı çocuk? Bu kadar mutsuz huzursuz kavga gürültü ortamında yaşamak büyümek zorunda mı?
Ben de onu düşünüyorum işte, o yüzden ya sınırlarımı yeniden çizeceğim. Ya da kendi çocuğumu kendim büyüteceğim.
 
Onun ailesini değil de sizin onunla iletişiminizde çocuk geldiği zaman iyileşme olacak mı onu düşünün. Aşılamayacak durumlar sadece ailesi ile mi ilgili mesela? Saygı bitti mi hakaret vs var mı evlilik içerisinde? Daha yeni evlisiniz iyi düşünün
 
Madem sorunlu bir evliliğiniz vardı korunsaydinız. Bunu söylemekten insanlar bıktı.
Ve her ne hikmetse tam boşanmayı düşündüklerinde hamile olduğunu öğreniyorlar. Sorunlu evliliklerin döngüsü bu. Çünkü aynı düşünce yapısına sahip kadınlar oluyor genelde. Ve hemen hepsi sorunlu evlilikte çocuk doğurmak tan korkmaz ama kürtajdan korkar ve karşı olur. Hep aynı senaryo.
 
Farklı düşünenler elbette vardır ama ben böyle bir ortama bebek getirmenin bencillikten başka bir şey olmadığını düşünüyorum. Artık doğan çocuk kendi kendine büyümüyor , havadan nem kapan tramvatize olmaya hazır bir nesil var, üstelik dışarda iyilerden çok kötüler var. Sırf çocuk için bu adamla barışmazdım, boşanacaksam da doğurmazdım.
 
Madem sorunlu bir evliliğiniz vardı korunsaydinız. Bunu söylemekten insanlar bıktı.
Ve her ne hikmetse tam boşanmayı düşündüklerinde hamile olduğunu öğreniyorlar. Sorunlu evliliklerin döngüsü bu. Çünkü aynı düşünce yapısına sahip kadınlar oluyor genelde. Ve hemen hepsi sorunlu evlilikte çocuk doğurmak tan korkmaz ama kürtajdan korkar ve karşı olur. Hep aynı senaryo.
evet. hep istenmeyen bebek.

sorunlu evlilik ama korunmadan cinselliğe devam... insan sorun yaşadığı biriyle nasıl cinsellik yaşar bunu bilmiyorum ama her cinselliğin bebek riski taşıdığını az çok biliyorum. bebek nasıl oluyor? bebek riski varken insan neden bu riski göze alır?

ortalık 1.senede boşanmış tek çocuklu bekar anne dolu. neden ama neden? hadi kendinizi düşünmüyorsunuz da çocukların ne suçu var? o çocuk sormayacak mı madem mutsuzdunuz beni neden yaptınız diye? kürtaj günah ayıp ama dünyaya yıkık bir kaderle çocuk getirmek çok normal. o çocuğu yuva sevgisinden mahrum büyütmek çok normal. analı babalı mutlu bir yuva tahsis etmeden çocuk doğurmak çok normal.
 
Karşı olduğum için burada bu konuyu açtım. Çünkü fizyolojik ve psikolojik desteğe ihtiyacım var.

Daha kendınıze psikolojik yönden guvenınız yokken bir çocuğu sağlıklı psikolojiyle nasıl yetıstıreceksınız . O aile çocuğu kullanıp hep hayatınızda kalacak bi şekilde . İyi düşünün çocuk birgunluk değil bir ömürlük bi sorumluluk .
 
Eşimle severek evlendim 8 aydır evliyim ama hareketlerine bakınca ben bunu nasıl sevmişim diyorum kendi kendime. Garip garip hareketleri var. Ailesine karşı beni asla savunduğunu görmedim ne kadar savunduğunu söylese bile. Kız kardeşleri ile gözünün önünde sözel olarak tartıştık ama sesini bile çıkaramadı. Ailesi benim hakkımda söylemediğim şeyleri söylemişim gibi davranıyor ve mesajlarını gördüm. Kız kardeşi benim söylemediğim bir sözü ben söylemişim gibi eşime mesaj atmış. Eşime ne zaman söylesem ben onları senin yanında uyaramam vs. diyip geçiştiriyor. Kendisinden ve ailesinden nefret etmeye başladım. Tam da tartışmaların yoğun olduğu bir dönemde tam ailemin yanına gitmek için hazırlanırken hamile olduğumu öğrendim. Yine de ailemin yanına geldim ama bu adamla çocuk büyütmek istemiyorum. Atanamadım henüz her gün dua ediyorum Allah kimseye muhtaç etmesin diye. Yalnız ve duygusal hissettiğim için buraya yazdım. Ailemle, eşim hakkındki sorunları konuşmadım. Çünkü zaten yaptıklarının bir kısmını biliyorlar ve artık anlatırsam onlar da eşimden nefret edecek.
Söyliceklerimi muhtemelen kinayacaksiniz yada bi cogunuz bunu nasil söylersin diyeceksiniz ama , madem harekerlerine ceki düzen vermiyor madem seni es olarak görmüyor sahiplenmiyor ozaman tek secenek var o cocugu aldiracaksin ve yoluna bakicaksin. Cünkü cocuk hayatinizi düzene koymaz tam tersine, böyle bir adamla rezillik yasamaya devam edeceksin en kötüsü de bir cocuk aranizda oldugunda ömür boyu baglanti icinde olmak zorunda kalicaksiniz. Bir üzüntü bir bela adini siz her ne koyduysaniz kurtulun bence. Bir erkek eger esini hakliyken sahiplenmiyorsa bu büyük bir sorun.

Bazi hatta cogu erkekler icin , Anne -Baba- kardes hatta aile dedinmi dünya durur. Atar kenara aile deyince akan sular duruyor onlar icin biz eliz El kiziyiz. Asiri üzücü esine namusuna sahip cikmamalari. Sana affedersin k*fretseler sana iftira da atsalar agzini acmiyor böyle bir insandan ben cocuk yapmazdim.

Cocugun önünde ezilen bir anne olmayi ya göze alacaksin. Yada def edeceksin hayatindan öyle degil böyle yok sayilir diye arkana bakmadan gideceksin. Cekirge 1 ziplar 2 ziplar 3.cüsü belli. Nasilsa beni seviyor cepte istedigim gibi ezerim düsüncesini sen bitireceksin. O degistirmez kendini cocuk oluyor diye de degistirmez cocuk mutluluk getirir düsüncesine inananlara aci gercek...
 
Açıkçası gittiğim doktor ile bunu konuşamadım, normalde flo diye bir regl takip uygulaması kullanıyorum, tahmini yumurtlama günüm 21 mayıstı, ama tarihini hatırlamadığım bir ilişkim daha olmuştu o da muhtemelen 24 mayıstı. Bu iki tarihten birinde hamile kalmış olmalıyım. Geç döllenme denebilir mi bilmiyorum. Ama zaten benim döngüm 32-33 gün sürer. 5 haziran da kan testi verdiğimde kasık ağrım vardı, sonuç zaten 0.4 dü bunu yazmıştım. Demek ki o sıralarda yeni yeni tutunmaya başlamış olmalı. Zaten genellikle ilişkiden 14 gün sonra belli olur diyorlar. Ben daha önce regl döneminde merak edip doktora söylemeden hcg baktırmıştım 😄 sonuç 0 çıkmıştı, 5 haziranda da 0.4 çok yükselmiş bir değer değil ama hamile olduğumu anlamıştım.
İki kere hamile miyim diye konunuz var, nisanda ve haziranda. Demek ki siz aslında hiç de farkında olmadan olan bir bebek değil. Gayet istiyor ve bilinçli şekilde hamile kalmaya çalışıyormuşsunuz.
Şimdi ne değişti anlamadım? Bebeği bu kadar istediğiniz göre bu adama rağmen doğurup kendi başınıza da bakabileceğiniz için istediğinizi düşünüyorum.
 
Evet söyledim. Söylememe gerek yoktu zaten, kendisi de yaptıklarının farkındaysa anlaması lazımdı. Yazmadığım o kadar çok şey var ki mesele sadece ailesi değil.
Erkeklerden bahsediyoruz, söylenenleri bile kolay anlayamayan varlıklar; kaldı ki söylenmeyenleri anlayacaklar!Mümkün değil,siz bunu zamanla anlayacaksınız emin olun.
 
Back
X