Tatminsizlik

Queenkingg · 8 Ekim 2019

Konuma tam olarak ne başlık vereceğimi bulamadım aslında. Bebeğim yakında 1 yaşına girecek, bu 1 sene içinde çok zor şeyler yaşadım, kaynananın türlü oyunları, eşimle aramın açılması, o aşırı mutlu hayattan bir anda tepetaklak yere düştüm sanki. Gerek yaşım gerek ilk bebeğimin olması ile bu süreçte aslında çok yıprandım. Akla mantığa gelmeyecek saçma sapan şeylerle baş başa kaldım. Bir süre önce eşimle aramdaki sorunlar tamamrn çözüldü, o insanları da zaten aylardır muhattaba almam takmam. Asıl derdim şu ; sanki bir şeyleri eksik yapıyorum bir şeyler yarım gibi geliyor, bu her konuda böyle, bebeğime çok güzel bakıyorum, onunla çok uyumluyuz, evim düzenli tertiplidir, kendine bakma konusunda vs her konuda kendime göre iyi olduğumu bilirim,sürekli kendimi geliştirmek için çabalar yeni bir şeyler öğrenmeye çalışırım, her şeyi araştırır okurum, el becerilerimin olduğu bir kaç hobiyle uğraşırım ara sıra, az ama çok sevdiğim arkadaşlarım var hayatımda,ama hepsi binlerce kilometre uzakta yurt dışındalar, sadece 1 tanesi ile aynı şehirdeyiz o da yeni evlendi kendi düzenini oturtmaya çalışıyor, kendi ailemle çok güzel bir bağım var ,kız kardeşlerim var her koşulda konuşup dertleştiğim, eşimle aram iyi tekrar eskisi gibi olduk,Allaha çok şükür sağlığım yerinde bebeğim sağlıklı, ama beni mutlu etmeyen tatmin etmeyen bir şeyler var sanki, bi şeyler eksik sanki taşlar yerine oturmuyor gibi, sırf bu his yüzünden artık ne yaptığım iş içime siniyor ne başka bir şey, zor şeyler atlattım kendime zaman ayırıyım bence sorun burda dedim, ama öyle kafaya takan bir insan da değilim ki. Kendimi çok yanlız,yapacak bir şeyleri olmayan, akşama kadar bir koltukta oturup kimseyle muhattap olmaması gereken bir insanmışım gibi hissetmeye başladım. Manevi eksikliktir belki dedim ibadete yöneldim,ama malesef sorunumun bu olmadığına da karar verdim. Psikologluk bir durummu bilmiyorum, yaşadığım şeylerin etkisi mi bilmiyorum, ama daha yaşım 22 , bu yaşta böyle hissetmek sanki erkenden yaşlanmışım gibi hissettiriyor. Belki benim gibi hissedenler olmuştur veya hiç bir şeyin içime sinmemesinin bir açıklaması vardır diye buraya sormak istedim.

jnci · 8 Ekim 2019

inessa armand · 8 Ekim 2019

Yaşadığınız sorunlardan sonra böyle hissetmeniz normal bence. Normalde çalışıyor muydunuz? Belki iş hayatından ev hanımlığına geçiş yaptıysanız ondan dolayı kendinizi eksik hissediyor olabilirsiniz.

Öyle değilse bile 22 yaşında genç biri olarak bir anda anne olmanın sorumluluğu binmiş sırtınıza. Kolay değil hayat değişiyor. Bu değişimi zamanla kabulleniyoruz. Benim kızım da 13 aylık, hala daha tam anlamıyla kabullenebilmiş değilim.

Sorunlarınız yeni çözülmüş, umarım tekrarı olmaz. Zamanla düzelecektir. Yine de isterseniz uzman yardımı alın, illa ciddi sorun olması gerekmiyor uzman yardımı için.

Legal Alien · 8 Ekim 2019

Yanlış anlamazsanız; bence yaşayamadıklarınızın eksikliğini hissediyorsunuz.

22 yaşında 1 yaşında bebek annesi olmak için en fazla 20 yaşında evlenmek lazım.

Ben 34üm, kızım daha 6 aylık. 30da evlendim.

Siz benim yaşıma geldiğinizde 14 yıllık evli olacaksınız.

Ben sizin şimdiki yaşınızdayken gezmenin tozmanın, yemenin içmenin dibini sıyırıyordum. Okul vardı sunumlar, vizeler finaller akıyordu hayat. Sonrasında da çok gezdim, çok yaşadım paşa keyfim nasıl isterse. Eze eze maaşımı yedim, hiçbir sorumluluğum olmadan kraliçeler gibi takıldım.

En sonunda eşim beni evlenmeye ikna ettiğinde "tamam" dedim, "içimde kalan bir şey yok, tek tabanca şunu da yapayım" diyecek bir şey kalmadı"

Yerinizde olsam kişisel gelişime veya meslek sahibi olmaya odaklanırım. Birey olarak başarılı olmak sizi kısmen de olsa tatmin edecektir.

fionawoody · 8 Ekim 2019

Geçmişte yaşadığınız kötü şeyler şimdi mutluyken ve sorun yokken hayatınız da bilinçaltınız da canlanıyor olabilir bu da sizi eskisi gibi mutsuz ediyordur ve bir de benden önce yorum yapanların da söylediği gibi erken evlilik, genç yaşta çekilen sıkıntılar, daha hayatınızın baharındayken omzunuza binen sorumluluklar sizi dibe çekiyor da olabilir.

Kusurluyuz · 8 Ekim 2019

Her sey cok guzelken birden tepetaklak olusunuz oncelikle hayalkirikligi yasatti.ve muhtemelen artik yasadigin hayata ,cevrende ki insanlara olaylara guvenin kalmadi bu da insana bosluktaymis hissini uyandiriyor.Cevrenize daha temkinli yaklasirsiniz cunku sikinti dert insani olgunlastirir.bu bir surec.Olan olaylari senin olgunlasman icin oldugunu kabullen ve yasadiklarin icin sukret.

Talann12 · 8 Ekim 2019

Queenkingg .!.:
Konuma tam olarak ne başlık vereceğimi bulamadım aslında. Bebeğim yakında 1 yaşına girecek, bu 1 sene içinde çok zor şeyler yaşadım, kaynananın türlü oyunları, eşimle aramın açılması, o aşırı mutlu hayattan bir anda tepetaklak yere düştüm sanki. Gerek yaşım gerek ilk bebeğimin olması ile bu süreçte aslında çok yıprandım. Akla mantığa gelmeyecek saçma sapan şeylerle baş başa kaldım. Bir süre önce eşimle aramdaki sorunlar tamamrn çözüldü, o insanları da zaten aylardır muhattaba almam takmam. Asıl derdim şu ; sanki bir şeyleri eksik yapıyorum bir şeyler yarım gibi geliyor, bu her konuda böyle, bebeğime çok güzel bakıyorum, onunla çok uyumluyuz, evim düzenli tertiplidir, kendine bakma konusunda vs her konuda kendime göre iyi olduğumu bilirim,sürekli kendimi geliştirmek için çabalar yeni bir şeyler öğrenmeye çalışırım, her şeyi araştırır okurum, el becerilerimin olduğu bir kaç hobiyle uğraşırım ara sıra, az ama çok sevdiğim arkadaşlarım var hayatımda,ama hepsi binlerce kilometre uzakta yurt dışındalar, sadece 1 tanesi ile aynı şehirdeyiz o da yeni evlendi kendi düzenini oturtmaya çalışıyor, kendi ailemle çok güzel bir bağım var ,kız kardeşlerim var her koşulda konuşup dertleştiğim, eşimle aram iyi tekrar eskisi gibi olduk,Allaha çok şükür sağlığım yerinde bebeğim sağlıklı, ama beni mutlu etmeyen tatmin etmeyen bir şeyler var sanki, bi şeyler eksik sanki taşlar yerine oturmuyor gibi, sırf bu his yüzünden artık ne yaptığım iş içime siniyor ne başka bir şey, zor şeyler atlattım kendime zaman ayırıyım bence sorun burda dedim, ama öyle kafaya takan bir insan da değilim ki. Kendimi çok yanlız,yapacak bir şeyleri olmayan, akşama kadar bir koltukta oturup kimseyle muhattap olmaması gereken bir insanmışım gibi hissetmeye başladım. Manevi eksikliktir belki dedim ibadete yöneldim,ama malesef sorunumun bu olmadığına da karar verdim. Psikologluk bir durummu bilmiyorum, yaşadığım şeylerin etkisi mi bilmiyorum, ama daha yaşım 22 , bu yaşta böyle hissetmek sanki erkenden yaşlanmışım gibi hissettiriyor. Belki benim gibi hissedenler olmuştur veya hiç bir şeyin içime sinmemesinin bir açıklaması vardır diye buraya sormak istedim.

Benim de en büyük hayalim eşimle evlenmekti. Evlendim çok şükür. Ama şimdi sanki hayalim yok gibi. Aslında hayalim olmadığı için böyle boşluktaymıs gibi hissediyorum. Ne yaparsam yapayım neşemi bulamıyorum. Ben buna bağladım kendi durumumu. Bir düşünün siz de de bir hayal var mı ? Uğtaştığınız bir iş var mı?

gamlibaykus · 8 Ekim 2019

Hayatta neyi kaçırıyorum hissi yaşıyorsunuz. Genç olmanızla alakalı. Tavsiyem hayatı kabullenin ve sadece yaşayın.

Queenkingg · 8 Ekim 2019

Legal Alien haklısın dediğiniz gibi olabilir,ama şöyle bir düşünüyorum , içimde kalan bir şeyler gerçekten yok, bebeğimle gezmeye görmeye devam edebiliyorum veya canım bir şey istediğinde bunu yapabiliyorum, tabi bebeksiz özgür ve bekarken bir şyler yapmak cok saha rahat ve eğlenceli ama evli olmam veya cocugumun olması hala istediğim şeyleri yaşamama engel değil, bir yandan okuluma devam ediyorum, daha önce çalışıyordum ama evlendiğimden beri çalışmıyorum, bazen istersem yaptığım hobi ürünlerimi satıp iyi paralar kazanabiliyorum, hatta arkadaşlarımın uzakta olusundan dolayı eşimle valit geçirmek bi şeyleri onunla yapmak beni daha cok mutlu ediyor, normalde yanlız bir şeyler yapmayı cok seven bir insan değildim, ama şimdi ne değişti bilmiyorum, belki de arkadaşlarında dediği gibi aldığım sorumluluklar yüzünden.

Masal2021 · 8 Ekim 2019

Küçük yaşta büyük travma geçmişin patlaması bence geçmişi düşünerek yaşayamazsın yaşandı ve bitti hayatı monotonlaştıran biziz aslında hepimizin yalnız hissettiği zamanlar işe yaramaz hissettigi zamanlar olur ama halbuki yalnız değiliz ve herşeyin üstesinden gelebiliriz yarın yeni bir güne başla geçmişi düsünmeden bak gör nasıl rayına oturuyor herşey

petrapuella · 8 Ekim 2019

Ne kadar kabul etmek istemeseniz de yaşınız evlilik içi sorunlarla ve annelikle mücadele etmek için çok küçük. Sorunlar ortadan kalkmış da olsa bu yaşınızda yaşamamanız gereken şeyler iz bırakmış sizde büyük ihtimalle. Buna ne deva olur bilmiyorum ama zamanla aşarsınız ve kabullenirsiniz inşallah

Daisy_Happy · 9 Ekim 2019

Queenkingg .!.:
Konuma tam olarak ne başlık vereceğimi bulamadım aslında. Bebeğim yakında 1 yaşına girecek, bu 1 sene içinde çok zor şeyler yaşadım, kaynananın türlü oyunları, eşimle aramın açılması, o aşırı mutlu hayattan bir anda tepetaklak yere düştüm sanki. Gerek yaşım gerek ilk bebeğimin olması ile bu süreçte aslında çok yıprandım. Akla mantığa gelmeyecek saçma sapan şeylerle baş başa kaldım. Bir süre önce eşimle aramdaki sorunlar tamamrn çözüldü, o insanları da zaten aylardır muhattaba almam takmam. Asıl derdim şu ; sanki bir şeyleri eksik yapıyorum bir şeyler yarım gibi geliyor, bu her konuda böyle, bebeğime çok güzel bakıyorum, onunla çok uyumluyuz, evim düzenli tertiplidir, kendine bakma konusunda vs her konuda kendime göre iyi olduğumu bilirim,sürekli kendimi geliştirmek için çabalar yeni bir şeyler öğrenmeye çalışırım, her şeyi araştırır okurum, el becerilerimin olduğu bir kaç hobiyle uğraşırım ara sıra, az ama çok sevdiğim arkadaşlarım var hayatımda,ama hepsi binlerce kilometre uzakta yurt dışındalar, sadece 1 tanesi ile aynı şehirdeyiz o da yeni evlendi kendi düzenini oturtmaya çalışıyor, kendi ailemle çok güzel bir bağım var ,kız kardeşlerim var her koşulda konuşup dertleştiğim, eşimle aram iyi tekrar eskisi gibi olduk,Allaha çok şükür sağlığım yerinde bebeğim sağlıklı, ama beni mutlu etmeyen tatmin etmeyen bir şeyler var sanki, bi şeyler eksik sanki taşlar yerine oturmuyor gibi, sırf bu his yüzünden artık ne yaptığım iş içime siniyor ne başka bir şey, zor şeyler atlattım kendime zaman ayırıyım bence sorun burda dedim, ama öyle kafaya takan bir insan da değilim ki. Kendimi çok yanlız,yapacak bir şeyleri olmayan, akşama kadar bir koltukta oturup kimseyle muhattap olmaması gereken bir insanmışım gibi hissetmeye başladım. Manevi eksikliktir belki dedim ibadete yöneldim,ama malesef sorunumun bu olmadığına da karar verdim. Psikologluk bir durummu bilmiyorum, yaşadığım şeylerin etkisi mi bilmiyorum, ama daha yaşım 22 , bu yaşta böyle hissetmek sanki erkenden yaşlanmışım gibi hissettiriyor. Belki benim gibi hissedenler olmuştur veya hiç bir şeyin içime sinmemesinin bir açıklaması vardır diye buraya sormak istedim.

Sen şimdi sorunlara, onların verdiği heyecana alışmışsın ya böyle olunca rahat olamıyorsun. Kv ile falan takış biraz heyecan gelsin hayatına :)

Kız daha ne istiyorsun tüm sorunları çözmüşsün, ye, iç gez eşinle... Hayatın tadına bak, sürekli bir kusur bir problem arama hayatta. Kimsenin hayatı mükemmel değil seninki de mükemmel olmayacak...

Tatminsizlik

Ayrıntılı Düzenleme

Queenkingg

Aktif Üye

jnci

Popüler Üye

inessa armand

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Legal Alien

More than yesterday, less than tomorrow.

fionawoody

Popüler Üye

Kusurluyuz

Aktif Üye

Talann12

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

gamlibaykus

Aktif Üye

Queenkingg

Aktif Üye

Masal2021

Aktif Üye

petrapuella

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Daisy_Happy

Aktif Üye

Benzer Konular