Merhaba, eşimle ailevi birtakım sorunlar yaşadık. Bir önceki konumda da bahsetmiştim. En güzel anı bile sorun yaratıp kavgaya çeviriyorum. Kendime hakim olmaya çalışıcam bunu eşime de söyledim. Baya dolmuş üç güne bir kavga ediyoruz dedi. Bir mutlusun bir mutsuz dedi. Bir ara daha iyiydin cilve yapardın, sarılırdın şimdi surekli her şeyden sorun çıkarıyorsun dedi. Ben de tamam düzeltelim dedim. Şimdi sorum şu ki bu ara içimden hiç gelmiyor eşime yakın davranmak. Hadi davrandım, ben dedim diye davrandı, der diye bile yakın olasım gelmiyor. Normalde kavga etsek bile barışınca ben normale dönerdim. Şimdi normale dönemiyorum. Sarılsam bile , ben dedim diye yalandan satılıyor der, diye kafamda beliriyor. Ve içimden de gelmiyor. Nasıl bir yol izlemeliyim? Bilemiyorum. Ne tavsıye edersiniz?