tavsıyenız nolurdu bana:((

bendenizzz · 28 Nisan 2010

24 yasındayım kendi paramı kendim kazanıyorum köy okulunda çalışıyorum.Fakat bulundugum ortamda bogulmak uzereyım.Zaten girişken bir insan değilim burdada oldukça zorlanıyorum.çBiliyorum iş arkadaslarım benı soguk ıtıcı ınsana yaklasmaz bırı gıbı goruyolardır.Çunku benı tanımayan ınsanların dusuncelerı hep bole oluyor.Aralarına gırdıgım zaman konusamıyorum yaklasamıyorum.Helekı onlar onceden bırbırlerını tanıyorlar.Sırf bu yuzden calısıyor olmanın tadını cıkaramıyorum.Neden ınsan ılıskılerım bolesıne zayıf yaaa.Nefret edıyorum kendımden.Bu yapım ıs hayatımda epey sıkıntı yaratmakta.Aslında ıcımde cok baska bı ınsan olmasına ragmen gosteremıyorum.Rahat olamıyorum.Bı taraftan yalnız olmak ıstıyorum bı taraftan da bu yalnızlık acayip sıkıcı oluyor.Zamanla acılıyorum ama sıkıldım artık zaman dıye dıye donem bıtecek ve ben bu sekılde kalıcamUmarım anlatabılmısımdır arkadaslar çok üzülüyorum bu halıme

(

trkn · 28 Nisan 2010

uzun zamandır orda çalışıyosan alışmış olman lazım şimdiye kadar CADIARZU

hevin · 28 Nisan 2010

Önceden yaşadığın kötü tecrübelerin mi var insanlarla ilgili ?
Hayır anlamadığım konu şu, eskidende böylemiydin yoksa ögretmenliğe başlayalı mı oluştu bu durum?
Köy okulunda çalışıyorum demişsin, oraya gitmeden önce büyük şehirde mi yaşıyordun?
Bir boşluğa düşmüş gibisin çünki..

bendenizzz · 28 Nisan 2010

hevin .!.:
Önceden yaşadığın kötü tecrübelerin mi var insanlarla ilgili ?
Hayır anlamadığım konu şu, eskidende böylemiydin yoksa ögretmenliğe başlayalı mı oluştu bu durum?
Köy okulunda çalışıyorum demişsin, oraya gitmeden önce büyük şehirde mi yaşıyordun?
Bir boşluğa düşmüş gibisin çünki..

Evet kötü tecrübelerim var malesef:sinifsinif:Ben hep böyleydim üniversite hayatım da böle geçti diyebilirim.Şehirde yaşıyorum normalde ve kıbrısta okudum.Doğru demişsin ya boşluktayım ya da öyle sanıyorum bilmiyorumfisfisfis

defesen · 28 Nisan 2010

Merhaba Bendenizz, senin durumunu o kadar cok kendime benzetttim ki, ama ben 3 senedir baska bir ulkedeyim, alismam gerekirdi simdiye kadar fakat ayni senin gibi ilk adim atan ben olamiyorum. Ben 28 yasindayim, ilkokul - ortaokul haric hep boyleydim
Bunun adi sosyal fobi, ve bu biraz senin yetistirilis tarindan biraz da kendi dogustan gelen huyundan kaynaklaniyor. Ben mesela kiyafetlerimle sakliyorum kendimi, arka planda gozlemciyim insanlari tanimadan alismadan adim atamam. Baskalarini tanidiktan sonra birkac sey konusurum. Kendimden cok bahsetmem, bana ketum demislerdi bir keresinde..

Bunun nedeni: Seni elestireceklerinden korkmak, birisi ters birsey soylese 10 gun etkisinde kalip uzulurdum...Hassas ve duygusal olmak iste...Bu da kendimi geri cekmeme, geri planda olmama sebep oluyor.

Fakat bu huyumuz yuzunden cok guzel firsatlari kacirdigimizi, kendimizi insanlardan sakladigimizi unutmamaliyiz.. Eminim sen cok iyi bir insansin, koyde minicikleri okutuyorsun bu cok mukaddes bir gorev. Kendini insanlardan saklayacak kotu birsey de yaptigini ve bunun ezikligini duydugunu da sanmiyorum.

Istersen burada daha detayli yaz, seninle sohbet etmek isterim...Bu durumu yavas yavas asabiliriz gibime geliyor::))

defesen · 28 Nisan 2010

Kotu tecrube derken, seni arkadaslarin kullandilar mi??? Ben arkadas kazigi cok yedim, kullanildim, yardim ettim karsiligini istemedim ama kazik yedim iste.. Ama herkes ayni degil belki de ondan geri plana cekilip gozlem yapiyorum artik devamli...

hevin · 28 Nisan 2010

Şehirde yaşamışsın ve Kıbrısta okumuşsun sonrada Köy okulunda çalışmaya başlamışsın yani alışılmışın dışında bir yaşam sürüyorsun şu anda. Tabi birde eskiden yaşanan kötü tecrübelerde buna eklenirse depresyon kaçınılmaz bir hal alır.

Şöyle düşün bence,
güzel bir mesleğin var, hizmet veriyorsun öğrencilerin senden birşeyler öğreniyor.
Senin yerinde olmayı isteyen onca insan var ki işsiz güçsüz olan.
Şükret bence, birşeyleri değiştirmeye çalış herşeye olumsuz bakma hayatın tadını çıkar mesleğini en güzel şekilde gerektiği gibi yap ki akşam evde tek başına otururken 'ben bugün güzel şeyler yaptım, bir adım daha attım, öğrencilerime birşeyler öğretebildim' diyebilesin.

İnan ki işte o zaman herşey çok daha kolay ve güzel olacaktır.

bendenizzz · 28 Nisan 2010

defesen .!.:
Merhaba Bendenizz, senin durumunu o kadar cok kendime benzetttim ki, ama ben 3 senedir baska bir ulkedeyim, alismam gerekirdi simdiye kadar fakat ayni senin gibi ilk adim atan ben olamiyorum. Ben 28 yasindayim, ilkokul - ortaokul haric hep boyleydim
Bunun adi sosyal fobi, ve bu biraz senin yetistirilis tarindan biraz da kendi dogustan gelen huyundan kaynaklaniyor. Ben mesela kiyafetlerimle sakliyorum kendimi, arka planda gozlemciyim insanlari tanimadan alismadan adim atamam. Baskalarini tanidiktan sonra birkac sey konusurum. Kendimden cok bahsetmem, bana ketum demislerdi bir keresinde..

Bunun nedeni: Seni elestireceklerinden korkmak, birisi ters birsey soylese 10 gun etkisinde kalip uzulurdum...Hassas ve duygusal olmak iste...Bu da kendimi geri cekmeme, geri planda olmama sebep oluyor.

Fakat bu huyumuz yuzunden cok guzel firsatlari kacirdigimizi, kendimizi insanlardan sakladigimizi unutmamaliyiz.. Eminim sen cok iyi bir insansin, koyde minicikleri okutuyorsun bu cok mukaddes bir gorev. Kendini insanlardan saklayacak kotu birsey de yaptigini ve bunun ezikligini duydugunu da sanmiyorum.

Istersen burada daha detayli yaz, seninle sohbet etmek isterim...Bu durumu yavas yavas asabiliriz gibime geliyor::))

buraya kadr yazdıklarına sonuna kadr katılıyorum arkadasım.Saklayacak hiçbişeyim yok hem de aksıne onlardan çok daha şanslı olduguma ınanıyorum.Fazla duygusalım galıba dedıgın gıbı bı laf bıle gunumu mahvedıo benım.Kötü tecrubeye gelınce sole solıyım:
En yakın arkadasım dostum dedıgm ınsan kucusuk bı sebepten cıkardı benı hayatından.Ben hep ıyı nıyetlı yaklastım ama noldu hep üzüldüm.Kazık yedım.Insanlar hıc acımadan en ufacık bı bahaneden senı sılebılıyor.Bense durumu ıdare eden taraf olmaktan bıktım.Bu durumu nasıl asıcaz pekı ?:sinifsinif:

bendenizzz · 28 Nisan 2010

hevin .!.:
Şehirde yaşamışsın ve Kıbrısta okumuşsun sonrada Köy okulunda çalışmaya başlamışsın yani alışılmışın dışında bir yaşam sürüyorsun şu anda. Tabi birde eskiden yaşanan kötü tecrübelerde buna eklenirse depresyon kaçınılmaz bir hal alır.

Şöyle düşün bence,
güzel bir mesleğin var, hizmet veriyorsun öğrencilerin senden birşeyler öğreniyor.
Senin yerinde olmayı isteyen onca insan var ki işsiz güçsüz olan.
Şükret bence, birşeyleri değiştirmeye çalış herşeye olumsuz bakma hayatın tadını çıkar mesleğini en güzel şekilde gerektiği gibi yap ki akşam evde tek başına otururken 'ben bugün güzel şeyler yaptım, bir adım daha attım, öğrencilerime birşeyler öğretebildim' diyebilesin.

İnan ki işte o zaman herşey çok daha kolay ve güzel olacaktır.

Haklısın gördüğüm yaşadıgım ortamlar burdan farklıydı alışmak gerekecek.Mesleğim elbette çok güzel.Umut verıcı yazmıssın tesekkür ederim.Çocuklarla aram ıyı ve cok sevıyorum onları.Herseye olumsuz bakan bırı değilim aksıne kucucuk sebepten bıle cabuk mutlu olurum ben.Çok şükür işim var tabii ama insanın bulundugu ortam da çok önemli

tavsıyenız nolurdu bana:((

Ayrıntılı Düzenleme

bendenizzz

Aktif Üye

trkn

Aktif Üye

hevin

İkiPaşaAnnesi :)

bendenizzz

Aktif Üye

defesen

Herseyi cok dert ediyor..

defesen

Herseyi cok dert ediyor..

hevin

İkiPaşaAnnesi :)

bendenizzz

Aktif Üye

bendenizzz

Aktif Üye

Benzer Konular