Hangimiz ilk zamanlarda zorlanmadık ki?Kendini kastığın için acımıştır muhtemelen.Ben de yeni evliyken gittiğimde çok korkmuştum.Ama zamanla mecburiyetten alışıyoruz.Bebeğini kucağına almak için bir adım olarak düşün.Her hastaneye gittiğinde ,muayene olduğunda bebeğine bir adım daha yaklaştığını düşün.Herkes şanslı değil.Kimi uğraşmadan ,kimi kadın da senelerce tedavi görerek bebek sahibi ouyor.Ben ikisini de yaşadım.2.Çocuk için ben de tedavi,HSG ,yumurta takibi gördüm.Gittikçe ,muayene oldukça bu korkunu aşacaksın.Allah yardımcın olsun,inşallah istediğin gibi tedavi olmadan gelir meleğin.