- 29 Ocak 2013
- 6.066
- 578
- 198
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #41
Haklısın. Kucağına aldığı zaman keşke daha önce yapsaydık diyeceğini biliyorum. Neyse beklerim. Allah sağlık versin de olur:)
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Tek Başıma Bebeğime Yetemiyorum.
- Konu Sahibi Benanneyiim
- Başlangıç Tarihi
Haklısın. Kucağına aldığı zaman keşke daha önce yapsaydık diyeceğini biliyorum. Neyse beklerim. Allah sağlık versin de olur:)
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #42
bu sefer kiz insallah.
bilmemki her cocuk ayri bir tecrübe, bu nasil olur bilmem.
bide benim oglum prematüreydi yani ilk zamanlar bakimi cok daha zordu, insallah kizim dokuy aylik dogar
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #43
Cevabınız için teşekkür ederim.Sanıyorum ki burda konu açarak gelebilecek her türlü iyi ve kötü eleştiriyi kabul etmiş oluyorum.Ama ben yine de yazacağım.
Art niyetle yazmadığınıza inanıyorum bir anne olarak.Bencil olduğumu düşünmüyorum,etrafımdakilerde her zaman böyle derler.Ki bir anne bebeğine karşı hiç bir zaman bencil olamaz bence,kişilik olarak bencil bir yapıda olsa bile.Her anne bebeği için seve seve canını verir,bu sizce bencillik mi?bence asla değil.
Çok özür dilerim,çocuk sahibi olmadan önce size sormalıydım.Haklısınız,affedin bir daha asla aynı hataya düşmem.Çok isteyrek bebek sahibi oldum ve gayet hazırdım.Yapı olarak çocukları çok severim ve gayette hazırdım.25 yaşında anne oldum,15 değil.Tabi yaş hazır olmak demek değildir her zaman ama önemli bir etken bence bu da.
Hiçbir anne ama hiçbir anne bebekten önce kendini düşünmez buna emin olun ki.Annelerin her zaman ilk öncelikleri bebekleridir.Bunun istisnası olabileceğini düşünmüyorum ben şahsen.
Emin olabilirsiniz evladım için her gün şükrediyorum,kıymetinin de bilincindeyim.Onu çok seviyorum gibi bir cümle kurmama gerek var mı acaba.
Ben yapı olarak evde oturmaya alışkın değilim.Evde durmak bana göre değil,daralırım daima.Ben şöyle bir cümle kurduğumu hatırlamıyorum:Bebeğim beni eve hapsetti,onu sevmiyorum keşke doğurmasaydım gibi..
Çalışan bi bayan olduğum için çoğu zaman dışarıda ve insanlarla iletişim halindeyim,bunu çalışan çoğu bayan yaşamıştır diye düşünüyorum.İşte değişiklik derken bakıcının gitmesini kastediyorsan,evet çok üzüldüm.
Tekrar teşekkür ediyorum
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #44
aaaa ilk defa gördüm böyle bisey bide cok tatli durmus
kullanmadim bilmiyorum, sen kullaninca memnun kalirsan yaz banada, belki kizimda lazim olur.
benim oglumda kafasina su gelince aglardi, bende oyun bittikten sonra tam ciimadan kafasini yikardim.
Evet bende en son yıkarım:)
Kullandıktan sonra size haber veririm memnun kalırsam:)
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #45
Tabii ki öyle,zamanla olur
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #46
Ne güzel bi kız bi oğlan..Tabii önemli olan sağlıkları
Herkesten öyle duyuyorum yani ikinci çocukta daha emin oluyolar kendilerinden,daha çok güveniyolar umarım sizdede öyle olur
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #47
Bakıcı olduğundan dolayı bebeğinizle vakit geciremediniz ve yeterince anne duygusunu tadamadınız o yüzden hep bunlar tek cözüm daha fazla zaman gecirmeniz
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #48
Aslında bebeğimle kaliteli yani dolu dolu zaman geçirdiğimi düşünürüm.İşten geldiğimde hiçbir şey yapmam sürekli bebeğimle beraber olurum.Uyku zamanları dışında yanımdan ayırmam onu.Evde yardımcımız olduğu için bulaşık,yemek gibi sorunlarım olmuyor.Sürekli bebeğimleyim.
Uzmanlar ve pedagog arkadaşlarım da aynı şeyi söylüyor aslında çok zaman değil kaliteli zaman önemli.bende buna katılıyorum
Aslında sevgi yada bağlılık olarak bi eksiklik değil benimki..
Biraz da beceriksizliğimden dolayı sanırsam
Cevabınız için teşekkürler
- 21 Mart 2013
- 7.876
- 4.308
- 248
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #49
Ayrica diger anneler gibi hissetmiyorum kendimi...kustuktundan sonra banyo yaptim...
Bunu siz yazdiniz ve bende ona göre yorumumu yaptim...bi arg niyetim yok,size kötü annede demedim eminimki evladiniz icin caninizi verirsiniz,ben sizi yargilamiyorum ki,yazdiklariniza göre düsüncemi söyleim... Cocuk yaparkende kimseye sormak zorunda degilsiniz, cevabinizi cok yadirgadim... Cocuklari sevmekle, kendi cocugunu yetistirmek cok farklidir, anneliginde yasi olmaz...nasilda hemen kötüye cekiyorsunuz... Aslinda bende diger arkadaslar gibi tavsiyelerde bulunum ama ayricada sizin suanki düsünce tutumunuzu elestirdim, bu kötü bisey degilki, bencillikze kötü anne oldugunuzu göstermez... Ama evet her türlü yorumuma acigim diyosunuz ama kusura bakmayinda cevabinizdan biraz farkli bi düsunceye kilicinizi cikardiginizi gösterdiniz...
Siz yorumu nasil anlarsaniz anlayin ben yinede biran önce bu aslinda ufak olan sorunlari asmanizi ve bebeginizle güzel vakitler gecirmenizi diliyorum...Allaha emanet olun...
Bunu siz yazdiniz ve bende ona göre yorumumu yaptim...bi arg niyetim yok,size kötü annede demedim eminimki evladiniz icin caninizi verirsiniz,ben sizi yargilamiyorum ki,yazdiklariniza göre düsüncemi söyleim... Cocuk yaparkende kimseye sormak zorunda degilsiniz, cevabinizi cok yadirgadim... Cocuklari sevmekle, kendi cocugunu yetistirmek cok farklidir, anneliginde yasi olmaz...nasilda hemen kötüye cekiyorsunuz... Aslinda bende diger arkadaslar gibi tavsiyelerde bulunum ama ayricada sizin suanki düsünce tutumunuzu elestirdim, bu kötü bisey degilki, bencillikze kötü anne oldugunuzu göstermez... Ama evet her türlü yorumuma acigim diyosunuz ama kusura bakmayinda cevabinizdan biraz farkli bi düsunceye kilicinizi cikardiginizi gösterdiniz...
Siz yorumu nasil anlarsaniz anlayin ben yinede biran önce bu aslinda ufak olan sorunlari asmanizi ve bebeginizle güzel vakitler gecirmenizi diliyorum...Allaha emanet olun...
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #50
Öncelikle bebeğiniz analı babalı büyüsün inşAllah.
Size diğer arkadaşlar gibi pembemsi bir yorum getiremeyeceğim malesef.
Demişsiniz ki;'evde bunalıyorum'..
Pardon arkadaşım ama,kendi huyunuzu bile bile neden bir bebek sahibi olmaya karar verdiniz,yada kaza ile oldu diyelim..Kaza ile olsa bile,bir kadına annelik iç güdüsü bir anda tetikler bazı şeyleri..
Bende çocuğumu tek başıma büyütüyorum,benim yaşımda 26..
Hepimiz an gelir,gün gelir bunalırız evde,fakat bir annenin sorumluluğu daha ağır basar.
'Bu bebek benim,bana ihtiyacı var' iç güdüsü ile bebeğinize şevkle bakmanız gerekir diye düşünüyorum.
Çocuk bakıcısına güvenerek çocuk büyütülmez,önce siz bakacak güce sahip olmalısınız,gerisi teferruat.
Annelik illa ki bir bebeği görür görmez tavan yapmak değil bana göre,iç güdülerinize hak veriyorum..
Fakat bebek bakımı çok farklı birşey,insan bir kediye bile annelik iç güdüsüyle nasıl davranıyor..
Lütfen kendinize gelin bir an önce..
Sizin sorumluluğunuz çok büyük artık..
Bakın benimde ilk çocuğum..annem 15-20 gün lohusayken yanımdaydı..
İnanır mısınız,bebeğimin altını bile anneme aldırmıyordum..
İlla kendim alacağım,annem bile olsa içime sinmiyordu işte..
Yani sorumluluklarımızın farkına varmak lazım..
Bende lohusalık dönemini çok ağır atlattım kendimce,fakat lohusalık dönemi 8 ay sürmemeli arkadaşım.
Bebeğinizin güçlü bir anneye ihtiyacı var,anneliğinin farkına varmamış,güçsüz bir kadına değil.
Çocuğunuza sarılın,bütün gece göğüsünüzde uyutun,ona bambaşka duygularla sarılın uyandığınızda.
Onun güçlü bir anneye sahip olduğunu hissettirin.
Dağlar kadar büyük olan anne yüreğine sahip olduğunu hissetsin.
Lütfen ona sarılın sımsıcak..ve kendinize deyin ki;
'ben çocuğumu yalnız ve misler gibi büyüteceğim,dünyada ikimiz bile kalmış olsak ben çocuğuma yeterim'
Size diğer arkadaşlar gibi pembemsi bir yorum getiremeyeceğim malesef.
Demişsiniz ki;'evde bunalıyorum'..
Pardon arkadaşım ama,kendi huyunuzu bile bile neden bir bebek sahibi olmaya karar verdiniz,yada kaza ile oldu diyelim..Kaza ile olsa bile,bir kadına annelik iç güdüsü bir anda tetikler bazı şeyleri..
Bende çocuğumu tek başıma büyütüyorum,benim yaşımda 26..
Hepimiz an gelir,gün gelir bunalırız evde,fakat bir annenin sorumluluğu daha ağır basar.
'Bu bebek benim,bana ihtiyacı var' iç güdüsü ile bebeğinize şevkle bakmanız gerekir diye düşünüyorum.
Çocuk bakıcısına güvenerek çocuk büyütülmez,önce siz bakacak güce sahip olmalısınız,gerisi teferruat.
Annelik illa ki bir bebeği görür görmez tavan yapmak değil bana göre,iç güdülerinize hak veriyorum..
Fakat bebek bakımı çok farklı birşey,insan bir kediye bile annelik iç güdüsüyle nasıl davranıyor..
Lütfen kendinize gelin bir an önce..
Sizin sorumluluğunuz çok büyük artık..
Bakın benimde ilk çocuğum..annem 15-20 gün lohusayken yanımdaydı..
İnanır mısınız,bebeğimin altını bile anneme aldırmıyordum..
İlla kendim alacağım,annem bile olsa içime sinmiyordu işte..
Yani sorumluluklarımızın farkına varmak lazım..
Bende lohusalık dönemini çok ağır atlattım kendimce,fakat lohusalık dönemi 8 ay sürmemeli arkadaşım.
Bebeğinizin güçlü bir anneye ihtiyacı var,anneliğinin farkına varmamış,güçsüz bir kadına değil.
Çocuğunuza sarılın,bütün gece göğüsünüzde uyutun,ona bambaşka duygularla sarılın uyandığınızda.
Onun güçlü bir anneye sahip olduğunu hissettirin.
Dağlar kadar büyük olan anne yüreğine sahip olduğunu hissetsin.
Lütfen ona sarılın sımsıcak..ve kendinize deyin ki;
'ben çocuğumu yalnız ve misler gibi büyüteceğim,dünyada ikimiz bile kalmış olsak ben çocuğuma yeterim'
Son düzenleme:
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #51
Canim Allah bebegine saglik sihhat versin zamanla herseyi halledersin.benim oglumda 5 aylik calisiyordum ama oglum icin ara verdim.ilk baslarda o kadar korkuyordum ki ay orasi acir ay burasina birsey olur diye 40 gun ann3m yanimda kaldi sonra dedim olmaz artik son7cta ben8m bebegim ve benim bakmam lazim...simdi o kadar alistimki kucagimdayken ev supuruyorum :)) bu arada ben banyo yaptirirken bumbo oturaklar var internetten bak ona koyup yaptiriyorum ici su dolunca seviniyor korkmuyo :) bakici ayrilsin hic korkma sana alissin bebegin biraz uzak kalmissiniz gibi herseyi halledersin zamanla. .:)
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #52
Konumu okumuşunuz,önem vermişiniz cevap yazmışınız.Bu gerçekten önemli bi şey.
Siz bana kendi doğrularınızı söylemişiniz ben de size kendi doğrularımı söyledim.
Sizinde çocuğunuz var mı bilmiyorum varsa inşallah analı babalı büyütün sağlıklı sıhhatli bir şekilde
Sizde
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #53
Cevabınız ve güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim öncelikle.Sizinde çocuğunuz varmış aynısını sizin içinde temenni ederim.
Evet yapı olarak evde durabilecek bir yapıda değilim.Önceki yorumlarda da bahsettim.Bebek sahibi olmak evden hiç çıkmamak anlamına gelmez bence.Ben demiyorum ki bebek doğduğu gün gezelim tozalım.Ya da bebek hastayken dışarı çıkalım eğlenelim.Kusursuz insan yoktur,insanları huylarına,karakterine göre bebek sahibi olur yada olamaz diye sınıflandıramayız düşüncesindeyim ben.Örneğin sizin kötü huyunuz da sinirli olmanızdır belki,örnek veriyorum,ben size gelip diyor muyum neden bebek sahibi oldunuz diye..Başka bir arkadaşın kötü huyu inatçılığıdır,diyor muyuz ona neden bebek sahibi oldunuz diye..
Bebeğim kazayla olmadı gayet isteyerek ve planlı bir şekilde doğurdum..
Sanırım yanlış anladınız,bebeğimi sevmiyorum büyütmek istemiyorum gibi bir şey yazmadım ben.Sizin yorumunuzdan sonra döndüm tekrar okudum yazmamışım..
Canım ben çocuk bakıcısına güvenmedim kesinlikle.Bebeğin 1. ihtiyacı olan kişi annedir..Benim zaten bakacak gücüm fazlasıyla var..
Kesinlikle haklısınız,bebek bakımı çok özel ve farklı bir şey.İçimde merhamet duygusunu bolca bulundurduğuma inanıyorum.Bütün canlılara merhatmet ederim..Annelik iç güdülerime de güveniyorum demek oluyor bu.
İnanın ki sorumluklarımın gayet bilincindeyim..8 aydır lohusalık dönemim sürmüyor zaten,kendi çıkarımınız bu ..
Yeterince güçlü bir anne ve kadın olduğuma inanıyorum.Bu beniim düşüncem değil yalnızca,etrafımdakiler de bu konuda beni takdir etmiştir.
'Anneliğinin farkına varmamış' inanır mısınız bunu okuyunca bi an duraksadım.Sanırım farkına varmadan yazdınız.Bu gerçekten ağır bir söz..Buna cevap bile vermeyeceğim..Başka birisinin size bunu dediğini düşünün ve empati yapın lütfen..
Bebeğim zaten anne güvenine sahip olduğunun farkında.Bebeğimle ilişkim o kadar güzel ki..İsterseniz size ınstagram hesabımı vereyim özelden,görün gözlerimizdeki mutluluk ve ışıltıyı..
Belki yorumları okumamışınızdır,bir kez daha söylüyorum
Bebeğimle ilişkimde hiç bir sorunum yok..Olsaydı emin olun ki buraya yazı yazıyor olmak yerine çoktan bir pedagoğun yanında olurdum.
Sadece pratik olamamaktan dolayı açtım bu konuyu..Konuyu açtığımda çok duygusal bir andaydım..Ondan dolayı biraz daha dramatik yansıtmış olabilirim durumu..
Tekrar tekrar teşekkür ediyorum
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #54
Çok teşekkürler,sizin bebeğiniz içinde aynısını dilerim..
Hiç duymamıştım araştıracağım hemen teşekkür ediyorum..
Canım zaten yorumlarda da açıkladım bunu ben..Yani bebeğimle aramda bir sorun yok.Çok güçlü bir bağımız var.Kesinlikle uzak kalmadık..
Dediğim gibi tek sorun benim olayları pratiğe dökememem..Ama bu yorumun bana güç ve inanç veerdi
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #55
Benim kuzenimin kızı da aynı (kuzenim nerdeyse annemle yaşıt aralarında 5 yaş var o yüzden onun kızlarını kuzen biliriz biz :) ), onüç yaşında 2. kardeşi doğdu, 6 aylıktan bu yana o bakıyor annesi hep ona atıyor biraz bencil de :) şimdi emremiz üç yaşını dolduracak hala ablası bakıyor
Çocuğunun kusmuğundan sonra banyoya girmekle aranızdaki ilişkinin mükemmel olması oldukça tuhaf . Bence sorun aranızdaki ilişki değil. Muhtemelen başarılı bir kariyeriniz var bu sizi hiç ev çocuk pratik bilgiler vs .. Düşündürmemiş . Bu çocuğunuz çok zorunlu olsa bir anda düzelir ama siz de aşarsınız . Düzelecektir, yalnız kusmuğundan tiksinmek gerçekten çok üzücü ben çocuk olsam annem bunu söylese çok üzülürdüm ki benim annem kusmuğa tahammül edemez üzerine kendi de kusar.
- 2 Temmuz 2013
- 15.807
- 18.335
- 248
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #56
anne değilim. ama olursam sizin gibi olurum sanırım.
ek:
konunun tamamını okudum şimdi,
ben de tiksinirim ya kusmuktan da, salyadan da, tuvaletinden de...
Son düzenleme:
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #57
Ben de size kendimden örnek vereyim.
8.5 yıllık evliyim, 6 yıl bebek istemedim, asla o sorumluluğu kaldıramam, eve kapanamam, kariyerime ara veremem dedim. çünkü gezip eğlenmeyi çok seven biraz da sorumluluktan kaçan bir insanım. ama 6 yılın sonunda beklenmedik bir anda kızımız geldi....
hamile olduğumu öğrenince günlerce ağladım, uzun süre kabullenemedim, zor oldu anne olma fikrine alışmak, hamileliğim boyunca gezip tozmaya devam ettim hiçbir şeyden kısıtlamadım kendimi. kızım doğduktan sonra da 1 ay annem kaldı yanımda emzirmek dışında hiçbir şey yapmadım, banyosunu, alt temizliğini, her şeyini eşim ve annem yaptı, annemin gittiği günü hiç unutmuyorum napıcam ben bu minnacık bebekle diye oturup ağladım...
ama ikimiz başbaşa kalınca hayat durdu benim için, sadece o oldu... onsuz hiçbir şeyden keyif alamaz oldum, ki çok zor bir bebekti, bitmek bilmeyen gaz sancıları, uyku sorunları derken doğum iznim bitti, 6 ay ücretsiz izin aldım, bol bol gezdik kızımla, ne tatilimizden geri kaldık ne hafta sonu kaçamaklarımızdan...
ve o süreçte anladım ki kızımın bana benim de ona ihtiyacımız var bir süre daha... ücretsiz iznim biter bitmez istifa ettim (çok iyi bir kariyerim ve gelirim vardı, türkiyenin en büyük kurumsal şirketlerinden birinde uzman pozisyonunda çalışıyordum)
benim için bir zamanlar her şey olan, çok büyük emek verdiğim işimden vazgeçmenin bu kadar kolay olabileceğini asla tahmin edemezdim açıkcası.
evimiz çok merkezi bir yerdeydi, site içi olsun, kızım rahat rahat koşup oynasın diye istanbulun bana göre dibi olan bir bölgeye taşındık, şimdi her gün saatlerce parkta oynuyoruz, havuza giriyoruz, arkadaşlarımızla buluşuyoruz. hedefim 3 yaşına kadar bütün vaktimi onunla geçirmek...
yanlış anlaşılmasın ben en doğru olanı yaptım demiyorum, kendimce en iyi olanı yaptım, herkesin doğrusu ve koşulları farklıdır bu konuda. bunları anlatma nedenim, bebeğinizle bir süre yalnız kalın, o zaman ilişkiniz farketmediğiniz bir boyuta taşınacak. kendinizi de onu da daha iyi tanıma fırsatı bulacaksınız. o zaman göreceksiniz her şeyin kasmadan nasıl akıp gittiğini...
8.5 yıllık evliyim, 6 yıl bebek istemedim, asla o sorumluluğu kaldıramam, eve kapanamam, kariyerime ara veremem dedim. çünkü gezip eğlenmeyi çok seven biraz da sorumluluktan kaçan bir insanım. ama 6 yılın sonunda beklenmedik bir anda kızımız geldi....
hamile olduğumu öğrenince günlerce ağladım, uzun süre kabullenemedim, zor oldu anne olma fikrine alışmak, hamileliğim boyunca gezip tozmaya devam ettim hiçbir şeyden kısıtlamadım kendimi. kızım doğduktan sonra da 1 ay annem kaldı yanımda emzirmek dışında hiçbir şey yapmadım, banyosunu, alt temizliğini, her şeyini eşim ve annem yaptı, annemin gittiği günü hiç unutmuyorum napıcam ben bu minnacık bebekle diye oturup ağladım...
ama ikimiz başbaşa kalınca hayat durdu benim için, sadece o oldu... onsuz hiçbir şeyden keyif alamaz oldum, ki çok zor bir bebekti, bitmek bilmeyen gaz sancıları, uyku sorunları derken doğum iznim bitti, 6 ay ücretsiz izin aldım, bol bol gezdik kızımla, ne tatilimizden geri kaldık ne hafta sonu kaçamaklarımızdan...
ve o süreçte anladım ki kızımın bana benim de ona ihtiyacımız var bir süre daha... ücretsiz iznim biter bitmez istifa ettim (çok iyi bir kariyerim ve gelirim vardı, türkiyenin en büyük kurumsal şirketlerinden birinde uzman pozisyonunda çalışıyordum)
benim için bir zamanlar her şey olan, çok büyük emek verdiğim işimden vazgeçmenin bu kadar kolay olabileceğini asla tahmin edemezdim açıkcası.
evimiz çok merkezi bir yerdeydi, site içi olsun, kızım rahat rahat koşup oynasın diye istanbulun bana göre dibi olan bir bölgeye taşındık, şimdi her gün saatlerce parkta oynuyoruz, havuza giriyoruz, arkadaşlarımızla buluşuyoruz. hedefim 3 yaşına kadar bütün vaktimi onunla geçirmek...
yanlış anlaşılmasın ben en doğru olanı yaptım demiyorum, kendimce en iyi olanı yaptım, herkesin doğrusu ve koşulları farklıdır bu konuda. bunları anlatma nedenim, bebeğinizle bir süre yalnız kalın, o zaman ilişkiniz farketmediğiniz bir boyuta taşınacak. kendinizi de onu da daha iyi tanıma fırsatı bulacaksınız. o zaman göreceksiniz her şeyin kasmadan nasıl akıp gittiğini...
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #58
Kendinizi çok uZak tutmuşsunuz bebeğinizden.. Bakıcı olabilir bu çok güzel ve konforlu birşey tabii ama 8 aylık bebeğinizle yalnız kaldığınızda en basit işlerde bile bocalayacak ve kusmuğundan tiksinecek kadar bebeğinizin gelişimine uzaktan bakmışsınız.. Bakıcının düzenine alışık olduğunu söyleyen bir arkadaşa Bu benim söylediğim düZen demişsiniz o öyle değil işte, okul müfredatı değilki bu.. O düzen anneyle bebek arasındaki anlaşmadır bebek anneyi anne bebeği anlar o düzen içinde, bence sizin yapmanız gereken bir an önce o bağı kurup bol bol vakit geçirmek .. ve bunun çalışan anne olmakla hiçbir alakası olduğunu düşünmüyorum bu sizin tutumunuzdan ileri gelen birşey sağlıkla büyütün bebeğinizi
- 28 Mart 2013
- 10.472
- 13.654
- 498
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #59
bebeğinizle aranıza bakıcı girmiş yada siz aranıza sokmuşsunuz
siz adı üzeirnde annelik yaşamışsınız ama annelik bu değil cefasıda olmalı
bence bakıcınızın gıtmesı iyi olmuş şimdi başbaşa kalınca yakınlaşırsınız
bu arada kım bebeğinden bukadar uzak dursa sizin yaşadıklarınızı yaşardı
ona yaklaşın onun sizin kokunuza ıhtıyacı var bakıcınızınkine değil
bundan sonrada bakıcıya bırakıcaksınız anladığım kadarıyla bu sefer
tamaen bakıcının sorumluluuna bbırakmayın bebiğnizi
siz adı üzeirnde annelik yaşamışsınız ama annelik bu değil cefasıda olmalı
bence bakıcınızın gıtmesı iyi olmuş şimdi başbaşa kalınca yakınlaşırsınız
bu arada kım bebeğinden bukadar uzak dursa sizin yaşadıklarınızı yaşardı
ona yaklaşın onun sizin kokunuza ıhtıyacı var bakıcınızınkine değil
bundan sonrada bakıcıya bırakıcaksınız anladığım kadarıyla bu sefer
tamaen bakıcının sorumluluuna bbırakmayın bebiğnizi
- Konu Sahibi Benanneyiim
- #60
kusmuktan rahatsiz olmak kotu anne olmak demek degil, bence rahatsiz olmamak garip siril siril sularimiz akiyor nefen kusmuklu kusmuklu duralimki. benden sana tavsiy yeni bir bakici bul. ben haftada 1gun bebegimle basbasayim, ne bebegime yetiyorum ne kendime, haftaici bakici varken oglen ve aksam kizimla cok guzel vakit geciriyorum. hele 2 hafta senwlik iznimde yemek bile yediremefim zayifladi cocuk yeni yeni toparlandi.
bide sen konu actinya buraya «dunyanin en iyi anneleri» gelir aldiarma sen
bide sen konu actinya buraya «dunyanin en iyi anneleri» gelir aldiarma sen
Benzer Konular
Bebek Kıyafetleri, Bebek Eşyaları
Bebek için neleri iyi ki almışım dedim?
