- Katılım
- 29 Haziran 2025
- Mesajlar
- 29
- Emoji Skoru
- 8
- Puanlar
- 1
- Yaş
- 30
- Konu Sahibi lafiguzaff
- #1
Öyle bi içimden geldi yazmak. Bebeğim 8 aylık oldu çok şükür. Tek başıma büyütmeye çalışıyorum. Eşim de işte olduğu kadar destek atıyor sağolsun yemekleri yapar etrafı toparlar başta zorluğunu anlamamıştı ama şimdi anlayp destek çıkıyor . Ama bana yetmiyor sanki kendi kendime debeleniyornuşm gibi geliyor. Annem 20 dakikalık mesafede köyde yaşıyor. Arada 1-2 gün gelsin istiyoruama işte bahanesi çok . Kayınvalidemle anlaşması zor bi insan zaten çağıramam ki zaten doğumda bir fiyaskomuz oldu 2. sine gerek yok diye çağırmıyorum . Anneme de kırılıyorum arada destek atsın diye zar zor 1 gün kalıp ertesi gün kaçar gibi gidiyor . Doğumdan sonra da anca 1 hafta kaldı. Arkadaşlarıma gidiyorum annesi o kadar güzel ilgileniyor ki torunuyla ya da benim bebeğimle şaşırıp kalıyorum bazen . Köye gittiğimde bile ben ilgileniyorum arada iştr yemek yiyeyim diye elimden alıyorlar o kadar . Komşum var sağolsun o bşke daha çok yardımcı oluyor. Ne bileyim ya bazen tükeniyorum kırılıyorum . Öyle işte.