Tek çocuk olmak.

D

dBb

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Şubat 2011
7
0
36
Balıkesir
Kendimi bazı zamanlar şanslı bazı zamanlar şanssız hissediyorum. Yalnızlık çekiyorum genelde.
Beraber gülebileceğim, kavga edebileceğim kardeşim yok. Hep bir yanım eksik. Kardeşi geçtim hani
etrafımda dostum diyebileceğim kimse yok. Zaten başkalarıyla arkadaş olmakta biraz zorlanıyorum
dışarıdan çok sert, soğuk gözüküyorum. İki üç tane arkadaşım! var onlar da işi düşünce ararlar
işlerini halledince de arkandan konuşmayı da bilirler.

İlk defa konu açıyorum bir yanlışım olursa kusura bakmayın.
Şimdiye kadar burada yazılanları okumayı tercih ettim ama o kadar yalnızım ki artık
birileriyle konuşmaya ihtiyacım var.

Hep içime atarım bazı şeyleri kimseye anlatmam sıkıntımı ama bakıyorum da
halime evde yine yalnızım ve arayabileceğim sohbet edebileceğim kimsem yok. ve ben
kolay kolay ağlayamayan insan şu an göz yaşlarıma engel olamıyorum iğrenç bir duygu.
karışık yazdığım için kusura bakmayın birden yazmak istedim.
 
bende 17 yaşından beri tek çocuk gibiyim.babamda 10 yaşındayken vefat etti.yıllardır annemle yalnızım.şuan 24 yaşındayım ama kardeş yokluğu hiç çekmedim.annem çünkü herşeyim..kardeşsiz olabiliriz tatlım ama en önemlisi annesiz babasız kalmamak.kıymetini bil:)
 
Kaç yaşındasınız bilmiyorum, ama bazen dostlar insanın karşısına hiç umulmadık bir yerde, umulmadık bir zamanda çıkabilir. Dışardan nasıl göründüğünüz de hiç de önemli değil, çok populer, etrafı arkadaşlarla dolu insanlar da yalnızlık çekebilir.

Ben yatılı okulda okudum, pek çok da arkadaşım oldu, ama bugün en iyi dostum olarak kabul ettiğim arkadaşımı seneler sonra iş hayatında buldum. Üstelik biz dakika başı telefonla görüşen, birbirine giden insanlar da değiliz, ama bilirim ki, ne zaman bir derdim olsa, beni en fazla rahatlatabilecek kişi o arkadaşımdır.

Hiç kendinizi bu konu ile sıkmayın, siz ne kadar rahat olursanız insanlarla o kadar rahat ilişki kurarsınız.
 
Benim babamda tek çocuk, üstelik annesini babasını da 5 yıl arayla yakın bir zamanda kaybetti, bizden başka kimsesi yok. Ama çevremizde sülalemizde özellikle miras kavgası yüzünden birbirine düşen kardeşleri gördükçe kendini bu konuda şanslı hissediyor, çok da yalnızlık hissetmiyor. Bence sende bu konuya kafanı takma değiştirebileceğin elinde olan bir durum değil. Hem tek çocuk büyüyenler iyi arkadaş oluyorlar.
 
p_i_n_a_r .!.:
bende 17 yaşından beri tek çocuk gibiyim.babamda 10 yaşındayken vefat etti.yıllardır annemle yalnızım.şuan 24 yaşındayım ama kardeş yokluğu hiç çekmedim.annem çünkü herşeyim..kardeşsiz olabiliriz tatlım ama en önemlisi annesiz babasız kalmamak.kıymetini bil:)
Genişletmek için tıkla...

evet allaha şükür ikisi de yaşıyolar ama annem zaten işi gereği
evde pek durmuyor.. babamla zaten ilişkimiz mükemmel değil..
yani insan gece korktuğunda yanına gidip kaysana kenara
diyebilecek birini istiyor. :) başın sağ olsun bu arada
 
benimde bi abim var ama kardeşten ziyade iki yabancıyız malesef bende senelerce senin yaşadığın duyguları yaşadım çok yanlızlık çektim evlenene kadar derdimi paylaşacak bi tane bile dostum olmadı
sonra evlendim ve eşimin arkadaşının eşi hayatta hiç sahip olmadığım kız kardeşimin yerini aldı 17 senedir bi kere kalbimiz kırılmamıştır birbirimize
kız kardeşle yaşanılacak ne varsa ben o arkadaşımla yaşadım halada omzunda ağladığım her derdimi anlattığım tek kişidir bazen arkadaş kardeşten daha yakın oluyo yada ben kardeşliği yaşayamadığım için bütün sevgimi arkadaşıma verdim bilemiyorum
inşallah seninde dostum diyebileceğin kişiler karşına çıkar ve yalnızığın birazda olsun azalır
 
Biz 4 kardeşiz. abim pc başından kalkıp benle asla sohbet etmez.
kardeşlerim sürekli didişir kavga eder. bu uzaktan tatlı gibi görünsede hiç çekilmiyor inan.
ama tabiki onlar herşeyim. tek çocuk olmanın bi dezavantajını göremiyorum açıkcası.
siz insanlara ne kadar çok yaklaşırsanız o kadar farkederler ışığınızı....
 
Son düzenleme:
hiç eksikliğini hissetmedim bir kardeşin

çocukken isterdim ama büyüdükçe ve çevremde ki kardeş ilişkilerini gördükçe şükür bile etmeye başladım

annemmm ile abla kardeş gibiyiz

yaşı ilerledikçe abla ben olmaya başladım ehh biraz zorlanmıyorum değil :))
 
etrafımdaki kardeşleri görüyorum da
kardeşlik çocukken oluyor yaşlarınız yakınsa oyunlar oynuyorsunuz kardeşim diyorsunuz
ama ilerde evlenince herkesin kendi hayatı olunca kardeş falan kalmıyor
kardeşinde olsa kendi çıkarlarına bakıyor miras kavgaları vs..
uzun lafın kısası ben böyle iyiyim
en azından yok derim
 
Canm bizde 5 kardeşiz ama tek çocuktan farkım yok. Hepsi evli zaten. 1 ablam bekar. oda bizimle yaşamıyor(benim diğer kardeşlerim babamın ilk evliliğnden o yüzden ablam bizimle yaşamıyor.) Yaşasada anlaşamıyoruz zaten. Benmde bi annem var işte
 
dBb .!.:
evet allaha şükür ikisi de yaşıyolar ama annem zaten işi gereği
evde pek durmuyor.. babamla zaten ilişkimiz mükemmel değil..
yani insan gece korktuğunda yanına gidip kaysana kenara
diyebilecek birini istiyor. :) başın sağ olsun bu arada
Genişletmek için tıkla...

teşekkür canım.anlıyorum seni.ablam evlenmeden önce bizde öyleydik.gerçi kaysana kenara abla korktum derdim git yatağına pınar gece gece deli etme derdi:1:
 
Ablayım.
Bir erkek, bir kız kardeşim var.
İnanın onlar için gözümü kırpmadan canımı veririm.
İkisi de oğlumdan sonra en kıymetli varlığımdır.
Üzülmelerine dayanamam.
Bizim ailede herkes birliktir.Her şey beraber yapılır.
Kız kardeşim evlendi.İki yıldır kiradaydı.Biraz birikmişleri vardı.
Ev almaları konusunda telkinlerde bulunduk.
Üstüne kredi çekeceklerdi. Boşuna faiz ödemelerine razı olmadık.
Çünkü ikisi de asgari ücretle çalışıyorlar. Mesaileri olursa kar görüyorlar.
Annemler ve biz birlik olup eksiklerini tamamladık.
Elleri bollaşınca yavaş yavaş ödeyecekler.
Şimdi erkek kardeşimiz üniversitede okuyor.
İki abla mümkün mertebe yanında olmaya çalışıyoruz. Çünkü dışarda okumak ne demektir, öğrencilikte 1 lira bile nasıl kıymetlidir iyi bilirim.
Şimdi kayınbiraderim askerden yeni geldi. O da benim kardeşim.
İş arıyor çocuk. Elbette ailesi destek oluyor ama o isteyemiyor harçlığını hissediyoruz.
Üç beş ona da destek oluyoruz.
Kardeş, elinden hiçbir şey gelmese bile rahatlıkla içini dökebileceğin en güvenilir kimsedir.
Bu bile yeter.
Onların varlığı, iyi olmalarını bilmek, sevgilerini hissetmek, sıcacık sarılmaları dünyalara bedel.
Ben ve eşim kardeşlerimiz için elimizden geleni yapıyoruz.Ve bunu karşılık beklediğimiz için yapmıyoruz.
Onlar bizim canımız.
 
cnm bende tek çocuğum ve hissettiğin yalnızlık duygusunun bu yüzden olduğunu düşünmüyorum. kendine yanlarında iyi hissettiğin ve güvenebileceğin bir arkadaş çevresi bulmasın. (yeni bir kursa başlayabilirsin, okulda ve ya işte herhangi bir yerde karşına çıkabilir):21: kardeşler insanların arkadaşı değildir ki zaten, eğer öyle kardeş ilişkileri varsa insanlar çok şanslı ama benim şahit olduğum kardeşlerin hiçbiri birbirlerine tahammül edemiyor yada beraber zaman geçirmiyorlar.
 
bende çok iyi anlıyorum seni..biz dört kardeşiz ama 3 tane abim var hep kız kardeşim olsun istemişimdir malum abilere herşey anlatılmıyor.ama Allahtan üçü ilede iyi anlaşırım onlarda hiç sıkmazlar çok güvenirler ama kız kardeş başkadır ya ne biliyim.keşke olsaydı ama halimdende şikayetçi değilim avantajları çok fazla :) herkes üstünüze düşüyor hepsinden harçlık alabiliyorsunuz mesela:D ve kıyafetlerinizi,eşyalarınızı kullanan biri yoktur:) öyle işte hem avantajlı bişey hemde dezavantajlı:) bence çok takma sende keyfini çıkar ama arkadaş bulsan bu durumu atlatırdın bence..
 
Ahh ahh. Ben de tek çocuğum. Annemde guatr hastalığı olduğu için hamile kaldığında düşük tehlikesi çok yüksekmiş. Zaten ben de çok zor şartlarda doğmuşum.
O bakımdan kardeşi hiç düşünmemişler.
Bazen ben de şanslı görüyorum kendimi. Kişisel bakımdan..
Sonra bir bakıyorum herkesin dertleşecek bir kardeşi var.
İlerde düşnüyorum çocuklarım olursa kime dayı, teyze diyecekler diye.. :31:
Çok şükür arkadaş sıkıntım yok. çevrem geniştir. zaten 1 tane dostum dediğim kişi vardır, o da dosttan öte kardeşim gibidir. Kolay kolay herkese güvenmem.
Bilirim o arkadaş ayaklarını.. işleri düşünce senden iyisi yok, işleri düşmeyince arkandn kuyunu kazarlar.
Arkadaş edinmekte yaşadığın sorunu tek çocuk olmana bağlıyorum. insan yanlız büyüynce nasıl ileitşim kurulur onu da unutuyo. :9:
Ki ben de çok utangacımdır. öyle hemen kaynaşamam. Ama zaman geçtikçe çok da severler. :77:
Bence sen de hemen bir arkadaş otamı edinmelisin. ilerde iş hayatında olsun, normal yaşantında olsun iletişim sıkıntısı çekersin. iyice içine kapanırsın.
Çok çok güvenebileceğin kişilerle arkadaşlık et. zaten iyi bir arkadaşın olduktan sonra kardeşin olmadığını farketmiosun bile..
Kendine güven.. kendine güvendiğin sürece yanlız kalmazsın. :54:
 
Ben de tek çocuğum.
Bu arkadan konuşma,çıkar ilişkileri kardeşlerde bile oluyor.
Arkadaş bunu yapsa ilişkini kesersin,görüşmezsin.Kardeşte de mümkün bu ama daha acı verici oluyor.
Kardeşin yakının vefasızlığı daha bir koyuyor insana.
Bir iki tane arkadaşım var.Onlarla da mesafeliyim.Mesafe iyidir.
Tek güvendiğim insan annem.
Durumumdan memnunum.Şükrediyorum.Belki kardeşim olsaydı maddi açıdan çok zorluk çekerdik.
Tek sıkıntı duyduğum yanı,kalabalık ortamda yetişmediğim için,sese kalabalığa tahammül edememem.
..
Başka tek çocuk olan arkadaşlarım da var.
Ukalalık derecesinde özgüveni olan,yurtdışına çıkan,tek yaşayan..
İnsanın kendisinde bitiyor herşey.
Güleryüzlü olmak bile çok şey farkeder.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

braindamage
İş sorunu
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
1K
HepmigencizHepmiguzel
HepmigencizHepmiguzel
kivircik2005
Ben galiba artik kafayı yedim...
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
2K
kivircik2005
kivircik2005
D
Maddi sıkıntılar ve eşimin kayınvalideme taşınma isteği
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
6K
Acelya A
Acelya A
Hadi bea
Çivi çiviyi söker mi?
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
1K
MissCherryBlossom
MissCherryBlossom
P
Lütfen fikirlerinize ihtiyacım var. Çok yoruldum.
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
2K
cherry cherry lady
cherry cherry lady
Back
X