- 7 Kasım 2013
- 12.498
- 27.861
- Konu Sahibi Corpse Brideeee
- #76
Tek çocuğum ne büyürken ne de sonrasında bir eksiklik çekmedim. Annem doktor ve iyi bir geliri olduğu halde ikinciye cesaret edememiş, bu ülke şartlarında zaten en mantıklısı tek çocuk.
Bu da belli olmuyor canim. Yani cok cocugun olur ilerde gorusmeyebilir anlasamayabilir vs. Bunlarin garantisi yok yani. Bazen nerde cokluk orda b.klukBende kararsızım.
Yaşım şuan 35 .
Karar verirsem bu 1 yıl içinde vermek istiyorum.
Ben hem çok istiyorum hem de değişik ruh halindeyim.
Hamileliğim çok zor geçti bebeğim zor bir çocuk.
Ablamin cocugu tek.
Onun yalnızlık sitemlerini görüyorum.
Paylasim arkadaslik anlamında kardeşligi güzel buluyorum.
Kendimde kalabalık ailem yoktu ve kendi halimize büyüdük.
Ben arkadaşlara kıymet veren biriydim ama herkes teker teker gitti.
Ya da herkesin önceliği ailesi oluyor.
İlerde bayramda cenazede herkes kendi ailesi ile bir araya geliyor.
Biyolojik bağa önem veren biriyim.
Genel olarak insanlar aileleri ile bir araya geliyor.
Herkesin önceliği ailesi.
Yaşım daha erken olsa ve sağlık sorunlarım olmasaydı kalabalık aile olmayı tercih ederdim.
Ama suanki durumda yapacağım en fazla iki çocuk.
Ya da tek çocukla kalacagim.
Hala düşünme asamasindayim.
2 çocuk sahibiyim araları 4 yaş, kardeş candır. Şu an biri 8 biri 12 yaşında, birlikte olmaktan çok mutlular, evde bize muhtaç olmadan oyun kurup kendilerini mutlu edebiliyorlar. İyi ki 2 taneler.Selam kızlar kendime yeni bi dert edindim de geldim.
Bu konu hakkında açılmış çok konu, yapılmış çok yorum vardır ama ben kendi açımdan bi konu açmak istedim. Bebeğim daha çok minik. 1.5 aylık. Çok değil birkaç gün önceye kadar ikinci çocuk fikri hiç aklımda yoktu. Hem maddi olarak hem de biraz kendi bencilliğimden. Eşim de sadece maddi olarak emin olamadığı için çekimser, ikinciyi istememeye daha meyilli. Bu arada ben 34 yaşındayım.
Maddi olarak şöyle; ben bebeğime 3 yaşına geldiğinde kreşe verip çalışmaya başlayacağım. Şu an kiracıyız. Maddi olarak sadece ortalama değerde bi arabamız var. Eşim memur, öğretmen. Ben ise çalıştığımda yaklaşık asgarî ücret kazanırım. Ben işe başladıktan sonra bi şekilde ev kredisine gireriz diyoruz.
Her şeyi bi kenara koyarsam bebeğime bakınca tek olmak hayatı boyunca ona dezavantaj getirir mi... Bu beni gerçekten üzer. İkinci çocuğu sırf bunun için isteyebilirim diyorum çoğu kişi gibi. Biz zaten evlat sevgisini tatmış olduk çünkü.
Not olarak da; iki çocuğa bi şekilde bakarız maddi olarak yeteriz. Ama benim çocuk yetiştirme anlayışım maddiyata bakıyor. Bi hobisi olsun, bi enstrüman çalsın, gerekirse zorlayıp özel eğitim aldırabilelim. Bunu da sadece bu şartlarda kıtı kıtınada olsa bir çocuğa sağlayabiliriz. Beni düşündüren bu.
Bu koşullarda 2. çocuk yapmak 1. ci ye haksızlık onun da kendinizinde hayatından çalacaksınız.Selam kızlar kendime yeni bi dert edindim de geldim.
Bu konu hakkında açılmış çok konu, yapılmış çok yorum vardır ama ben kendi açımdan bi konu açmak istedim. Bebeğim daha çok minik. 1.5 aylık. Çok değil birkaç gün önceye kadar ikinci çocuk fikri hiç aklımda yoktu. Hem maddi olarak hem de biraz kendi bencilliğimden. Eşim de sadece maddi olarak emin olamadığı için çekimser, ikinciyi istememeye daha meyilli. Bu arada ben 34 yaşındayım.
Maddi olarak şöyle; ben bebeğime 3 yaşına geldiğinde kreşe verip çalışmaya başlayacağım. Şu an kiracıyız. Maddi olarak sadece ortalama değerde bi arabamız var. Eşim memur, öğretmen. Ben ise çalıştığımda yaklaşık asgarî ücret kazanırım. Ben işe başladıktan sonra bi şekilde ev kredisine gireriz diyoruz.
Her şeyi bi kenara koyarsam bebeğime bakınca tek olmak hayatı boyunca ona dezavantaj getirir mi... Bu beni gerçekten üzer. İkinci çocuğu sırf bunun için isteyebilirim diyorum çoğu kişi gibi. Biz zaten evlat sevgisini tatmış olduk çünkü.
Not olarak da; iki çocuğa bi şekilde bakarız maddi olarak yeteriz. Ama benim çocuk yetiştirme anlayışım maddiyata bakıyor. Bi hobisi olsun, bi enstrüman çalsın, gerekirse zorlayıp özel eğitim aldırabilelim. Bunu da sadece bu şartlarda kıtı kıtınada olsa bir çocuğa sağlayabiliriz. Beni düşündüren bu.
Hamilelik günlüğü : Doğumdan bu güne 2258 gün geçti.
Aynen...Bir de görüp isteme yaşı da var. Ben 23 nisan be doğumgününde alırım oyuncak çok şımartmam ona rağmen arkadaşında görüyor bilmem ne dinozoru 300 lira. Para biriktirip almayı teşvik ediyoruz alıyoruz bir kaç ay sonra bu sefer bilmem ne arabası çıkıyor arkadaşımda var diyor. Sonu da yok masrafın çocuk büyüdükçe.
Hamilelik günlüğü : Doğumdan bu güne 2145 gün geçti.
Aynen hicbirseyin garantisi yok.Bu da belli olmuyor canim. Yani cok cocugun olur ilerde gorusmeyebilir anlasamayabilir vs. Bunlarin garantisi yok yani. Bazen nerde cokluk orda b.kluksozu dogruya cikiyor. 2 belki idealdir hani birbirlerinden baska alternatifleri olmaz iyi gecinirler vs ama 2 den cok olunca illaki biriyle anlasmazligi oluyor cocuklarin. Bazisida canini veriyor kardeslerine.
Bazı arkadaşlıklar da kardeşlik gibi oluyor aslında. Benim ilkokul arkadaşım var altı yalımızdan beri beraberiz. Bazen derdimi ablama anlatamam ona anlatırım mesela. Daha içimi döker yanında daha rahat ağlarım.Aynen hicbirseyin garantisi yok.
Evliliğinde yok ama evlendik iste
Benim yeterli enerjim yok yoksa üç çocuk isterdim.
Şimdi bir tane de az geliyor.
Tek başına bir hayat zor bence.
Görüşmezlerse kendileri bilir ama bir alternatifi olmalı insanın.
Babam hastalandı kacgun hastanede kaldik sırayla.
Onu geç o ciddi ameliyat olunca birbirimize manevi destek verdik.
Anne baba ölünce de destek olan oluyor.
Ben kardeslerimle daha güçlüyüm.
Eş felan da bana göre garanti değil ayrilabilirsin vs vs.
Kan bağı bence önemli.
Aile zamaninda çocuklar arası ayrım yapmasa sıkınti olmaz bence.
Biz üç kiziz anlaşamadığımiz da olur ama birbirimize bağlıyız.
Hatta kız kardeşim evlenmesem de dert değil der siz varsiniz bana desteksiniz der.
Benim bir arkadasim sırf bu yüzden evlendi tek cocuktu ve çok bunalımlar yasadi babasi öldü annesi ile tek yaşam surdurduler.
Ben arkadaştan yana pek gülmedim.
Bir şekilde herkes kendi yoluna bakti.
Mesela esim ailesine gidince bayramda ben de kendi aileme gidiyorum.
Tek olsam üzülürdüm açıkçası .
Bence kardeş onemli.
Oyle tabiiki.. en azindan gorusmemek kendi kararlari olur.Aynen hicbirseyin garantisi yok.
Evliliğinde yok ama evlendik iste
Benim yeterli enerjim yok yoksa üç çocuk isterdim.
Şimdi bir tane de az geliyor.
Tek başına bir hayat zor bence.
Görüşmezlerse kendileri bilir ama bir alternatifi olmalı insanın.
Babam hastalandı kacgun hastanede kaldik sırayla.
Onu geç o ciddi ameliyat olunca birbirimize manevi destek verdik.
Anne baba ölünce de destek olan oluyor.
Ben kardeslerimle daha güçlüyüm.
Eş felan da bana göre garanti değil ayrilabilirsin vs vs.
Kan bağı bence önemli.
Aile zamaninda çocuklar arası ayrım yapmasa sıkınti olmaz bence.
Biz üç kiziz anlaşamadığımiz da olur ama birbirimize bağlıyız.
Hatta kız kardeşim evlenmesem de dert değil der siz varsiniz bana desteksiniz der.
Benim bir arkadasim sırf bu yüzden evlendi tek cocuktu ve çok bunalımlar yasadi babasi öldü annesi ile tek yaşam surdurduler.
Ben arkadaştan yana pek gülmedim.
Bir şekilde herkes kendi yoluna bakti.
Mesela esim ailesine gidince bayramda ben de kendi aileme gidiyorum.
Tek olsam üzülürdüm açıkçası .
Bence kardeş onemli.
Kardes cok buyuk bi nimet ama hayat sartlarida cok onemli bi unsur bu konudada elbette. Daha gencsiniz. Biraz daha sartlarin degismesini bekleyebilirsiniz belkiSelam kızlar kendime yeni bi dert edindim de geldim.
Bu konu hakkında açılmış çok konu, yapılmış çok yorum vardır ama ben kendi açımdan bi konu açmak istedim. Bebeğim daha çok minik. 1.5 aylık. Çok değil birkaç gün önceye kadar ikinci çocuk fikri hiç aklımda yoktu. Hem maddi olarak hem de biraz kendi bencilliğimden. Eşim de sadece maddi olarak emin olamadığı için çekimser, ikinciyi istememeye daha meyilli. Bu arada ben 34 yaşındayım.
Maddi olarak şöyle; ben bebeğime 3 yaşına geldiğinde kreşe verip çalışmaya başlayacağım. Şu an kiracıyız. Maddi olarak sadece ortalama değerde bi arabamız var. Eşim memur, öğretmen. Ben ise çalıştığımda yaklaşık asgarî ücret kazanırım. Ben işe başladıktan sonra bi şekilde ev kredisine gireriz diyoruz.
Her şeyi bi kenara koyarsam bebeğime bakınca tek olmak hayatı boyunca ona dezavantaj getirir mi... Bu beni gerçekten üzer. İkinci çocuğu sırf bunun için isteyebilirim diyorum çoğu kişi gibi. Biz zaten evlat sevgisini tatmış olduk çünkü.
Not olarak da; iki çocuğa bi şekilde bakarız maddi olarak yeteriz. Ama benim çocuk yetiştirme anlayışım maddiyata bakıyor. Bi hobisi olsun, bi enstrüman çalsın, gerekirse zorlayıp özel eğitim aldırabilelim. Bunu da sadece bu şartlarda kıtı kıtınada olsa bir çocuğa sağlayabiliriz. Beni düşündüren bu.
Amin inşallah.Bazı arkadaşlıklar da kardeşlik gibi oluyor aslında. Benim ilkokul arkadaşım var altı yalımızdan beri beraberiz. Bazen derdimi ablama anlatamam ona anlatırım mesela. Daha içimi döker yanında daha rahat ağlarım.
Eşimin bir arkadaşı var mesela Amerika’ya burs için giderken memur imzası gerekti 100 bin dolarlık teminata imza attı. O da döndüğünde biz yeni anne baba olmuştuk. Öz amcaları çeyrek takarken o hem hediye hem kendi oğlunun güzel eşyalarını hem de tam altınını taktı. Ben hep derim o arkadaşın senin kardeşin artık diye.
Allah evlatlarımıza da böyle arkadaşlıklar yaşatsın
Aslında istenmeyen, sırf abim-ablam yalnız kalmasın diye yapılan çocuk olmak istemezdim.Selam kızlar kendime yeni bi dert edindim de geldim.
Bu konu hakkında açılmış çok konu, yapılmış çok yorum vardır ama ben kendi açımdan bi konu açmak istedim. Bebeğim daha çok minik. 1.5 aylık. Çok değil birkaç gün önceye kadar ikinci çocuk fikri hiç aklımda yoktu. Hem maddi olarak hem de biraz kendi bencilliğimden. Eşim de sadece maddi olarak emin olamadığı için çekimser, ikinciyi istememeye daha meyilli. Bu arada ben 34 yaşındayım.
Maddi olarak şöyle; ben bebeğime 3 yaşına geldiğinde kreşe verip çalışmaya başlayacağım. Şu an kiracıyız. Maddi olarak sadece ortalama değerde bi arabamız var. Eşim memur, öğretmen. Ben ise çalıştığımda yaklaşık asgarî ücret kazanırım. Ben işe başladıktan sonra bi şekilde ev kredisine gireriz diyoruz.
Her şeyi bi kenara koyarsam bebeğime bakınca tek olmak hayatı boyunca ona dezavantaj getirir mi... Bu beni gerçekten üzer. İkinci çocuğu sırf bunun için isteyebilirim diyorum çoğu kişi gibi. Biz zaten evlat sevgisini tatmış olduk çünkü.
Not olarak da; iki çocuğa bi şekilde bakarız maddi olarak yeteriz. Ama benim çocuk yetiştirme anlayışım maddiyata bakıyor. Bi hobisi olsun, bi enstrüman çalsın, gerekirse zorlayıp özel eğitim aldırabilelim. Bunu da sadece bu şartlarda kıtı kıtınada olsa bir çocuğa sağlayabiliriz. Beni düşündüren bu.
Evet öyle gibi duruyor ama ikisi birbiri için oluyor . Kim birini diğerinden ayırır ki. Elmanın iki yarısı gibiAslında istenmeyen, sırf abim-ablam yalnız kalmasın diye yapılan çocuk olmak istemezdim.
Hamilelik günlüğü : Doğumdan bu güne 101 gün geçti.