- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.088
- 333
Kızlaarrr selamlar iyi haftasonları :)
Biraz anket tadında olacak, çok kişisel olduğunu biliyorum fakat paylaşımlarınıza ihtiyacım olduğunu hissettim. .................... durumları yaşadım, psikolojik destek-terapi aldım ve gerçekten bende çok fark etti, ilerledim, kendime döndüm ve kendimi daha iyi tanıdım, mutlaka öneririm. diyen birileri olur mu ? Malum ekonomi ve seanslar 400tl'den başlıyor her hafta olduğunu düşünürsek cidden yorucu olacak benim için.
Çözmem gereken annemle geçmişten bu yana olan içsel kavgam, annemi insan olarak sevmeme rağmen annem olarak sevmiyorum, çalıştığı için beni o büyütmedi nenem büyüttü ve nenemi annem gibi gördüm hep onu sevdim onun kızı gibiyim sanki, anne kız değil de birbirine karşı birbirini çukura itekleyen iki insan gibiyiz annemle, farkındalıklarım yüksek bir insanım ama bu durumu kendi içimde çözümleyemiyorum gittikçe nefretim artıyor ona, iğnelemelerine, eleştirmelerine, empatiden yoksun oluşu ve bir çok nedeni var. Bunu düzeltmek istiyorum veya kabullenmek artık doğrusu neyse. Sadece annem değil kendi içimde de sorunlarım var. İki sene önce 7 ay kadar almıştım erkek arkadaşımla ayrılığımız sonrasında fakat iyiyim diyerek bıraktım, değilmişim, berbat bir ilişkiydi fakat ara ara eksikliğini hissetmek bile bana kendimi güçsüz hissettiriyor.
Bu konuda cümleleri olan ve önerileri olan arkadaşlarımdan destek bekliyorum :)
Biraz anket tadında olacak, çok kişisel olduğunu biliyorum fakat paylaşımlarınıza ihtiyacım olduğunu hissettim. .................... durumları yaşadım, psikolojik destek-terapi aldım ve gerçekten bende çok fark etti, ilerledim, kendime döndüm ve kendimi daha iyi tanıdım, mutlaka öneririm. diyen birileri olur mu ? Malum ekonomi ve seanslar 400tl'den başlıyor her hafta olduğunu düşünürsek cidden yorucu olacak benim için.
Çözmem gereken annemle geçmişten bu yana olan içsel kavgam, annemi insan olarak sevmeme rağmen annem olarak sevmiyorum, çalıştığı için beni o büyütmedi nenem büyüttü ve nenemi annem gibi gördüm hep onu sevdim onun kızı gibiyim sanki, anne kız değil de birbirine karşı birbirini çukura itekleyen iki insan gibiyiz annemle, farkındalıklarım yüksek bir insanım ama bu durumu kendi içimde çözümleyemiyorum gittikçe nefretim artıyor ona, iğnelemelerine, eleştirmelerine, empatiden yoksun oluşu ve bir çok nedeni var. Bunu düzeltmek istiyorum veya kabullenmek artık doğrusu neyse. Sadece annem değil kendi içimde de sorunlarım var. İki sene önce 7 ay kadar almıştım erkek arkadaşımla ayrılığımız sonrasında fakat iyiyim diyerek bıraktım, değilmişim, berbat bir ilişkiydi fakat ara ara eksikliğini hissetmek bile bana kendimi güçsüz hissettiriyor.
Bu konuda cümleleri olan ve önerileri olan arkadaşlarımdan destek bekliyorum :)