Arkadaşlar merhaba. 23 yaşındayım. Onu 4 senedir tanıyordum. 2 sene üniversite de arkadaşımdı. Üniversite bitince sevgili olduk. Ama çok tartışmalı bir ilişkimiz vardı. Benim ailem onu istemiyordu. Çünkü zengin kız fakir oğlan misaliydi. Neyse işte ben çok hata yaptım zamanında ailem seni ona vermem dedi. Ona kaçtım. Aynı saat gelip geri aldılar yok böyle birşey dediler ailem yani. Ailem haklıydı kabul ediyorum. Çok dedikoducularmış meğerse. Annesi oğlumada bakarlar demiş. Abisi zengin yere kapak attın sana ev versinler diyormuş. Bunlarıda abisinin eşi anlattı bana ve kendiside boşandı. 8 ay oldu ayrılalı hala kalbimde o var. Söylerken utanıyorum ama ben onunla birlikte oldum. Ve o bunu ailesine anlatmış. Ya böyle birşey anlatılacak birşey mi ya. Ben bunun için ayrıldım kendisinden boş boğaz olan biriyle hayat geçmez biliyorum. Ama kalbime söz geçiremedim 8 ay boyunca. Kendise ayrılalı 4 ay olmuşken nişanlandı. Ve yarın kınası varmış. Peşimden koştu arkadaşlar defalarca kez kapıma geldi ailesi ailemle konuşmaya çalıştı. Bana ulaşamayınca arkadaşlarımdan ulaşmaya çalıştı. Herseferinde ben istemediğimi söyledim engelledim. Şuan evleniyor peki neden ben üzülüyorum. Ben terk ettim. Çünkü psikolojik baskı görüyordum ailemden de kendisinden de. Bu arada ailelerimiz tanışmıştı. Nişan yapmayı düşünüyorduk yengesi bana bunları anlatınca bana ve aileme hatta ayrılmıştım. Biliyorum şuan pişman olacağın şeyi yapmasaydın yazacaksınız. Pişman olacağımı bilemedim ki. Evlenince düzelir sandım. aklıma gelmedi evlenmeme ihtimali yada aklıma getirmek istemedim. Ben onu terk etmişken üzerinden 8 ay geçmişken o evlenirken ben neden acı çekiyorum. Neden hergün onun profiline bakıyorum.